FAQ, Prawo, NOP, Wsparcie, wiedza o szczepieniach, prawo, grupy dyskusyjne, fora rodziców związanych ze szczepieniami - informacje od STOP NOP

Na poniższej stronie znajduje się zbiór informacji na temat aspektów prawnych związanych ze szczepieniami. Zdecydowana większość to cytaty z opracowań stowarzyszania "STOP NOP". Wszędzie są odpowiednie linki prowadzące do żródeł danych informacji.

Niedawno pojawił się artykuł na stronie STOP NOP opisujący jak uniknąć płacenia grzywny, więc warto zacząć od niego http://stopnop.com.pl/jak-uniknac-grzywny-za-nieszczepienie/


"Mimo straszenia w mediach grzywnami w wysokości 50 000 zł, NIC SIĘ NIE ZMIENIŁO.

 Rodzice w praktyce otrzymują grzywny w wysokości 400-5000 zł i jeśli odwołują się w terminie to ich nie płacą. W każdej chwili mogą też złożyć wniosek o zmniejszenie grzywny ze względu na uciążliwość.

 W Poznaniu od czasu złożenia zawiadomienia do prokuratury na działania sanepidu nie było więcej grzywien przymuszających do szczepień (mimo, że sprawa została ostatecznie umorzona http://www.gloswielkopolski.pl/artykul/426157,poznaniak-pozywa-sanepid-za-nakaz-szczepienia-dziecka,id,t.html ).

 Grzywny nakładane są w wielu województwach.

 WAŻNE! Jeśli dostaniesz grzywnę, masz licząc od daty potwierdzonego odebrania tylko 7 dni kalendarzów na złożenie odwołania (decyduje data wysyłki)
https://www.facebook.com/events/456557114480313/

Najważniejsze to nie dać się zastraszyć i pilnować terminów. Jeśli odwołujemy się zachowując terminy nie trzeba płacić grzywny. Poniżej wzory odwołań do inspiracji.
http://www.pisma.szczepienia.org.pl

POMOC PRAWNA DLA OSÓB KTÓRE OTRZYMAŁY GRZYWNĘ

STOP NOP oferuje bezpłatną pomoc profesjonalnego prawnika dla osób, na które została nałożona grzywna w celu przymuszenia do szczepienia. Prosimy o kontakt przez prywatną wiadomość na FB lub przez email stopnop@mail.com
Pomoc dla osób, które dostały grzywnę można otrzymać także na tej wyspecjalizowanej grupie STOP NOP - Grzywna za brak szczepień - pomoc:
https://www.facebook.com/groups/1172301629511597/
oraz na grupie  https://www.facebook.com/groups/235150186595347/ 
https://www.facebook.com/groups/235150186595347/permalink/873482412762118/



Oświadczenie o odmowie szczepień
Zmuszanie do podpisania oświadczenia o świadomej odmowie jest nielegalne, nie ma żadnych podstaw prawnych.
MZ radzi: "Gdy zastosowano przemoc lub groźbę w celu zmuszenia do określonego działania, należy bezwzględnie zgłosić zaistniałe zdarzenie do właściwych organów ścigania.
Art. 246. kk Funkcjonariusz publiczny lub ten, który działając na jego polecenie w celu uzyskania określonych zeznań, wyjaśnień, informacji lub oświadczenia stosuje przemoc, groźbę bezprawną lub w inny sposób znęca się fizycznie lub psychicznie nad inną osobą, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.”
Więcej http://szczepienie.blogspot.com/p/instrukcja-przetrwania-w-polskiej.html  (dużo argumentów)
Przykładowe pismo o odmowie: (chociaż ustna odmowa wystarczy, warto jednak mieć argumenty)
https://word.office.live.com/wv/WordView.aspx?FBsrc=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fattachments%2Ffile_preview.php%3Fid%3D1627340087539432%26time%3D1442160902%26metadata&access_token=1704218169%3AAVJr8g20SytEUY-ESZMOsUAQbXobqXbu64q6-kEr3mvVIg&title=Odpowied%C5%BA%20na%20%C5%BC%C4%85danie%20podpisania%20o%C5%9Bwiadczenia%20o%20odmowie%20szczepie%C5%84.docx

Bezprawne przekazywanie danych przez przychodnie.
Docierają do nas sygnały, ze urzędnicy Inspekcji Sanitarnej wpadli na kolejny bezprawny pomysł. Za pośrednictwem placówek medycznych usiłują zmusić rodziców do wypełnienia i podpisania "nowego" druku, w ktorym rodzic rzekomo musi wymienić wszystkie zalegle szczepienia. Jeszcze nie widzieliśmy tego formularza, ale z duza doza pewności przypuszczamy, ze IS usiłuje w ten sposób obejść przepisy dotyczące ochrony danych - bezprawnie wymuszając na rodzicach samodzielne składanie donosu na samego siebie, prawdopodobnie z klauzula pozwalającą na przekazanie danych. Działania te mogą być skutkiem toczących sie u GIODO juz kilkunastu zawiadomień przeciwko placówkom medycznym, o nielegalne przekazanie danych do IS lub Wojewody.
NIE PODPISUJ ! NIE WYPEŁNIAJ ! TO DZIAŁANIA PRZESTĘPCZE !
Ruszamy z masowa akcja składania zawiadomień do GIODO. W najbliższych dniach opublikujemy wzory pism dla chętnych. Przekazywanie danych przez placówki medyczne do IS lub Wojewody jest niegodne z prawe
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/976261542421338/
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/posts/1208714975822595



Wiedza

Informacje jakie warto znać jeszcze przed porodem
Jeśli jesteś początkującym rodzicem to pierwsze informacje o tym jakie oświadczenia można podpisać, a jakie nie, jak sobie radzić podczas pierwszych rozmów znajdziesz tutaj:
http://szczepienie.blogspot.com/p/instrukcja-przetrwania-w-polskiej.html

Zapomniane i ignorowane fakty o szczepieniach
http://faktyoszczepieniach.wordpress.com/

Ulotki i skład szczepionek i CHPL (charakterystyka produktu leczniczego)
Warto poszukać na stronach producenta szczepionki lub
http://pub.rejestrymedyczne.csioz.gov.pl/ czy http://www.urpl.gov.pl/drugs
a także http://www.stopnop.pl/szczepionki/75-ulotki-i-sklad-szczepionek
anglojęzyczne np. na
http://www.immunize.org/packageinserts/
http://vactruth.com/vaccine-inserts/

Dlaczego system zgłaszania NOP działa źle
http://szczepienie.blogspot.com/2015/12/czy-statystyki-nop-sa-rzetelne-czyli-o.html

Powikłania neurologiczne po szczepieniach
http://autyzmaszczepienia.files.wordpress.com/2013/04/dr_sienkiewicz__powiklania_neurologiczne_po_szczepieniach.pdf

Niepożądane odczyny poszczepienne
https://www.facebook.com/events/175624659245429/

Niepożądane odczyny poszczepienne charakterystyczne dla poszczególnych szczepionek:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.781683388525758.1073741838.206336526060450
https://www.facebook.com/events/175624659245429/

Przeciwwskazania
http://szczepienie.blogspot.com/2015/06/co-jest-przeciwwskazaniem-do-szczepien.html

Lista kilkuset badań na temat ryzyka szczepień
http://szczepienie.blogspot.com/p/lista-badan-dotyczacych-negatywnych.html
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/pb.206336526060450.-2207520000.1415872424./928447160516046/
http://prawdaoszczepionkach.pl/badania-naukowe--ktore-wskazuja-na-niebezpieczenstwa-zwiazane-ze-szczepionkami,68,167.htm
http://www.greenmedinfo.com/blog/200-evidence-based-reasons-not-vaccinate-free-research-pdf-download

Zasady bezpieczniejszego szczepienia
http://szczepienie.blogspot.com/p/jak-szczepic-bezpiecznie-smartvax.html
http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/2014/Sz_2014.pdf

Karmienie piersią
http://szczepienie.blogspot.com/p/karmienie-piersia-chroni-8-miesiecy.html
http://szczepienie.blogspot.com/2015/06/rotawirusy-karmienie-piersia-szczepionka.html
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=604479839579448&set=pb.206336526060450.-2207520000.1401139754
Więcej o KP - czyli o dobroczynnym wpływie mleka matki
http://justpaste.it/kv90
https://www.facebook.com/szczepienie/posts/1598813773663861?pnref=story

Książki
Na początek książki lekarzy:
Martin Hirte "Szczepienia za i przeciw" Wydawnictwo CERTA http://www.ceneo.pl/Ksiegarnia;szukaj-hirte+szzepienia http://www.szczepieniazaiprzeciw.pl/index.html
Aleksander Kotok - "Szczepienia w pytaniach i odpowiedziach dla myślących rodziców" https://app.box.com/s/32f6pokqcz33zjsdu4go oraz jego druga książka dr Aleksander Kotok "Bezlitosna immunizacja. Prawda o szczepionkach" http://www.prawdaoszczepionkach.pl/upload/Bezlitosna%20immunizacja-Prawda%20o%20szczepionkach%20PDF.pdf Cytując dr Kotoka "Najbezpieczniejsza szczepionka to taka, która nie została podana" dlatego trzeba przygotować się, że lektura będzie dość tendencyjna.
Wiesław Magdzik "Szczepienia ochronne w Polsce - kalendarze i programy szczepień ochronnych" (Wakcynologia / red. Wiesław Magdzik, Danuta Naruszewicz-Lesiuk, Andrzej Zieliński) Wydawnictwo Alfa-Medica Press, 2005 https://www.facebook.com/download/623596644362930/PSO%20w%20Polsce%20%5BWakcynologia%20-%20Wies%C5%82aw%20Magdzik%2C%20Danuta%20Naruszewicz-Lesiuk%2C%20Andrzej%20Zieli%C5%84ski%5D.pdf
http://ekoszczepienia.pl/97/

 i uzupełniająco, dla porównania:
Jacek Wysocki Hanna Czajka "Szczepienia w pytaniach i odpowiedziach"
Kraków 2010 http://medbook.com.pl/ksiazka/pokaz/id/9440/tytul/szczepienia-w-pytaniach-i-odpowiedziach-wysocki-czajka-help-med-sc

Odradzamy poniższe pozycje z uwagi na sporo nieco dezinformujących treści, chociaż jeśli mamy jakąś już wiedzę można przeczytać dla porównania jak wyglądają "oszołomskie" książki:

Ian Sinclair  "Szczepienia - niebezpieczne, ukrywane fakty"
Wydawnictwo Ravi 2006  http://www.vismaya-maitreya.pl/ksiazki_itp/Szczepienia_-_niebezpieczne_ukrywane_fakty_-_Ian_Sinclair.pdf tutaj trochę krytyki tej książki https://www.facebook.com/groups/779018065479021/888048641242629/?notif_t=group_comment_reply książka w sporej części forsuje teorię toksemii tzn "Zarazki raczej odbudowują chore lub martwe komórki, ale z pewnością nie atakują tych zdrowych." co wydaje się już pokrewne z nową "germańską medycyną która głosi "prawdy" w stylu, że wirusy nie istnieją itd. http://szczepienie.blogspot.com/p/wirusy-nie-istnieja-czyli-nowa.html
Moritz Andreas - "Szczepienia pełne kłamstw" - książka naturopaty, wyjątkowo słaba pozycja pełna błędów, trochę krytyki tutaj:
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/908346489212844/?hc_location=ufi w książce znajdują się treści typu  "Nie odnalazłem naukowego poparcia twierdzenia, że szczepienia chronią nas od chorób poprzez stymulację produkcji przeciwciał" 8-)

Dla porównania można spojrzeć też na mocno antyszczepionkową książkę z tytułem wydającym się wyważonym tzn:
Eisenstein Mayer, Miller Neil Z. "Szczepić czy nie? Podejmij świadomą decyzję"
http://www.empik.com/szczepic-czy-nie-podejmij-swiadoma-decyzje-eisenstein-mayer-miller-neil-z,p1110436972,ksiazka-p - także sporo dyskusyjnych treści.
Książki najtaniej do znalezienia na http://www.ceneo.pl/ i http://allegro.pl/ ew. na chomiku ;)
Więcej pozycji literaturowych tutaj https://www.facebook.com/notes/szczepi%C4%87-czy-nie-rozs%C4%85dnie-o-szczepieniach-bez-propagandy-i-manipulacji/lektura-na-temat-szczepie%C5%84/925140067533486

Warto przejrzeć notatki SN z
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/notes (należy klikać napis "Zobacz więcej" na dole strony aby wyświetliły się wszystkie)

Choroby przeciw którym prowadzi się obowiązkowe szczepienia

4) Tężec

7) Świnka 

8) Różyczka 


Aspekty prawne - często zadawane pytania (FAQ)

Czy placówki takie jak żłobki, przedszkola, szkoły etc. mają prawo żądać od rodziców rodziców informacji o stanie szczepień? Czy mogą odmówić przyjęcia do szkoły? Czy mogą wymagać dokumentów potwierdzających szczepienie?
Nie. 

Czy chirurg może odmówić wykonania zabiegu u dziecka, które nie było szczepione przeciwko WZW typu B? Czy mogą wymagać dokumentów potwierdzających szczepienie? Czy lekarz może odmówić pomocy? Czy przychodnia ma prawo odmówić mi wizyty u pediatry bo nie szczepię? Słyszałam że jeśli nie zaszczepię na WZW dziecka to szpital nie przyjmie na operację czy biopsję w nagłym przypadku czy to prawda?
Nie. Poza szczególnymi przypadkami szerzej opisane niżej:

Czy rodzice, którzy szczepią dzieci mają prawo obawiać się nieszczepionych?
Nie ma większych różnic między szczepionymi i nieszczepionymi jeśli chodzi o podatnośc na zdecydowaną większość typowych, popularnych chorób.
Szczepienia nie chronią przed wszelkimi zagrożeniami, a jedynie przed niewielką ich częścią.
Choroby przeciwko którym szczepimy i przeciwko którym szczepienia mogą stanowić jakąś obronę to tak nie do końca panaceum na patogeny z jakimi spotykamy się na co dzień, nawet bardziej pasowałoby stwierdzenie, że szczepienia obowiązkowe zajmują się marginesem tego problemu. 
Być może  z poniższego powodu większość relacji typu #zielonakartka jest cudownie nieprawdopodobna, wyjątkiem są oczywiście dzieci z grup ryzyka
https://www.facebook.com/hashtag/zielonakartka?hc_location=ufi

Czy mogę nagrywać rozmowę z lekarzem bez jego wiedzy?
Masz prawo nagrywać rozmowę z lekarzem.
Koniecznie skorzystaj z tego prawa. To w wielu wypadkach jedyna szansa na wygraną ze słowem lekarza. O nagrywaniu nie musisz nikogo informować. W ostateczności można nagrywać telefonem (są aplikacje na androida) ale najlepiej wydać ok 200zł na dobry sprzęt marki olympus lub sony, by móc nagrywać nim nawet przez kilka dni non stop bez zmiany baterii (przydatny gdy ktoś bliski jest hospitalizowany, albo aby przekonać się jak traktują nasze dziecko w szkole etc))Pacjent może nagrywać pracowników służby zdrowia legalnie bez informowania ich o tym. Nawet powinien:http://www.lekarziprawo.pl/pacjent-moze-nagrac-rozmowe-z-lekarzem-i-wykorzystac-ja-w-sadzie/?hc_location=ufi




OŚWIADCZENIE PRAWNIKA O PRZYMUSIE SZCZEPIEŃ I WYROKU NSA
1. Nie jest prawdą informacja podawana w mediach, że „urzędnicy mogą zmusić do obowiązkowych szczepień”. Nie ma prawnej możliwości, aby rodzic został siłą zmuszony do zaszczepienia swojego dziecka. Organy mogą jedynie nakładać grzywny w celu przymuszenia.
2. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 stycznia 2018 r., sygn. akt II OSK 773/16 nie porusza problematyki źródeł prawa, tym samym nie przesądza, że trzeba szczepić zgodnie z terminami podanymi w Kalendarzu Szczepień. W wyroku Sąd w ogóle nie odnosi się do art. 8 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga okazała się zasadna, Wojewódzki Sąd Administracyjny popełnił błędy i musi sprawę rozpoznać jeszcze raz.
3. Program Szczepień Ochronnych powinien być ustalony w formie rozporządzenia Rady Ministrów, nie komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego, co wynika wprost z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi:
Art. 4 1. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, programy zapobiegania i zwalczania określonych zakażeń lub chorób zakaźnych oraz lekooporności biologicznych czynników chorobotwórczych, wynikające z sytuacji epidemiologicznej kraju lub z konieczności dostosowania do programów międzynarodowych, mając na względzie ich skuteczne wykonywanie oraz zapewnienie objęcia ochroną zdrowotną osób, których szczególne narażenie na zakażenie wynika z sytuacji epidemiologicznej.
Adwokat Arkadiusz Tetela
http://stopnop.com.pl/grzywna/







W Medycynie Praktycznej 02/2012 ukazała się praca dr n. prawn. Rafała Kubiaka (Zakład Prawa Medycznego Katedry Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi) pod tytułem „Odpowiedzialność prawna lekarza za szczepienie bez zgody lub za ciężkie niepożądane odczyny poszczepienne„, w której autor odpowiada na m.in. na pytanie „Pytanie 1. Czy obowiązkowe szczepienie dziecka wymaga uzyskania zgody rodzica?„
„Wykonanie zabiegu, w tym profilaktycznego, jakim są obowiązkowe lub zalecane szczepienia ochronne, bez zgody osoby uprawnionej, czyni go nielegalnym (…). Samo więc jego przeprowadzenie bez zgody może uzasadnić odpowiedzialność lekarza, zarówno cywilną, jak i karną.”
https://faktyoszczepieniach.wordpress.com/dr-n-prawn-rafal-kubiak-nielegalne-szczepienia-w-polsce/



Czasem warto lekarzowi czy pielęgniarce przypomnieć iż:
Art. 191 [Zmuszenie]
[Orzeczenia: 27]
§ 1. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 1a. Tej samej karze podlega, kto w celu określonym w § 1 stosuje przemoc innego rodzaju uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego.
[Orzeczenia: 35]
§ 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 1a następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Art. 192. kk

Art. 192. Zabieg leczniczy bez zgody pacjenta
Dz.U.2016.0.1137 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny§ 1. Kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
http://www.arslege.pl/zabieg-leczniczy-bez-zgody-pacjenta/k1/a226/
http://prawo.money.pl/kodeks/karny/czesc-szczegolna/rozdzial-xxiii-przestepstwa-przeciwko-wolnosci/art-192
"Art. 216. KK - Znieważanie osoby
§ 1. Kto znieważa inną osobę w jej obecności albo choćby pod jej nieobecność, lecz publicznie lub w zamiarze, aby zniewaga do osoby tej dotarła, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności."
art. 190a § 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność,
podlega karze pozba­wienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.
art. 191. § 1 kodeksu karnego: Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
narażenie na bezpośrednie ryzyko utraty zdrowia lub życia art. 160 § 2 Kodeksu karnego.

Namawianie do dyskryminacji ludzi / dzieci, ze względu na wpisy z książeczki zdrowia - kodeks karny art. 118a § 3.
Kto, biorąc udział w masowym zamachu lub choćby w jednym z powtarzających się zamachów skierowanych przeciwko grupie ludności podjętych w celu wykonania lub wsparcia polityki państwa lub organizacji:
2) dopuszcza się poważnego prześladowania grupy ludności z powodów uznanych za niedopuszczalne na podstawie prawa międzynarodowego, w szczególności politycznych, rasowych, narodowych, etnicznych, kulturowych, wyznaniowych lub z powodu bezwyznaniowości, światopoglądu lub płci, powodując pozbawienie praw podstawowych, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.


Stan prawny - czy przymus prawny jest legalny? czy próby przyznania grzywn są legalne?
"Ustawa z dnia 5 grudnia zawiera tylko określenie, że szczepienia są obwiązkowe ale nie określono w niej żadnych kar czy konsekwencji za niewypełnienie tego obowiązku. W związku z tym w celu egzekwowania obowiązku ma zastosowanie ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepisy tej ustawy określają zasady egzekwowania obowiązków pieniężnych i niepieniężnych. Z ustawy tej wynika, że jeżeli w innych przepisach nie ustalono, kto egzekwuje obowiązek, organem właściwym jest wojewoda. Przepisy tej ustawy pozwalają na zastosowanie grzywny w celu przymuszenia do wykonania obowiązku. Wysokość grzywny nie jest jednoznacznie określona – są podane tylko wartości maksymalne (10 tys. jednorazowo i 50 tys. w sumie). Jednocześnie trzeba pamiętać, że przepisy nakazują aby grzywna nie była nadmiernie uciążliwa ale jednocześne na tyle dotkliwa aby zmusić zobowiązanego do wykonania obowiązku.
"Obowiązek szczepień ochronnych jest określony w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Po nowelizacji tej ustawy w roku 2008 został usunięty przepis o karach za brak szczepień. W każdym cywilizowanym państwie taki stan prawny były jasny dla organów administracji państwowej: brak kary w ustawie – obowiązek nie podlega żadnemu ściganiu i karaniu. Niestety w Polsce urzędnicy myślą inaczej, dlatego na wszelkie możliwe sposoby szukają drogi do ukarania niepokornych obywateli.
I tak w latach 2010-2011 Sanepidy wystawiały decyzje nakazujące podanie dziecka szczepieniu, a następnie wystawiały postanowienie o nałożeniu grzywny. Wyrokiem z dnia 6.04.2011 Sygn. akt. II OSK 32/11 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że takie działania są niezgodne z prawem gdyż obowiązku określonego w ustawie nie można dodatkowo ustalać na drodze decyzji.
W związku z tym Sanepidy zmieniły metodę działania i zaczęły wystawiać postanowienia o nałożeniu grzywny bez wcześniejszej decyzji nakazującej szczepienie. Wyrokiem z dnia 1.08.2013 Sygn. akt. II OSK 745/12 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że takie działania są niezgodne z prawem gdyż Sanepid nie jest organem właściwym do prowadzenia egzekucji obowiązku szczepień.
Pomimo dwóch niekorzystnych wyroków dalej są Sanepidy w Polsce, które próbują przymuszać ludzi do szczepień. Kolejnym wariantem jest wystawienie przez Sanepid dokumentu zwanego „tytułem wykonawczym” i przesłanie go do wojewody. Dokument ten stwierdza istnienie oraz niewykonanie obowiązku (dokument ten nie nakłada żadnej kary). Część wojewodów w Polsce podejmuje dalsze działania, a część nie. Ponadto niektórzy wojewodowie podpisują porozumienia z wojewódzkimi sanepidami, przerzucając na nich prowadzenie sprawy.
Obecnie postanowienia o nałożeniu grzywny wydali wojewodowie: kujawsko-pomorski, wielkopolski, warmińsko-mazurski i lubelski. Grzywny wynoszą ok. 400 zł. Od tych postanowień zostały złożone odwołania i sprawy są w toku.
Działania powyższe organów są bezprawne gdyż:
Organ wywodzi istnienie obowiązku powołując się na Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego, określający jakie i kiedy szczepienia powinny być stosowane (Program Szczepień Ochronnych). Taki komunikat nie jest źródłem prawa. Zgodnie z Konstytucją RP tylko ustawy i rozporządzenia są źródłem prawa obowiązującego w Polsce. Obowiązek, a zwłaszcza taki jak szczepienie, który dotkliwie ingeruje w wolność obywatela, nie może być precyzowany w innych źródłach niż przepisy prawa.Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 roku w sprawie szczepień ochronnych określa jedynie grupy wiekowe podlegające obowiązkowi szczepień, a nie terminy szczepień. I tak np. dla szczepienia przeciwko błonicy, obowiązkiem szczepienia objęte są osoby w wieku od 7 tygodnia życia do 19 roku życia. Oznacza to, że szczepienie może być wykonane w dowolnym dniu tego okresu, a nie w terminie określonym przez komunikat czy sanepid.
Obowiązek nie oznacza automatycznie możliwości stosowania przymusu. Brak przepisów o karach w ustawie jednoznacznie wskazuje na intencję ustawodawcy, którą było usunięcie karania za brak szczepień. Niedopuszczalne jest stosowanie przez organ uzupełniania prawa poprzez wykorzystanie przepisów ogólnych z innych ustaw (w tym przypadku z ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji lub z Kodeksu Wykroczeń). Obowiązek, który nie jest zagrożony karą, nie może podlegać egzekucji.
Państwowy Inspektor Sanitarny nie jest organem uprawnionym do prowadzenia egzekucji, co orzekł już Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1.08.2013 Sygn. akt. II OSK 745/12, ani także wierzycielem co uprawniałoby do wystawienia tytułu egzekucyjnego. Właściwość taka nie wynika ani z ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej ani zustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej stosują niedopuszczalne domniemanie uprawnień.
Organ nie może przymuszać (za pomocą grzywny) do wykonania obowiązku, zakładając z góry, że stan zdrowia dziecka jest dobry i nie występują żadne przeciwwskazania do wykonania szczepienia. O braku lub istnieniu takich przeciwwskazań decyduje lekarz podczas badania kwalifikacyjnego. Badanie takie jest jednak nieobowiązkowe, więc zobowiązany ma pełne prawo tego nie wykonać. W takim stanie rzeczy, dopóki organ nie znajdzie się w posiadaniu aktualnego zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań, nie ma prawa przymuszać do wykonania szczepienia.
Przymuszanie do wykonania szczepień jest także niezgodne z art. 68 ust. 4 Konstytucji, który stanowi że „Władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska.” Należy zwrócić tutaj uwagę na sformułowanie „epidemicznych”. Choroba epidemiczna to choroba, która występuje na wybranym obszarze w większym niż przeciętnie nasileniu. Choroby, na które wykonuje się szczepienia obowiązkowe, przestały być chorobami epidemicznymi już wiele lat temu. Obecnie są to zwykłe choroby zakaźne, które, wg danych statystycznych nie charakteryzują się dużą ilością zachorowań. Z powyższego wynika, że art. 68 ust. 4 ma zastosowanie w przypadku rzeczywistego wystąpienia dużej liczby zachorowań na chorobę epidemiczną czyli stanu epidemii. Zatem przepis ten nie może stanowić podstawy do stosowania przymusowych szczepień ochronnych.
http://stopnop.com.pl/jak-uniknac-grzywny-za-nieszczepienie/http://szczepienie.blogspot.com/p/wiedza-1.html



Czy przymus prawny jest skuteczny?

Statystyki za okres 2011 - 2015 - W latach 2011–2015 łącznie 155 osób zrealizowało obowiązek szczepień ochronnych po wszczęciu postępowania egzekucyjnego.
W badanym okresie na opiekunów dzieci nierealizujących obowiązkowych szczepień ochronnych nałożono 1 021 grzywien w celu przymuszenia na łączną kwotę 596,5 tys. zł, z czego do 30 czerwca 2015 r. wyegzekwowano 32,6 tys. zł. 
Ilość osób uchylających się w 2014 roku wynosiła ok. 12 000, w roku 2016 - 23 000 osób.
Co ciekawe nadal znajdują się osoby, które uważają, że przymus jest skuteczny i wystarczy aby rodzicie byli lepiej ścigani aby statystyki się poprawiły?
Warto też wspomnieć, ze z nałożonych kar  596,5 tys. zł udało się ściągnąć 32,6 tys. zł co oznacza, że w 95% przypadków kary udaje się uniknać. Także skuteczność egzekucji też kuleje skoro przez 4 lata dzięki egzekucjom udało się przymusić jedynie 155 osób na wg. róznych szacunków obecnie (2016) rok ponad 40 tys osób.

Także próby wymuszenia szczepień jako warunku uczęszczania do przedszkola i szkoły są nieskuteczne. 
W ocenie Sądu rekrutacja do przedszkoli nie może zastępować narzędzi służących do wyegzekwowania ustawowego obowiązku szczepienia dzieci. Z ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty wynika, iż system oświaty obejmujący również przedszkola oraz inne formy wychowania przedszkolnego, zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju oraz wspomaganie wychowawczej roli rodziny. Wskazana ustawa realizuje konstytucyjne prawo do równego dostępu do nauki wynikającego z art. 70 Konstytucji RP. Zdaniem Sądu, a ewentualne ograniczenia w korzystaniu z równego, powszechnego prawa do nauki mogą być wprowadzane jedynie w drodze ustawy. 
Przedszkola nie mają prawa do gromadzenia danych wrażliwych, jakimi są informacje o szczepieniach. Zakaz przetwarzania danych wrażliwych, jakimi niewątpliwie są informacje o odbytych obowiązkowych szczepieniach dziecka, stanowi przejaw konstytucyjnej zasady ochrony prywatności (art. 51 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej). Wszelkie zatem działania, mające na celu uzyskanie tych danych w sposób nieuprawniony, będą naruszać art. 51 Konstytucji RP.
http://szczepienie.blogspot.ca/2016/01/informacje-o-szczepieniu-dla.html



Dobrowolność szczepień - w jakich krajach?

W 17 państwach europejskich szczepienia są dobrowolne, w 4 obowiązek dotyczył kilku szczepionek, ale we Włoszech i we Francji w tym roku został rozszerzony do 10 i 11 szczepionek.
W 9 państwach większość szczepionek jest obowiązkowych (dotyczy to w większości państw byłego bloku wschodniego).
14 państwach od lat 60-tych zaczęły powstawać systemy odszkodowań za powikłania poszczepienne (ostatni powstał w Czechach w 2015 r.).
Źródło: http://www.who.int/bulletin/volumes/89/5/10-081901/en/ 
http://www.eurosurveillance.org/content/10.2807/ese.17.22.20183-en




Czy przymus szczepień jest racjonalny?
"Szczepienia, owszem, są korzystne i bezpieczne, ale ich przymus – niekoniecznie. Można odnieść wrażenie, że wystarczająca jest wręcz binarna klasyfikacja uczestników sporu na tych, którzy wierzą w szkodliwość szczepień i są za brakiem przymusu oraz na tych, którzy są przekonani o nieszkodliwości i popierają przymus.
Tymczasem chcąc zachować konsekwencję należy przez pryzmat nauki oceniać obie kwestie i orzekłszy, że obawy antyszczepionkowców są niesłuszne nie porzucać racjonalizmu – trzeźwe spojrzenie natomiast obliguje do powątpiewania w konieczność i pożyteczność przymusowego programu szczepień. [..] 
Interesującym obiektem rozważań w temacie przymusu immunizacji są Włochy gdzie reforma z 2001 roku wprowadziła pewną decentralizację ochrony zdrowia, w tym także w zakresie polityki szczepień [1]. Region Wenecji Euganejskiej o przeszło cztero i pół milionowej populacji kilka lat później zdecydował się wycofać wszystkie obowiązkowe szczepienia dla dzieci urodzonych od 2008 roku i monitorować sytuację w kohorocie pierwszych osób objętych zmianą. Po dwóch latach stwierdzono, że wprawdzie wiązało się to z nieznacznym spadkiem wyszczepialności, ale do poziomu który wciąż pozostawał znacznie powyżej progu będącego celem Narodowego Planu Szczepień [2].
[..] 


http://www.radiowroclaw.pl/img/articles/47805/Ospa-1.jpg

Co się stało z ospą? 
Antyszczepionkowcy to nie nowośćW świetle niektórych modeli wyeliminowanie chorób w warunkach dobrowolnego szczepienia powinno być trudne lub niemożliwe, ze względu na istnienie niezaszczepionych „gapowiczów”. Koncepcje te podważa doświadczenie – doszło do wyeliminowania ospy prawdziwej mimo braku przymusu: ostatnie jej ogniska znajdowały się w ubogich krajach afrykańskich i południowoazjatyckich, takich jak Indie, w których nie panowała jednolita polityka szczepień – niektóre rejony stosowały przymus, podczas gdy inne pozwalały na dobrowolność. Nawet na finiszu walki z chorobą, kiedy wystąpienia były rzadkie ludzie zwykle dobrowolnie decydowali się zaszczepić.
Błędem wspomnianych modeli jest rozpatrywanie populacji bez uwzględniania umiejscowionych przestrzennie i społecznie kontaktów, a tymczasem w przypadku niektórych chorób istnieje większe prawdopodobieństwo bycia zainfekowanym przez osoby z bezpośredniego otoczenia, co ma niebagatelne konsekwencje – infekcje przekazywane wyłączanie przy bliskich kontaktach społecznych mogą być szybko powstrzymane mimo dobrowolności [6]. 
Cóż tam, panie, w polityce? Chińcyki trzymają się mocno?!
Obecny stan badań empirycznych nie pozwala stwierdzić czy istnieje powiązanie między istnieniem programów szczepień dobrowolnych i obowiązkowych, a wyszczepialnością [1], [10]. Z łatwością wskazać można przypadki skrajne, pokazujące, że prosta i jednoznaczna zależność nie istnieje – w Norwegii, gdzie obowiązku szczepień nie ma 93-94% dzieci w wieku 12-23 miesięcy jest zaszczepionych przeciwko Odrze, a w Słowenii, gdzie panuje jedna z najbardziej restrykcyjnych polityk pod tym względem, mamy podobny procent zaszczepionych, tj. 94-95% [7]–[9].
[..]
Nie wiadomo jak przymus szczepień lub jego zniesienie zadziałałoby w konkretnej sytuacji społecznej – czy zniesienie obowiązku szczepień w styczniu 2017 spowodowałoby spadek lub wzrost wyszczepialności w Polsce, czy też nie odnotowanoby żadnej zmiany. Innymi słowy, istnienie przymusu nie implikuje wzrostu wyszczepialności, a jego zniesienie – spadku.
Nic więc dziwnego, że większość (15 z 29) państw europejskich nie stosuje przymusu szczepień [2] i nie zapowiada się na żadne zmiany w tym zakresie [5].
W Europie i na świecie stosuje się różne polityki szczepień. Ze strefy Schengen przybywają do nas nieobjęci obowiązkiem mieszkańcy takich krajów jak Irlandia czy Niemcy – przepisy pod tym względem faworyzują więc obywateli innych państw, którzy przebywając w Polsce obowiązkowi nie podlegają.
Również wewnątrz krajów sytuacja jest zróżnicowana. W Bułgarii istnieje obowiązek szczepień, a kraj cieszy się wyszczepialnością na poziomie powyżej 95%, ale nie dotyczy to mniejszości etnicznych. Kiedy w latach 2009-2010 rozprzestrzeniała się tam odra i 24 tys. dzieci zachorowało, 90% spośród nich stanowili Romowie. Powodem dla którego dzieci nie były zaszczepione był brak wiedzy rodziców na temat korzyści z poddania się szczepieniu [11].
Państwa unikające przymusu skupiają się na uświadamianiu korzyści z poddania się immunizacji. Niekiedy pacjent chcący odmówić jest zobowiązany do odbycia z lekarzem rozmowy na temat konsekwencji swojej decyzji – jeśli nie zostanie przekonany składa stosowne oświadczenie. Australia poszła jeszcze dalej i oferuje gratyfikacją pieniężną za poddanie się szczepieniu… [9] Zostawmy jednak mozaikę rozwiązań prawnych i skupmy się na wnioskach.[..] 
Osoby przyjmujące jednoznaczne stanowisko w tej kwestii i traktujące zwolenników dobrowolności jako zwolenników epidemii są dogmatykami w nie mniejszym zakresie, niż osoby drżące na widok smugi kondensacyjnej– nie tyle nie wierzą w wolność, co wierzą w jej brak. 

Libertarianizm i szczepienia poza ekonomią państwowej redystrybucji
Głosy, że państwo powinno posiadać uprawnienia w zakresie przymuszenia wszystkich do zaszczepienia się można spotkać także wśród wolnościowców, a poza nimi również osoby o światopoglądzie bliższym status quo zastanawiają się jak wolny rynek poradziłby sobie ze szczepieniami.
Częściową odpowiedzią na nurtujące ich kwestie jest powyższy wywód dotyczący efektywności przymusu, ale nie wyczerpuje on rzecz jasna satysfakcjonująco tematu. Wiele do życzenia pozostawiają też inne oferowane w ramach ruchu argumenty, i tak Ron Paul podchodzi do kwestii immunizacji nie od strony utylitarnej, jaką przyjęto w powyższym tekście, tylko zadaje przywrotne pytanie gdzie wytyczyć granicę ingerencji i czy może powinniśmy zmuszać obywateli do brania witamin, tak aby zmniejszyć ryzyko złapania choroby zakaźnej [12].
Ścieżka obrana przez niego jest chybiona ponieważ problem delimitacji uprawnień państwa w tym i innych zakresach, choć niełatwy, jest możliwy do rozstrzygnięcia, a co ważniejsze pośrednio lub bezpośrednio sprowadza się do wyłonienia granicy na drodze sądu wartościującego. Prawdziwości sądów wartościujących natomiast rozstrzygnąć się obiektywnie nie da, bez względu na to czy jest nim słuszność aksjomatu nieagresji czy zakresu uprawnień państwa [13].
Porzuciwszy ten i inne nierozstrzygalne problemy dotyczące wartościowania i etyki skupmy się więc wyłącznie na tym jak system sczepień mógłby funkcjonować na wolnym rynku. „Mógłby”, ponieważ gdybyśmy wiedzieli jak wolny rynek rozwiązałby dany problem, to nie potrzebowalibyśmy wolnego rynku, którego jednym z zadań jest właśnie wypracowywanie innowacji prawnych i technologicznych [14].
Jeśli wymuszanie szczepień jest rozwiązaniem optymalnym, to z punktu widzenia etyki libertariańskiej nic nie stoi na przeszkodzie, żeby funkcjonowało ono w systemie własności prywatnej – prywatne firmy od właścicieli wynajmowanych nieruchomości i supermarketów do właścicieli szkół i parków rozrywki, mogą wymagać od klientów bycia zaszczepionym. Podobnie wymagać tego mogą pracodawcy od swoich pracowników, tak jak obecnie dzieje się to we wspomnianej wyżej Łotwie w przypadku pracodawcy jakim jest państwo. Poza tym rozwiązaniem pozostaje oczywiście pełen wachlarz metod opartych na dobrowolności – od akcji edukacyjnych do płacenia za poddanie się szczepieniu (analogicznie do sytuacji Australijskiej).
Jasnym jest, że nie tylko państwo posiada instrumenty do zabiegania o wyszczepialność.
Dobra, dobra, ale kto zapłaci za kampanię i tych, których nie stać?
W państwach, które nie radzą sobie z zapewnieniem szczepień funkcjonują organizacje takie jak Gavi, operująca w 70 krajach. W jej przypadku jedną piątą wpłat stanowią te pochodzące od prywatnych darczyńców, a największym z nich jest Bill & Melinda Gates Foundation, której przelewy opiewają na kwotę niemal dwa razy większą niż najhojniejszych darczyńców instytucjonalnych (Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii) i ponad trzydziestokrotnie wyższą niż te dokonane przez Komisję Europejską [15], [16].
Darczyńcy angażują się także w rozwój nowych technologii medycznych, czego przykładem jest Program for Appropriate Technology in Health, którego głownym polem działania jest rozwój szczepionek, a większość wpłat pochodzi od fundacji [17] i walczą o wyeliminowanie chorób, m.in. w ramach organizacji Rotary usiłującej wyeliminować Heinego-Medina [18].
[..]
Łukasz Borchmann
http://www.borchmann.pl/przymus-szczepien


Obowiązek szczepień- przeżytek czy nowoczesność ?
"Badania naukowe nad zasadami implementacji narodowych programów szczepień przeprowadzone w 27 krajach członkowskich EU pokazały, że są kraje, na przykład Szwecja, w których mimo braku szczepień obowiązkowych, ponad 90% dzieci poddawane jest tej zalecanej przez lekarzy i naukowców procedurze w przekonaniu, iż pozwoli to zapobiegać wybuchom epidemii groźnych chorób. Według danych UNICEF, w Szwecji statystyki wyszczepialności przeciwko polio oraz szczepionką DTP i Hib sięgają 98%
[..] „Ze względu na specyfikę i zagrożenie epidemiologiczne związane z niektórymi chorobami, wprowadzono rozwiązania prawnie ograniczające autonomię pacjenta- wyjaśnia doktor Anna Augustynowicz, prawnik z Zakładu Zdrowia Publicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W tym zakresie dylemat między wartościami związanymi z ochroną zdrowia publicznego a ochroną podstawowych praw jednostki rozstrzygnięty jest na korzyść pierwszej z nich”- dodaje.
Bez wątpienia prawo jednostki do podejmowania autonomicznych decyzji o jej zdrowiu jest prawem niezbywalnym. Ale nie zapominajmy, że żyjąc w społeczeństwie ponosimy odpowiedzialność nie tylko z nasze zdrowie, ale także wspólnoty, w której funkcjonujemy."
Cytaty z
http://zaszczepsiewiedza.pl/aktualnosci/obowiazek-szczepien-przezytek-nowoczesnosc/


Brak przymusu, rosnąca liczba odmów szczepień to większa zachorowalność z powodu odry?

Korelacja między liczbą odmów szczepień, a epidemiami odry..

Więcej informacji http://szczepienie.blogspot.com/2016/02/medialne-manipulacje-polio-nie-wraca-i.html


1. FAQ – prawne konsekwencje nieszczepienia
http://www.pisma.szczepienia.org.pl/faq.php

2. Wzory pism w korespondencji z sanepidem
http://www.pisma.szczepienia.org.pl/
https://github.com/szanitani/szczepienia/tree/master/Argumenty
http://szczepienie.blogspot.com/2015/12/wzory-pism-skargi-wezwanie-na.html

3. Zgłoś niepożądany odczyn poszczepienny (NOP)
https://www.facebook.com/events/175624659245429/

5. Nie podpisuj oświadczenia świadomej odmowy w przychodni lub szpitalu
http://szczepienie.blogspot.com/p/instrukcja-przetrwania-w-polskiej.html
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=626701120690653&set=pb.206336526060450.-2207520000.1394272560

6. Sąd rodzinny nie ma prawa ograniczać praw rodzicielskich i nakazywać szczepień
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=662591047101660&set=a.306097859417649.88682.206336526060450

7. Noworodek pacjentem
https://www.facebook.com/events/1509732495905367/
Opieka nad dzieckiem w szpitalu
http://www2.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=q491&ms=383&ml=pl&mi=383&mx=0&mt&my=567&ma=019578
Dziecko w szpitalu – jakie prawa ma rodzic?
http://www.zdrowemaluchy.pl/dziecko-szpitalu-prawa-rodzic/

8. Podpisz w sieci petycje:
www.petycje.pl/7000
http://petycje.pl/9970
http://petycje.iozn.pl/szczepienia/

9. Napisz skargę w sprawie ignorowania powikłań poszczepiennych https://www.facebook.com/events/456408027815093/

10. Personel medyczny nie ma prawa uzależniać wykonania zabiegu medycznego od szczepienia przeciw wzw B
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=633596066667825&set=pb.206336526060450.-2207520000.1400487782.&type=3&src=https%3A%2F%2Ffbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net%2Fhphotos-ak-prn2%2Ft1.0-9%2F8573_633596066667825_95195193_n.jpg&size=683%2C320

11. Zadaj pytania lekarzowi
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/pb.206336526060450.-2207520000.1412159065./874667189227377/

12. Cele i postulaty STOP NOP
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/pb.206336526060450.-2207520000.1420328302./758499607510803/
Podstawowe pisma http://www.pisma.szczepienia.org.pl/
Ścieżka alternatywna https://github.com/szanitani/szczepienia/tree/master/Sciezki%20alternatywne

Jaki jest cel wejścia na ścieżkę alternatywną?
Aby zwiększyć ilość strzałek w poniższym schemacie, czyli dodać kilkadziesiąt/kilkaset nowych dokumentów do sprawy. Aby zwiększyć liczbę urzędów podejmujących czynności w sprawie i postępowaniu. Aby pełniej bronić swoich praw i wyjaśniać żądania urzędników.

Warto założyć konto na ePUAP i wysyłać pisma drogą elektroniczną. http://epuap.gov.pl/

https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/gm.813552018780819/1310220242338734/?type=3&theater

Wsparcie innych rodziców poza stowarzyszeniem można znaleźć

Forum
http://szczepienia.org.pl/

Grupa forum szczepienia.org.pl
https://www.facebook.com/groups/188120481225671/
Grupa dot. powikłań poszczepiennych
https://www.facebook.com/groups/235150186595347/
 Nie szczepimy - aspekty prawne.
Grupa "Szczepić czy nie? Decyzja o szczepieniu w oparciu o dowody naukowe, oficjalne dane i indywidualną kalkulacje ryzyka"
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/   -  ogólne informacje, badania, statystyki (bez indywidualnego poradnictwa)

 Więcej grup dt. szczepień na dole strony pod hasłem "lokalne grupy wsparcia"

Dzieci z autyzmem i poszczepiennymi zaburzeniami rozwoju https://www.facebook.com/groups/472935782762097/





Definicja NOP - Co to jest NOP?

Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20102541711

„Niepożądany odczyn poszczepienny — niepożądany objaw chorobowy pozostający w związku czasowym z wykonanym szczepieniem ochronnym.”
USTAWA z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi Art. 2. ust.16

Szczegółowe rodzaje i kryteria niepożądanych odczynów poszczepiennych z rozporządzenie MZ o NOP:

1) odczyny miejscowe, w tym odczyny miejscowe po szczepieniu BCG: 
a) obrzęk, 
b) powiększenie węzłów chłonnych, 
c) ropień w miejscu wstrzyknięcia; 
2) niepożądane odczyny poszczepienne ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN): 
a) encefalopatia (zapalenie mózgu), 
b) drgawki gorączkowe, 
c) drgawki niegorączkowe, 
d) porażenie wiotkie wywołane wirusem szczepionkowym, 
e) zapalenie mózgu, 
f) zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, 
g) zespół Guillaina-Barrégo; 
3) inne niepożądane odczyny poszczepienne: 
a) bóle stawowe, 
b) epizod hipotensyjno-hiporeaktywny, 
c) gorączka powyżej 39°C, 
d) małopłytkowość, 
e) nieutulony ciągły płacz, 
f) posocznica, w tym wstrząs septyczny (sepsa), 
g) reakcja anafilaktyczna, 
h) reakcje alergiczne, 
i) uogólnione zakażenie BCG (gruźlicą), 
j) wstrząs anafilaktyczny, 
k) zapalenie jąder, 
l) zapalenie ślinianek, 
m) porażenie splotu barkowego, 
n) inne poważne odczyny występujące do 4 tygodni po szczepieniu.


Tab. 1.12.1. Najczęstsze objawy występujące w poważnych NOP w danych grupach wiekowych.

Tab. 1.12.2. Najczęstsze objawy występujące w innych niż poważne NOP w danych grupach wiekowych.









W. Magdzik, D. Naruszkiewicz-Lesiuk, A. Zieliński. Wakcynologia. Wydawnictwo Alfa-Medica Press, 2007



Zgłaszanie niepożądanych odczynów poszczepiennych - podstawa prawna.

Zgodnie z Art. 21. pkt 1. Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi „Lekarz lub felczer, który podejrzewa lub rozpoznaje wystąpienie niepożądanego odczynu poszczepiennego, ma obowiązek, w ciągu 24 godzin od powzięcia podejrzenia jego wystąpienia, zgłoszenia takiego przypadku do państwowego powiatowego inspektora sanitarnego właściwego dla miejsca powzięcia podejrzenia jego wystąpienia.”

Art. 52. Kto: wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 21 ust. 1, art. 27 ust. 1-3 i art. 29 ust. 1, nie dokonuje zgłoszenia wystąpienia niepożądanego odczynu poszczepiennego, (…) podlega karze grzywny.

„Niepożądany odczyn poszczepienny — niepożądany objaw chorobowy pozostający w związku czasowym z wykonanym szczepieniem ochronnym.” USTAWA z dnia5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi Art. 2. ust.16

Również zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ZDROWIA z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania:

„§ 5. 1. Lekarz lub felczer, który rozpoznaje niepożądany odczyn poszczepienny lub podejrzewa jego wystąpienie, wypełnia części I-IV formularza zgłoszenia i przekazuje zgłoszenie państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu dla miejsca powzięcia podejrzenia wystąpienia odczynu poszczepiennego.”

A zgodnie z załącznikiem nr 1 do w/w rozporządzenia:

„Jeśli nie podano inaczej i z wyjątkiem odczynów po szczepieniu BCG, za związane czasowo ze szczepieniem uznaje się zaburzenia stanu zdrowia, które wystąpiły w okresie 4 tygodni po podaniu szczepionki.”

Jak wynika z prostej analizy prawnej Lekarz lub felczer jest zobowiązany zgłosić KAŻDY przypadek zaburzenia stanu zdrowia, który wystąpił w ciągu 4 tygodni po szczepieniu (z wyjątkiem szczepień BCG, dla których okres zgłaszania NOP jest dłuższy - 1 rok).
http://szczepienie.blogspot.com/2015/12/czy-statystyki-nop-sa-rzetelne-czyli-o.html

Funkcjonariusz publiczny ma pierwotny prawny obowiązek znajomości aktów określających jego uprawnienia i obowiązki. W związku z tym urzędnik, który działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, popełnia przestępstwo i ponosi odpowiedzialność karną.
http://www.infor.pl/prawo/prawo-karne/ciekawostki/252262,Kiedy-funkcjonariusz-odpowiada-za-przekroczenie-uprawnien.html
Lekarze – co do zasady – nie są uznawani (z samego faktu wykonywania zawodu) za funkcjonariuszy publicznych. Jednak w pewnych okolicznościach, w przypadku pełnienia niektórych funkcji możliwe jest przyznanie im takiego przymiotu.
http://swiatlekarza.pl/czy-lekarz-jest-funkcjonariuszem-publicznym/

Krok po kroku co robić gdy wystąpił NOP, a lekarze robią problemy

Czy wiesz, że szczepienie może wywołać niepokojące objawy u Twojego dziecka, jak np.gorączka, drgawki, a nawet zapalenie opon mózgowych?

Jeżeli Twoje dziecko było ostatnio szczepione, i zaobserwowałeś u niego choćby najmniejsze pogorszenie stanu zdrowia, masz do czynienia z niepożądanym odczynem poszczepiennym (NOP - wystarczy czasowy związek ze szczepieniem). Urzędnicy są zobligowani do ich rejestrowania (tylko tych, które wystąpiły do 4 tygodni i do 1 roku po szczepieniu przeciw gruźlicy).
Twój lekarz ma obowiązek zgłaszać wszystkie przypadki NOP do sanepidu, bo pozwala to monitorować bezpieczeństwo szczepionek i lepiej chronić zdrowie dzieci oraz otoczyć je odpowiednią opieką medyczną. Brak prawidłowej diagnozy naraża Twoje dziecko na nieodpowiednie leczenie.

Niestety lekarze z różnych przyczyn zgłaszają tylko niewielki procent rzeczywistych powikłań i niepożądanych odczynów poszczepiennych (ok.. 1 do 10%), a polskie prawo nie przewiduje udziału pacjenta w tym procesie.
W rezultacie trwamy w mylnym przekonaniu, że szczepionki są wyjątkowo bezpieczne, a powikłania poszczepienne zdarzają się raz na milion.

W razie wystąpienia NOP i nie wywiązania się lekarza ze swojego ustawowego obowiązku:

1. Bardzo ważne! Poproś o kopię dokumentacji medycznej z wszystkich placówek gdzie było leczone dziecko, warto od ręki zrobić zdjęcia (masz do tego prawo zgodnie z Ustawą o prawach pacjenta, uwaga - musisz pokryć koszty ksero). Wzór wniosku znajdziesz tutaj: https://www.facebook.com/notes/ogólnopolskie-stowarzyszenie-wiedzy-o-szczepieniach-stop-nop/wniosek-o-wydanie-dokumentacji-medycznej/626772037350228

2. Zgłoś działanie niepożądane do urzędu http://dzialanianiepozadane.urpl.gov.pl/dn-info.
Formularz do zgłaszania działań niepożądanych:
http://dn.urpl.gov.pl/dn-zgloszenia-dzialan-niepozadanych

3. Wyślij skargę, której wzór jest dostępny pod adresem: https://www.facebook.com/notes/ogólnopolskie-stowarzyszenie-wiedzy-o-szczepieniach-stop-nop/skarga-do-sanepidu-zgłoszenie-niepożądanego-odczynu-poszczepiennego-przez-rodzic/529169483777151

4. Jeśli skarga nie odniesie skutku możesz złożyć doniesienie do prokuratora. Wzór:
https://www.facebook.com/notes/ogólnopolskie-stowarzyszenie-wiedzy-o-szczepieniach-stop-nop/wzór-doniesienia-do-prokuratora-na-lekarza-nie-dopełniającego-obowiązku-zgłoszen/679781612049270

5. Rozważ walkę o odszkodowanie w sądzie. Masz tylko 3 lata od momentu gdy uzyskałeś informacje o możliwych zaniedbaniach i powikłaniu poszczepiennym i tylko 2 lata od zdarzenia żeby doprowadzić do nałożenia grzywny na odpowiedzialnego za zaniedbanie lekarza.

6. Prosimy o przesłanie informacji o zgłoszeniu na biuro@stopnop.pl

Według informacji od Ministerstwa Zdrowia: „Procedura zgłaszania przez lekarza niepożądanego odczynu poszczepiennego jest standardowym działaniem w kraju i realizowanym w celu zapewnienia właściwego monitoringu wystąpienia ewentualnych niepożądanych działań podawanych szczepionek, a także stanowi element ZAPEWNIENIA PACJENTOWI WŁAŚCIWEJ OPIEKI MEDYCZNEJ.”

Zgłoszenie NOP to więcej, niż nasz społeczny obowiązek! Zgłaszając NOP chronisz zdrowie swojego dziecka i innych dzieci w Polsce."
źródło:https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/posts/1064364133591014
http://www.stopnop.pl/stowarzyszenie/dzialania
http://cezary-siwa.pl/emfi/events/jak-chronic-zdrowie-dzieci-zglos-niepozadany-odczyn-poszczepienny/
https://etrigg.com/event/jak-chronic-zdrowie-dzieci-zgos-niepozadany-odczyn-poszczepienny/2885472/
https://mobile.facebook.com/events/175624659245429?acontext=%7B%22ref%22%3A5%2C%22action_history%22%3A%22%5B%7B%5C%22surface%5C%22%3A%5C%22page%5C%22%2C%5C%22mechanism%5C%22%3A%5C%22main_list%5C%22%2C%5C%22extra_data%5C%22%3A%5B%5D%7D%5D%22%7D&aref=5



"Podpisz też petycję w której żądamy:
1. Opracowania nowego systemu identyfikacji, kontroli i leczenia niepożądanych odczynów poszczepiennych (NOP),

włącznie z opracowaniem procedur gwarantujących opiekunom prawnym i dorosłym pacjentom pełny udział w tym procesie.

2. Utworzenia specjalnego funduszu odszkodowań dla osób dotkniętych trwałym uszczerbkiem zdrowia lub utratą bliskich wskutek wystąpienia NOP i powikłań poszczepiennych.

3. Utworzenia listy biegłych ekspertów – niezależnych od koncernów farmaceutycznych, w tym producentów szczepionek – na potrzeby wydawania opinii niezbędnych w toku spraw sądowych dotyczących powikłań poszczepiennych (z obowiązkiem złożenia oświadczenia o konflikcie interesów). http://petycje.pl/9970 Od nas zależy bezpieczeństwo dzieci. "







Jak napisać skuteczną skargę do WSA - krok po kroku:
https://www.i-kancelaria.pl/publikacje/krok-po-kroku-jak-napisac-skuteczna-skarge-do-wojewodzkiego-sadu-administracyjnego/



Orzeczenia Sądów Administracyjnych

za http://stopnop.pl/prawo/50-orzeczenia-sadow-administracyjnych
http://stopnop.pl/prawo

Wyroki NSA:
2013-08-01 IV SA/Po 168/13 - Wyrok NSA z 2013-08-01
2011-04-06 II OSK 32/11 - Wyrok NSA z 2011-04-06

Wyroki WSA:
2015-09-09 II SA/Go 331/15 - Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp.
2015-08-17 II SA/Rz 886/15 - Postanowienie WSA w Rzeszowie
2015-08-17 II SA/Rz 887/15 - Postanowienie WSA w Rzeszowie
2015-06-12 III SA/Wr 198/15 - Wyrok WSA we Wrocławiu
2015-06-12 III SA/Wr 198/15 - Wyrok WSA we Wrocławiu
2015-06-12 III SA/Wr 197/15 - Wyrok WSA we Wrocławiu
2015-06-09 II SA/Bd 423/15 - Wyrok WSA w Bydgoszczy
2015-06-09 II SA/Bd 424/15 - Wyrok WSA w Bydgoszczy
2015-04-30 III SA/Lu 1028/14 - Wyrok WSA w Lublinie
2015-04-15 IV SA/Po 1282/14 - Wyrok WSA w Poznaniu
2015-04-15 IV SA/Po 1283/14 - Wyrok WSA w Poznaniu
2013-05-23 II SAPo 48413 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2013-05-23
2013-03-21 IISA/Po 96/13 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2013-03-21, NaszaWokanda.pl
2012-10-25 IIISA/Kr 1532/11 - Wyrok WSA w Krakowie z 2012-10-25
2012-09-18 II SA/Bd 637/12 - Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2012-09-18
2012-09-13 III SA/Łd 611/12 - Wyrok WSA w Łodzi z 2012-09-13
2012-08-22 III SA/Kr 1100/11 - Wyrok WSA w Krakowie z 2012-08-22
2012-08-10 II SA/Go 588/12 - Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 2012-08-10
2012-04-26 III SA/Kr 901/11 - Wyrok WSA w Krakowie z 2012-04-26
2012-03-07 II SA/Go 62/12 - Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 2012-03-07
2012-01-24 III SA/Kr 1535/11 - Postanowienie WSA w Krakowie z 2012-01-24 - wstrzymanie grzywny
2012-01-24 III SA/Kr 1534/11 - Postanowienie WSA w Krakowie z 2012-01-24 - wstrzymanie grzywny
2012-01-24 III SA/Kr 1533/11 - Postanowienie WSA w Krakowie
2012-01-24 III SA/Kr 1532/11 - Postanowienie WSA w Krakowie
2011-12-14 II SA/Go 773/11 - Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 2011-12-14
2011-11-24 II SA/Po 924/11 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-11-24
2011-10-19 III SA/Kr 1056/11 - Postanowienie WSA w Krakowie
2011-10-07 VII SA/Wa 1093/11 - Wyrok WSA w Warszawie
2011-09-28 II SA/Ke 444/11 - Wyrok WSA w Kielcach
2011-07-05 II SA/Po 883/10 - Postanowienie WSA w Poznaniu z 2011-07-28 - wstrzymanie grzywny
2011-06-15 II SA/Po 180/11 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-06-15
2011-05-24 II SA/Po 122/11 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-05-24
2011-05-12 IV SA/Po 999/10 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-05-12
2011-05-05 II SA/Bk 79/11 - Wyrok WSA w Białymstoku z 2011-05-05
2011-03-16 IV SA/Po 1009/10 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-03-16
2011-02-04 II SA/Po 803/10 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-02-042011-02-01 II SA/Bk 723/10 - Wyrok WSA w Białymstoku z 2011-02-01
2010-09-22 II SA/Bd 373/10 - Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2010-09-22
2010-09-01 IV SA/Po 232/10 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2010-09-01
2010-06-24 II SA/Go 355/10 - Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 2010-06-24
2008-04-24 IV SA/Po 425/07 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2008-04-24
2007-12-12 IV SA/Po 588/07 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2007-12-12
2007-06-28 III SA/Lu 76/07 - Wyrok WSA w Lublinie z 2007-06-28




Kiedy oświadczenie woli jest nieważne?

Gdy ktoś świadomie lub nie wprowadzi nas w błąd i zrobimy/ podpiszemy coś czego nie powinniśmy możemy to zakwestionować wysyłać pismo powołując się na

Art. 82. kc
Art. 82. Nieważne jest oświadczenie woli złożone przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Dotyczy to w szczególności choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego, chociażby nawet przemijającego, zaburzenia czynności psychicznych.
Art. 83. kc
Art. 83. § 1. Nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Jeżeli oświadczenie takie zostało złożone dla ukrycia innej czynności prawnej, ważność oświadczenia ocenia się według właściwości tej czynności.
§ 2. Pozorność oświadczenia woli nie ma wpływu na skuteczność odpłatnej czynności prawnej, dokonanej na podstawie pozornego oświadczenia, jeżeli wskutek tej czynności osoba trzecia nabywa prawo lub zostaje zwolniona od obowiązku, chyba że działała w złej wierze.
Art. 84. kc
Art. 84. § 1. W razie błędu co do treści czynności prawnej można uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia woli. Jeżeli jednak oświadczenie woli było złożone innej osobie, uchylenie się od jego skutków prawnych dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy błąd został wywołany przez tę osobę, chociażby bez jej winy, albo gdy wiedziała ona o błędzie lub mogła z łatwością błąd zauważyć; ograniczenie to nie dotyczy czynności prawnej nieodpłatnej.
§ 2. Można powoływać się tylko na błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści (błąd istotny).
Art. 85. kc
Art. 85. Zniekształcenie oświadczenia woli przez osobę użytą do jego przesłania ma takie same skutki, jak błąd przy złożeniu oświadczenia.
Art. 86. kc
Art. 86. § 1. Jeżeli błąd wywołała druga strona podstępnie, uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli złożonego pod wpływem błędu może nastąpić także wtedy, gdy błąd nie był istotny, jak również wtedy, gdy nie dotyczył treści czynności prawnej.
§ 2. Podstęp osoby trzeciej jest jednoznaczny z podstępem strony, jeżeli ta o podstępie wiedziała i nie zawiadomiła o nim drugiej strony albo jeżeli czynność prawna była nieodpłatna.
Art. 87. kc
Art. 87. Kto złożył oświadczenie woli pod wpływem bezprawnej groźby drugiej strony lub osoby trzeciej, ten może uchylić się od skutków prawnych swego oświadczenia, jeżeli z okoliczności wynika, że mógł się obawiać, iż jemu samemu lub innej osobie grozi poważne niebezpieczeństwo osobiste lub majątkowe.
Art. 88. kc
Art. 88. § 1. Uchylenie się od skutków prawnych oświadczenia woli, które zostało złożone innej osobie pod wpływem błędu lub groźby, następuje przez oświadczenie złożone tej osobie na piśmie.
§ 2. Uprawnienie do uchylenia się wygasa: w razie błędu - z upływem roku od jego wykrycia, a w razie groźby - z upływem roku od chwili, kiedy stan obawy ustał.

Czy placówki takie jak żłobki, przedszkola, szkoły etc. mają prawo żądać od rodziców rodziców informacji o stanie szczepień? Czy mogą wymagać dokumentów potwierdzających szczepienie?

Informacja o szczepieniach to dane wrażliwe i osobowe, czyli podlegające ochronie. Co zostało potwierdzone wyrokiem sądu. http://i.imgur.com/wRjdVwm.jpg

Gdyby nadal tego żądali, uzależniali od tych informacji np. przyjęcie dziecka, wyjazd dziecka etc. to robią to nielegalnie. Warto im podsunąć uzasadnienie wyroku. Więc jeśli chcą mieć problemy na własne życzenie niech potwierdzą żądanie na piśmie.

Cytat z wyroku WSA:
"Dane wrażliwe
Najpoważniejszym problemem jest zobowiązanie rodziców czy opiekunów do udostępnienia w procesie rekrutacji informacji o szczepieniu lub jego odroczeniu. To dane wrażliwe, podlegające szczególnej ochronie, które nie mogą być gromadzone i przetwarzane przez instytucje do tego niepowołane – argumentował wówczas Krzysztof Nowak, dyrektor Wydziału Nadzoru Prawnego Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach. Częstochowscy radni z decyzją wojewody się nie zgodzili, a sprawa trafiła do sądu. Wojewoda unieważnił uchwałę częstochowskich radnych ws. obowiązkowych szczepień dzieci.

"Zastrzeżenia wojewody zasadne" W poniedziałek Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wydał orzeczenie. Oddalił skargę radnych tym samym przychylając się do decyzji wojewody. - Zastrzeżenia wojewody są zasadne. Uchwały częstochowskich radnych naruszają uchwałę o danych osobowych. W ustawie żłobkowej zawarte jest unormowanie, że rodzic przedstawia zaświadczenie o stanie zdrowia dziecka. Czym innym jest stan zdrowia, a czym innym informacja o świadczeniach medycznych w tym szczepieniach. Nie można domagać się informacji o zabiegach wykonywanych na dzieciach – argumentuje Stanisław Nitecki, sędzia WSA w Gliwicach. I dodaje: Na gminie ciąży obowiązek zapewnienia dzieciom miejsca w przedszkolu. Jeżeli element szczepień miałby przesądzać czy dziecko zostanie przyjęte czy nie, nastąpiłaby dyskryminacja dzieci niezaszczepionych. To oznacza, że uchwały są nieważne, a to czy dziecko zostało zaszczepione czy nie, nie może być brane pod uwagę w czasie rekrutacji do przedszkoli i żłobków."
z
http://szczepienie.blogspot.com/2016/01/informacje-o-szczepieniu-dla.html







Dane osobowe w przychodni

Proceder przekazywania danych osobowych osób nie wyrażających zgody na szczepienia przymusowe do innych organów administracji czy osób/podmiotów jest nielegalny, ponieważ uprawnienie takie ani zakres danych nie zostały uregulowane w ustawie.
Ponieważ nie można ustalić, co się dzieje w dalszej kolejności z danymi osobowymi po bezprawnym przekazaniu ich przez placówkę medyczną, czy i do jakich urzędów/podmiotów/osób dane te są dalej przekazywane należy napisać skargę do GIODO.

Warto też pouczyć personel przychodni, iż osoba która przekaże dane nielegalnie grozi kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
1. Kto administrując zbiorem danych lub będąc obowiązany do ochrony danych osobowych udostępnia je lub umożliwia dostęp do nich osobom nieupoważnionym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
http://blog-daneosobowe.pl/odpowiedzialnosc-karna-ochrona-danych-osobowych-cz-2-art-51/





Czy bez zapisania do POZ można korzystać z pomocy zdrowotnej, z przychodni?
"Dostęp do opieki medycznej jest powszechny. Bezpłatne świadczenia zdrowotne przysługują wszystkim, którzy są objęci ubezpieczeniem – w każdej placówce, która ma podpisany kontrakt z NFZ. Wystarczy dokument potwierdzający ubezpieczenie, ale w przypadku nagłego zachorowania – pomoc medyczna musi być udzielona pomimo braku dokumentu, który należy dostarczyć w ciągu 30 dni od daty wizyty czy hospitalizacji."
http://blog.swiatprzychodni.pl/2015/09/jak-wypisac-sie-od-lekarza-poz.html

Zgodnie z Zarządzeniem Nr 72/2009/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 3 listopada 2009 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń w rodzaju: podstawowa opieka zdrowotna§ 9 ust. 7. Świadczeniodawca (czyli lekarz pierwszego kontaktu)  zobowiązuje się udzielać świadczeń:1) ubezpieczonym, nieznajdującym się na liście świadczeniobiorcówdanego świadczeniodawcy,2) świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni na podstawie art. 2 ust. 1pkt 2 i 3 ustawy oraz osobom uprawnionym w związku z przepisami, októrych mowa w art. 12 pkt 9 ustawy- w przypadkach uzasadnionych względami medycznymi, w szczególnościw sytuacjach nagłego pogorszenia stanu zdrowia.W takich więc sytuacjach każdy lekarz pierwszego kontaktu (podstawowej opieki zdrowotnej) na terenie kraju ma obowiązek udzielić pomocy (świadczenia zdrowotnego) każdemu pacjentowi. 
Na podstawie tego rozporządzenia tenże lekarz niebędący wybranym przez pacjenta jego lekarzem poz (do którego złożył deklaracje wyboru) jeżeli udzielił świadczenia pacjentowi spoza swojej listy pacjentów rozlicza tą wizytę, poradę z NFZ i uzyskuje za to środki finansowe z NFZ. Mówi o tym cytowany poniżej paragraf 10 tego zarządzenia. 
W razie problemów z uzyskaniem pomocy tego lekarza poz można skontaktować się z Rzecznikiem Praw Pacjenta w miejscowym oddziale Narodowego Funduszu Zdrowia i poprosić go o interwencję w takiej sytuacji. 
Proszę także pamiętać, że każdy pacjent może 2 razy w roku bezpłatnie zmienić lekarza pierwszego kontaktu. Jeżeli jest to kilkumiesięczny pobyt w innej miejscowości lepiej chyba jest złożyć jednak deklarację wyboru do tego nowego lekarza a po powrocie złożyć deklarację do poprzedniego lekarza poz. Proszę także pamiętać o zabraniu niezbędnej dokumentacji medycznej pacjenta zwłaszcza przy schorzeniach przewlekłych gdy wynika konieczność wypisania recept. 
http://www.prawapacjenta.eu/?pId=2312
Zarządzenie Nr 72/2009/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 3 listopada 2009 r.
w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń w rodzaju: podstawowa opieka zdrowotna Na postawie art. 102 ust. 5 pkt 21 i 25 oraz art. 146 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz art. 159 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.1)), zarządza się, co następuje:
Rozdział 1 Postanowienia ogólne
§ 9.
7. Świadczeniodawca zobowiązuje się udzielać świadczeń:
1) ubezpieczonym, nieznajdującym się na liście świadczeniobiorców
danego świadczeniodawcy,
2) świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni na podstawie art. 2 ust. 1
pkt 2 i 3 ustawy oraz osobom uprawnionym w związku z przepisami, o
których mowa w art. 12 pkt 9 ustawy
- w przypadkach uzasadnionych względami medycznymi, w szczególności
w sytuacjach nagłego pogorszenia stanu zdrowia.
8. Osobom uprawnionym do świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji
nieznajdującym się na liście świadczeniobiorców danego świadczeniodawcy
(EKUZ, certyfikat zastępczy), świadczeniodawca zobowiązuje się udzielać
świadczeń w zakresie niezbędnym z medycznego punktu widzenia podczas
planowanego pobytu.
072_2009_dsoz%20.pdf


Jak wypisać się z przychodni? Rezygnacja z usług POZ
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/957728577607968/



Jak zgłosić NOP?

1. Bardzo ważne! Poproś o kopię dokumentacji medycznej z wszystkich placówek gdzie było leczone dziecko, warto od ręki zrobić zdjęcia (masz do tego prawo zgodnie z Ustawą o prawach pacjenta, uwaga - musisz pokryć koszty ksero). Wzór wniosku znajdziesz tutaj:


Wniosek o wydanie dokumentacji medycznej

…………….., dnia ……………………..
……………………………………………….
……………………………………………….
……………………………………………….
Do
....................................................................
....................................................................
...................................................................

Zwracam się z uprzejmą prośbą o wydanie potwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii kompletnej dokumentacji medycznej indywidualnej (w tym w szczególności historii choroby, wyników badań diagnostycznych, opisów operacji, kart konsultacji medycznych, kart znieczulenia, opisów badań obrazowych, udzielonych zgód na zabiegi itp.) oraz odnoszących się do osoby mojego dziecka…………………………….. fragmentów dokumentacji zbiorczej (w tym kart obserwacji lekarskich i pielęgniarskich), związanej z przebiegiem pobytu i leczenia w Państwa placówce w okresie…........................................................................................................................
Proszę również o załączenie oświadczenia o kompletności udostępnionej dokumentacji.

Uzasadniając powyższą prośbę nadmieniam, że art. 26 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z dnia 6 listopada 2008 roku przewiduje prawo pacjenta do udostępnienia mu dokumentacji medycznej, zarówno indywidualnej jak i zbiorczej, co zostało potwierdzone treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2003 roku (OSA 1/2003, OSP2003/11, poz. 136).

Deklaruję gotowość pokrycia kosztów wykonania kserokopii według zasad wynikających z ustawy, proszę o przesłanie mi dokumentacji na adres podany w nagłówku pisma listem poleconym.

………………………….…….
(podpis)
*********************************

WIĘCEJ INFORMACJI: http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/119414,pacjent_nie_moze_zadac_wydania_z_zakladu_opieki_zdrowotnej_oryginalnych_dokumentow.html
z
https://www.facebook.com/notes/ogólnopolskie-stowarzyszenie-wiedzy-o-szczepieniach-stop-nop/wniosek-o-wydanie-dokumentacji-medycznej/626772037350228

2. Zgłoś działanie niepożądane do urzędu

http://dzialanianiepozadane.urpl.gov.pl/dn-info

Formularz do zgłaszania działań niepożądanych:
http://dn.urpl.gov.pl/dn-zgloszenia-dzialan-niepozadanych




Prawa pacjenta - dochodzenie praw.

Trzy główne rodzaje odpowiedzialności:

 1) zawodowa – jest to odpowiedzialność za popełnienie tzw. przewinienia zawodowego. Skutkiem nieprawidłowego postępowania jest orzeczenie kary dyscyplinarnej upomnienie, nagana, kara pieniężna, zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w jednostkach organizacyjnych ochrony zdrowia na okres od roku do pięciu lat, ograniczenie zakresu czynności w wykonywaniu zawodu na okres od sześciu miesięcy do dwóch lat, zawieszenie prawa wykonywania zawodu na okres od roku do pięciu lat, pozbawienie prawa wykonywania zawodu.

 2) cywilna – jest to odpowiedzialność za wyrządzenie szkody majątkowej albo krzywdy niemajątkowej (dot.: życia, zdrowia, czci, wolności, dobrego imienia, kultu osoby zmarłej). Skutkiem jest konieczność zapłacenia odszkodowania (w przypadku szkody), lub zadośćuczynienia (w przypadku krzywdy). W sprawach z powództwa cywilnego orzekają sądy powszechne.

 3) karna – jest to odpowiedzialność za popełnienie przestępstwa (określonego przez ustawę). Skutkiem jest orzeczenie kary: pozbawienia wolności, ograniczenia wolności, grzywny.

 Zgodnie z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego.




W razie zawinionego naruszenia prawa pacjenta do:
• umierania w spokoju i godności, sąd może, na żądanie małżonka, krewnych lub powinowatych do drugiego stopnia w linii prostej lub przedstawiciela ustawowego, zasądzić odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez nich cel społeczny na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego.

Pacjent, którego prawa zostały naruszone może dochodzić ich na drodze administracyjnej lub sądowej. Dochodzenie może zmierzać do:
• żądania zaniechania naruszenia prawa albo
• żądania zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub odszkodowania za wyrządzoną naruszeniem szkodę lub ukarania sprawcy naruszenia z tytułu odpowiedzialności służbowej lub karnej.



"Art. 20.
1. Pacjent ma prawo do poszanowania intymności i godności, w szczególności w czasie udzielania mu świadczeń zdrowotnych.

Art. 22.
1. W celu realizacji prawa, o którym mowa w art. 20 ust. 1, osoba wykonująca zawód medyczny ma obowiązek postępować w sposób zapewniający poszanowanie intymności i godności pacjenta.

2. Osoby wykonujące zawód medyczny, inne niż udzielające świadczeń zdrowotnych, uczestniczą przy udzielaniu tych świadczeń tylko wtedy, gdy jest to niezbędne ze względu na rodzaj świadczenia. Uczestnictwo, a także obecność innych osób wymaga zgody pacjenta, a w przypadku pacjenta małoletniego, całkowicie ubezwłasnowolnionego lub niezdolnego do świadomego wyrażenia zgody, jego przedstawiciela ustawowego, i osoby wykonującej zawód medyczny, udzielającej świadczenia zdrowotnego.

3. Do osób, o których mowa w ust. 2 zdanie drugie, stosuje się odpowiednio art. 13 i 14.
z http://www.bpp.gov.pl/dla-pacjenta/prawa-pacjenta/prawo-do-poszanowania-intymnosci-i-godnosci/



Szczepionki są "nieuchronnie niebezpieczne" - wyrok z USA

W 2011 Sąd Najwyższy USA orzekł, że szczepionki są "nieuchronnie niebezpieczne" ("unavoidably unsafe"). Termin ten, który odnosi się do różnego rodzaju produktów, oznacza po prostu, że przy obecnej wiedzy nie da się wyprodukować bezpiecznych szczepionek.
Konkretnie pojawia się taki zapis:
"Most importantly, the Act eliminates manufacturer liability
for a vaccine’s unavoidable, adverse side effects."
("Co najważniejsze, Ustawa znosi odpowiedzialność producenta za nieuniknione niekorzystne efekty uboczne szczepionki").
https://www.supremecourt.gov/opinions/10pdf/09-152.pdf





Odpowiedzialność prawna lekarza za szczepienie bez zgody lub za ciężkie niepożądane odczyny poszczepienne
04.07.2012 Medycyna Praktyczna MP Nr 02/2012

dr n. prawn. Rafał Kubiak, Zakład Prawa Medycznego Katedry Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Czy obowiązkowe szczepienie dziecka wymaga uzyskania zgody rodzica?
W myśl obecnie obowiązujących regulacji prawnych i norm deontologicznych, wykonanie jakiejkolwiek interwencji medycznej (udzielenie świadczenia zdrowotnego) wymaga zgody osoby uprawnionej. O takiej konieczności stanowi choćby art. 16 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2009 r. Nr 52, poz. 417, z późn. zm.), który brzmi: "Pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody." Od strony obowiązku lekarza konieczność uzyskania zgody pacjenta (lub innej osoby uprawnionej) wynika przede wszystkim w art. 32 ust. 1 i art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (tekst jedn. HYPERLINK "http://prawo.mp.pl/dokumenty/ustawy/show.html?id=40167" Dz. U. z 2008 r. Nr 136, poz. 857 , z późn. zm.). Podobne unormowanie znajduje się w art. 15 ust. 1 Kodeksu Etyki Lekarskiej, zgodnie z którym: "Postępowanie diagnostyczne, lecznicze i zapobiegawcze wymaga zgody pacjenta." W przypadku, gdy pacjent nie może samodzielnie udzielić zgody (np. ze względu na wiek), stosuje się konstrukcję tzw. zgody zastępczej. Wyraża ją wówczas tzw. przedstawiciel ustawowy, którym wobec małoletnich dzieci są najczęściej ich rodzice. Wykonanie zabiegu, w tym profilaktycznego, jakim są obowiązkowe lub zalecane szczepienia ochronne, bez zgody osoby uprawnionej, czyni go nielegalnym (przykładowy formularz zgody na szczepienie – p. ryc. 1.). Samo więc jego przeprowadzenie bez zgody może uzasadnić odpowiedzialność lekarza, zarówno cywilną, jak i karną.


Ryc. 1. Wzór nr 1a. Oświadczenie potwierdzające powiadomienie i poinformowanie o obowiązkowym i zalecanym szczepieniu ochronnym oraz wyrażenie na nie zgody (a Przykładowa propozycja, może podlegać modyfikacji. Opracował dr n. prawn. Rafał Kubiak z Zakładu Prawa Medycznego Katedry Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (przedrukowano z: Szczepienia w praktyce lekarskiej od sytuacji klinicznej do optymalnej decyzji [cz. 1]. Podstawy prawne, skuteczna komunikacja i sytuacje kliniczne. Kraków, Medycyna Praktyczna, 2010, s. 40)

Warto bowiem wspomnieć o art. 4 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który stanowi, że "w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego." Wykonanie zaś zabiegu szczepień bez zgody uprawnionego jest naruszeniem prawa pacjenta.

Z punktu widzenia prawa karnego do kwestii tej odnosi się art. 192 Kodeksu karnego, który opisuje przestępstwo polegające na wykonaniu zabiegu bez zgody pacjenta (odpowiednio jego rodziców). Za czyn ten grozi alternatywnie grzywna (do 1 080 000 zł), kara ograniczenia wolności do roku albo kara pozbawienia wolności do lat 2. Ściganie następuje jednak na wniosek pokrzywdzonego (czyli postępowania nie może wszcząć samodzielnie prokurator). Rozwiązania te stosuje się również do czynności medycznych, które są z nazwy obowiązkowe, jak ma to miejsca w przypadku szczepień ochronnych. Fakt, iż istnieje obowiązek ich przeprowadzenia nie uprawnia bowiem lekarza do dokonania takiego zabiegu bez wiedzy lub zgody osoby uprawnionej albo wbrew jej woli (w przypadku, gdy rodzic odmawia szczepienia możliwe jest zastosowanie wobec niego sankcji, które przymuszą go do poddania dziecka zabiegowi; nie wolno jednak stosować przymusu bezpośredniego [przykładowy formularz odmowy zgody na szczepienie – p. ryc. 2.]).



Ryc. 2. Oświadczenie potwierdzające powiadomienie i poinformowanie o obowiązkowym i zalecanym szczepieniu ochronnym oraz niewyrażenie na nie zgodya (a Przykładowa propozycja, może podlegać modyfikacji. Opracował dr n. prawn. Rafał Kubiak z Zakładu Prawa Medycznego Katedry Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (przedrukowano z: Szczepienia w praktyce lekarskiej od sytuacji klinicznej do optymalnej decyzji [cz. 1]. Podstawy prawne, skuteczna komunikacja i sytuacje kliniczne. Kraków, Medycyna Praktyczna, 2010, s. 40)

Dla porządku warto dodać, iż zgoda będzie skuteczna prawnie (czyli będzie ważna) po spełnieniu kilku warunków. W szczególności konieczne jest, aby osoba udzielająca zgody zrobiła to w sposób uświadomiony, czyli została przed jej wyrażeniem należycie poinformowana o konsekwencjach swej decyzji. W przypadku obowiązkowych szczepień ochronnych, zgodnie z art. 17 ust. 9 ustawy z dnia 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi ( HYPERLINK "http://www.mp.pl/szczepienia/prawo/aktyprawne/show.html?id=71539" Dz. U. Nr 234, poz. 1570 z późn. zm.), lekarz, który sprawuje profilaktyczną opiekę zdrowotną nad dzieckiem jest zobowiązany do powiadomienia osoby obowiązanej do poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym lub osoby sprawującej prawną pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną albo opiekuna faktycznego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, o obowiązku poddania się tym szczepieniom, a także musi poinformować o szczepieniach zalecanych (p. HYPERLINK "http://www.mp.pl/szczepienia/prawo/aktyprawne/show.html?id=71531" Komunikat Ministra Zdrowia z dnia 25 października 2011 roku – przyp. red.). Ustawa nie reguluje bliżej zakresu informacji, które powinny zostać przekazane. Kwestie te nie zostały również określone w przepisach wykonawczych. Należy zatem przyjąć, iż znajdą w tej sferze zastosowanie ogólne przepisy dotyczące obowiązku informacyjnego, który ciąży na lekarzu udzielającym świadczeń zdrowotnych. Pomocniczo można zatem wykorzystać art. 31 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz art. 9–12 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Nie analizując bardziej szczegółowo tych unormowań, warto jedynie wskazać, że przekazywana informacja powinna być kompleksowa, rzetelna oraz przystępna. Należy zatem podać dane dotyczące samego zabiegu (na czym będzie polegał, jaka szczepionka zostanie użyta, w jakiej dawce). Następnie lekarz powinien uświadomić pacjenta (jego przedstawiciela ustawowego) o skutkach zastosowania szczepienia albo jego zaniechania. W tym punkcie należy podać więc informacje o ewentualnych działaniach niepożądanych, a w szczególności o znanych niepożądanych odczynach poszczepiennych po tym szczepieniu. Posiłkując się regulacją zawartą w art. 31 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, można wskazać, iż lekarz powinien powiadomić o "dających się przewidzieć następstwach" zastosowania szczepienia albo jego zaniechania. Zwrot ten jest interpretowany w orzecznictwie sądowym dość liberalnie. Przyjmuje się bowiem, iż lekarz nie musi informować o skutkach mało prawdopodobnych, dla danego przypadku trudnych do przewidzenia. Biorąc pod uwagę, iż szczepienie jest zawsze poprzedzone badaniem kwalifikacyjnym, należy podać jego zakres i cel, a po uzyskaniu wyników, przekazać je zainteresowanemu, dokonując stosowanego objaśnienia.

Przekaz powinien być obiektywny. Lekarz zatem nie może naciskać (wymuszać), nachalnie namawiać i nadmiernie optymistycznie przedstawiać dobrodziejstwa szczepień (zwłaszcza zalecanych). Ostatecznie decyzję o poddaniu się im musi bowiem podjąć zainteresowany. Jeśli lekarz rzetelnie, obiektywnie przedstawi informacje, nie będzie naciskał czy zmuszał do poddania się zabiegowi, to jego działanie jest zgodne z prawem (zrealizuje bowiem swoją ustawową powinność), w konsekwencji więc nie powinien odpowiadać za skutki decyzji przedstawiciela ustawowego dziecka o szczepieniu (albo jego zaniechaniu). Odpowiedzialność taka może jednak powstać, gdyby lekarz nie wykonał swego obowiązku informacyjnego (niewykonanie oznacza zarówno powstrzymanie się całkowicie od powiadomienia lub poinformowania, jak i uczynienie tego w sposób niewłaściwy, np. zatajenie jakiś okoliczności, niepowiedzenie prawdy, przekazanie danych w sposób ogólnikowy i dla pacjenta niezrozumiały lub przekazanie fałszywych informacji). W takiej sytuacji mogą bowiem powstać wspomniane konsekwencje karne, jak i cywilne. Zabieg będzie bowiem wykonany de facto bez wymaganej zgody osoby uprawnionej lub decyzja o odmowie szczepienia będzie podjęta w oparciu o fałszywe przesłanki.


Kto ponosi odpowiedzialność za ciężki niepożądany odczyn poszczepienny, który wystąpił u dziecka po szczepieniu BCG dokonanym w szpitalu?

Odpowiedź na tak postawione pytanie jest dość trudna, gdyż nie zostało ono sformułowane precyzyjnie. Nie jest bowiem jasne, o jaki rodzaj odpowiedzialności chodzi, ani też co było powodem wystąpienia wspomnianego niepożądanego odczynie zaufać ChPL. Jeśli bowiem ze względu na stan zdrowia szczepionego, jego uprzednie schorzenia lub obciążenia jest w stanie przewidzieć negatywne konsekwencje zastosowania szczepionki (rozpoznaje ewentualne przeciwwskazania), to pomimo ogólnego dopuszczenia jej do obrotu w danej grupie pacjentów powinien powstrzymać się od jej użycia. W przeciwnym wypadku może ponieść odpowiedzialność mimo zachowania się zgodnie z ChPL (naturalnie po spełnieniu pozostałych przesłanek, a więc przede wszystkim przypisaniu winy i ustaleniu związku przyczynowego). Jeszcze większe niebezpieczeństwo powstaje, gdy lekarz zastosuje szczepionkę niezgodnie z warunkami określonymi w ChPL. Wówczas bowiem niejako na wstępie narusza opisane standardy postępowania, więc apriorycznie można założyć, iż nie przestrzega wymaganej ostrożności (nie zachowuje staranności). W sytuacji natomiast, gdy mimo zachowania wymaganych reguł postępowania (ustalonego w ChPL) i braku podstaw do zakwestionowania tych reguł w konkretnym przypadku dojdzie do zdarzenia niepożądanego, może się okazać, iż błędnie została sformułowana ChPL. Wówczas można rozważyć odpowiedzialność podmiotu, który uzyskał pozwolenie na dopuszczenie produktu leczniczego do obrotu (tzw. podmiotu odpowiedzialnego). Lekarz zaś uniknie odpowiedzialności. Ustalenie zakresu odpowiedzialności danego podmiotu (lekarza, szpitala, producenta szczepionki) wymaga jednak dokładnego przeanalizowania wszystkich okoliczności konkretnej sprawy. nu poszczepiennego. Można więc jedynie wskazać ogólnie na zasady takiej odpowiedzialności. Dla powstania odpowiedzialności za niepożądany odczyn poszczepienny (na gruncie prawa cywilnego lub karnego) muszą zostać spełnione określone przesłanki. Wśród nich wskazuje się naruszenie wymaganych reguł postępowania (ostrożności), co warunkuje możliwość przypisania nieumyślności w przypadku odpowiedzialności karnej albo też niezachowanie wymaganej staranności, co stanowi element winy nieumyślnej na gruncie prawa cywilnego.

Reguły ostrożności (staranności) określają standardy postępowania w danych okolicznościach. Przestrzeganie ich powoduje, iż osoba postępuje w sposób właściwy, a zatem nie może ponieść odpowiedzialności, nawet jeśli jej zachowanie wyczerpie znamiona czynu zabronionego (np. dojdzie do uszkodzenia ciała) czy też powstanie szkoda. Udzielenie odpowiedzi na zadane pytanie zależy od przyczyn wystąpienia niepożądanych odczynów poszczepiennych. Stosowane produkty lecznicze (w tym szczepionki) posiadają swoje Charakterystyki (tzw. Charakterystyki Produktu Leczniczego – ChPL). Zgodnie z ustawą z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (tekst jedn. HYPERLINK "http://prawo.mp.pl/dokumenty/ustawy/show.html?id=39654" Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271 , z późn. zm.), ChPL zawiera szereg informacji na temat stosowania danego produktu leczniczego, ewentualnie istniejących przeciwwskazań. Dane te konstruowane są w oparciu o badania kliniczne produktu leczniczego. Jednak zostają one ustalone abstrakcyjnie i nie uwzględniają warunków osobniczych.

Jeśli zatem lekarz zastosuje się do ChPL, zachowa wymagane standardy postępowania (ostrożność, staranność), a mimo to dojdzie do uszczerbku na zdrowiu pacjenta, to w zasadzie nie powinien ponieść odpowiedzialności. Nie będzie bowiem można przypisać mu nawet nieumyślności (winy nieumyślnej). Wykluczenie odpowiedzialności nie następuje jednak automatycznie, lecz trzeba zbadać całokształt okoliczności sprawy. Jak już bowiem wskazano, ChPL jest skonstruowana abstrakcyjnie, odnosi się do pewnej grupy osób, uwzględnia jedynie przewidywalne ryzyka stosowania produktu leczniczego. Informacje te powinny być zaś zweryfikowane przez pryzmat danego przypadku. Lekarz zatem nie może bezrefleksyjnie zaufać ChPL. Jeśli bowiem ze względu na stan zdrowia szczepionego, jego uprzednie schorzenia lub obciążenia jest w stanie przewidzieć negatywne konsekwencje zastosowania szczepionki (rozpoznaje ewentualne przeciwwskazania), to pomimo ogólnego dopuszczenia jej do obrotu w danej grupie pacjentów powinien powstrzymać się od jej użycia. W przeciwnym wypadku może ponieść odpowiedzialność mimo zachowania się zgodnie z ChPL (naturalnie po spełnieniu pozostałych przesłanek, a więc przede wszystkim przypisaniu winy i ustaleniu związku przyczynowego). Jeszcze większe niebezpieczeństwo powstaje, gdy lekarz zastosuje szczepionkę niezgodnie z warunkami określonymi w ChPL. Wówczas bowiem niejako na wstępie narusza opisane standardy postępowania, więc apriorycznie można założyć, iż nie przestrzega wymaganej ostrożności (nie zachowuje staranności).
W sytuacji natomiast, gdy mimo zachowania wymaganych reguł postępowania (ustalonego w ChPL) i braku podstaw do zakwestionowania tych reguł w konkretnym przypadku dojdzie do zdarzenia niepożądanego, może się okazać, iż błędnie została sformułowana ChPL. Wówczas można rozważyć odpowiedzialność podmiotu, który uzyskał pozwolenie na dopuszczenie produktu leczniczego do obrotu (tzw. podmiotu odpowiedzialnego). Lekarz zaś uniknie odpowiedzialności. Ustalenie zakresu odpowiedzialności danego podmiotu (lekarza, szpitala, producenta szczepionki) wymaga jednak dokładnego przeanalizowania wszystkich okoliczności konkretnej sprawy.
 http://www.mp.pl/szczepienia/prawo/zapytajprawnika/show.html?id=71532



Lekarze opowiadający pacjentom informacje niezgodne z prawdą, straszący ich, nie są bezkarni

Pacjenci mogą składać skargi na lekarzy, pielęgniarki, położne przekazujące wiedzę niezgodną z nauką, czy danymi epidemiologicznymi.

prof. Teresa Jackowska, krajowy konsultant ds. pediatrii:
"Izby lekarskie, konsultanci krajowi i wojewódzcy powinni takim osobom odbierać nawet prawo do wykonywania zawodu, skoro mówią coś co jest niezgodne z aktualną wiedzą medyczną."
http://szczepienie.blogspot.com/2015/12/czy-statystyki-nop-sa-rzetelne-czyli-o.html 
Pacjent może nagrywać pracowników służby zdrowia legalnie bez informowania ich o tym. Nawet powinien:
http://www.lekarziprawo.pl/pacjent-moze-nagrac-rozmowe-z-lekarzem-i-wykorzystac-ja-w-sadzie/ Więcej http://szczepienie.blogspot.com/p/instrukcja-przetrwania-w-polskiej.html

W jaki sposób i gdzie składać skargi na lekarzy i pielęgniarki:
http://szczepienie.blogspot.com/p/wiedza-1.html
W przypadku gdy spotkamy się z takim zachowaniem przysługuje nam skarga na świadczeniodawcę, składana do:
- Kierownika zakładu opieki zdrowotnej. Skarga złożona zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2000 nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).
- Okręgowej Izby Lekarskiej - jeśli naruszenie jest spowodowane działalnością lekarza. Postępowanie w przedmiocie złożenia skargi odbywa się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. 2009 nr 219 poz. 1708).
- Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych - jeśli naruszenie jest spowodowane działalnością pielęgniarki lub położnej. Postępowanie w przedmiocie złożenia skargi odbywa się zgodnie przepisami ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. 2011 nr 174 poz. 1038).
- Rzecznika Praw Pacjenta, działającego w oparciu o ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2009 nr 52 poz. 417).

Źródło: http://www2.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=b12441&ms=244&ml=pl&mi=246&mx=0&ma=19900
za http://szczepienie.blogspot.com/p/wiedza-1.html "
z https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1091263490992622&id=685743984877910&hc_location=ufi


WZÓR SKARGI

https://www.facebook.com/notes/og%C3%B3lnopolskie-stowarzyszenie-wiedzy-o-szczepieniach-stop-nop/skarga-na-przychodni%C4%99-do-giodo-dot-bezprawnego-przekazania-danych-sanepidowi/1208996559127770
http://szczepienie.blogspot.com/2015/12/wzory-pism-skargi-wezwanie-na.html - wiele różnych wzorów skarg etc.
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/a.306097859417649.88682.206336526060450/1203403216353771/?type=3&theater



W przypadku naruszenia praw pacjenta, pacjentowi przysługuje skarga na świadczeniodawcę, składana do:
  • Kierownika zakładu opieki zdrowotnej. Skarga złożona zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2000 nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).
  • Okręgowej Izby Lekarskiej - jeśli naruszenie jest spowodowane działalnością lekarza. Postępowanie w przedmiocie złożenia skargi odbywa się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. 2009 nr 219 poz. 1708).
  • Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych - jeśli naruszenie jest spowodowane działalnością pielęgniarki lub położnej. Postępowanie w przedmiocie złożenia skargi odbywa się zgodnie przepisami ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. 2011 nr 174 poz. 1038).
  • Rzecznika Praw Pacjenta, działającego w oparciu o ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2009 nr 52 poz. 417).
Żródło: http://www2.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=b12441&ms=244&ml=pl&mi=246&mx=0&ma=19900

Najnowsza wersja powyższego i źródło zarazem tutaj:
https://www.facebook.com/events/175624659245429/



Restrykcje stosowane wobec rodziców przy rezygnacji ze szczepienia:
• Wymaganie podpisania niezgodnego z prawdą oświadczenia woli
• Nakładanie grzywny
• Utrudnianie dostępu do świadczeń zdrowotnych
• Grożenie nie przyjęciem mojego dziecka do szkoły, przedszkola, żłobka
• Skierowanie sprawy do sądu
• Straszenie powikłaniami i śmiercią
• Niepokojenie rodziny lub sąsiadów

Powyższe restrykcje wymagają reakcji, napisania skargi, odwołań itd. Nie są one legalne.

Przychodnia, szpital lekarz nawet prywatny nie może odmówić przyjęcia/ leczenia/operacji nieszczepionemu. Nie może tez niczego uzależniać od tego faktu. Poniżej opis przepisów to regulujących:
http://szczepienie.blogspot.com/2013/01/lekarz-moze-odmowic-nieszczepionemu-wzw.html
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/a.306097859417649.88682.206336526060450/633596066667825/?type=3

Wymaganie informacji o szczepieniu jest nielegalne jeśli żąda ich przedszkole, żłobek, szkoła etc. Nie mają prawa prosić o takie dane osobowe. Taki jest wyrok WSA - poniżej cytowany http://szczepienie.blogspot.com/2016/01/informacje-o-szczepieniu-dla.html

Nieszczepione dzieci nie są największym zagrożeniem w przedszkolu - dość szczegółowo opisany temat
http://szczepienie.blogspot.com/2016/01/nieszczepione-zagrozeniem-dla.html

Art. 68 Konstytucji RP

1) Każdy ma prawo do ochrony zdrowia.
2) Obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne zapewniają równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych. Warunki i zakres udzielania świadczeń określa ustawa. (Dlaczego zatem w obawie przez poniżaniem i grzywnami musimy unikać kontaktów z przychodniami na NFZ?)
3) Władze publiczne są obowiązane do zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej dzieciom, kobietom ciężarnym, osobom niepełnosprawnym i osobom w podeszłym wieku. (Dlaczego zatem nie informuje się nas o możliwości wystąpienia powikłań poszczepiennych, a gdy wystąpią brak należytej diagnozy i leczenia, a NOP nie zostaje zgłoszony?)
4) Władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych (...a nie zwalczania zdrowych dzieci i ich rodzin...) i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska.


Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji:

1. art. 48:
1. Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania.
2. Ograniczenie lub pozbawienie praw rodzicielskich może nastąpić tylko w przypadkach określonych w ustawie i tylko na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu.

2. art. 72:
1. Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.
2. Dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy władz publicznych.
3. W toku ustalania praw dziecka organy władzy publicznej oraz osoby odpowiedzialne za dziecko są obowiązane do wysłuchania i w miarę możliwości uwzględnienia zdania dziecka.
4. Ustawa określa kompetencje i sposób powoływania Rzecznika Praw Dziecka.

3. art. 53:
1. Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.
2. Wolność religii obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wyboru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi, publicznie lub prywatnie, swojej religii przez uprawianie kultu, modlitwę, uczestniczenie w obrzędach, praktykowanie i nauczanie. Wolność religii obejmuje także posiadanie świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz prawo osób do korzystania z pomocy religijnej tam, gdzie się znajdują.
3. Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
4. Religia kościoła lub innego związku wyznaniowego o uregulowanej sytuacji prawnej może być przedmiotem nauczania w szkole, przy czym nie może być naruszona wolność sumienia i religii innych osób.
5. Wolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie w drodze ustawy i tylko wtedy, gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeństwa państwa, porządku publicznego, zdrowia, moralności lub wolności i praw innych osób.
6. Nikt nie może być zmuszany do uczestniczenia ani do nieuczestniczenia w praktykach religijnych.
7. Nikt nie może być obowiązany przez organy władzy publicznej do ujawnienia swojego światopoglądu, przekonań religijnych lub wyznania.
4. art. 30:
Przyrodzona i niezbywalna godność człowieka stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. Jest ona nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych.

a. naruszenie art. 30 Konstytucji:
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucja gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio

(art. 8 Konstytucja:
1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej. )
i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa

(art. 7 Konstytucja:Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. ).

W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.

Uwagi prawnoporównawcze:
niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.

b. naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać Art. 31 ust. 1 Konstytucji.
(1. Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.
2. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.
3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw. )

Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.

Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego".
Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji.
Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.

c. naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym

( art. 87 Konstytucji:
1. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
2. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. ),
nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z art. 2 Konstytucji.

(Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.)
Informacje zebrane ze strony: openlaw.pl
Rozporządzenia Ministra Zdrowia, zmuszające lekarzy i pielęgniarki do łamania Konstytucji RP.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej wyraźnie stanowi: Art. 8. 1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.
Art. 31. 2. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.
Tymczasem Minister Zdrowia, nie przejmując się najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej, wydał rozporządzenia, zgodnie którymi lekarze i pielęgniarki mają przymuszać pacjentów do czynienia tego, czego prawo im nie nakazuje. I grozić sankcjami, za niewykonanie „koniecznych” czynności. Jak dotąd, w Polsce, korzystanie przez obywateli z usług lekarza Podstawowej Opieki Zdrowotnej, oraz z usług pielęgniarki czy położnej – jest prawem, przywilejem, nie obowiązkiem ustawowym. Minister Zdrowia uznał jednak, że każdy zdrowy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, już od urodzenia (a właściwie jeszcze przed), ma obowiązek korzystać z tych usług. Lekarze mają w ramach obowiązków zawodowych, przymuszać rodziców zdrowego noworodka, aby jeszcze przed opuszczeniem szpitala wybrali lekarza podstawowej opieki zdrowotnej oraz położną, która będzie dla nich wykonywała usługi. Co będzie, jeśli nie ulegną presji? Punkt 22 rozporządzenia z dnia 16 września 2015, nakazuje lekarzom , aby : „Podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą, sprawujący opiekę nad noworodkiem, informuje w dniu wypisu powiatowe centrum pomocy rodzinie w miejscu pobytu matki i noworodka o przypadku podejrzenia możliwości wystąpienia problemów opiekuńczo wychowawczych w rodzinie noworodka i braku współpracy matki lub opiekunów prawnych noworodka w ustaleniu położnej podstawowej opieki zdrowotnej lub podmiotu wykonującego działalność leczniczą w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, przejmujących opiekę nad noworodkiem w miejscu zamieszkania lub pobytu.”
Nigdzie w rozporządzeniach nie ma mowy wprost o obowiązku wybrania lekarza i położnej POZ, jednak w wielu miejscach jest napisane o „konieczności”. Rodzice, którzy być może mają już kilkoro zdrowych dzieci i właśnie powitali kolejnego zdrowego potomka, mają się poddać presji „konieczności” pod groźbą doniesienia do opieki społecznej, ze są rodziną, w której występują problemy opiekuńczo wychowawcze a rodzice nie współpracują ze służbą zdrowia. Rozporządzenie nakłada na „podmiot leczniczy”, czyli lekarza, pielęgniarkę, obowiązek złożenia takiego doniesienia do opieki społecznej. Odtąd, każdy zdrowy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej musi poddać się „konieczności” kontroli lekarskiej w POZ. Już od urodzenia, jeszcze przed wypisem noworodka ze szpitala. Nieważne, jak bardzo rodzice dbają o swoje dzieci, o zdrowie rodziny, o prawidłowe wychowanie, wykształcenie, odżywianie, higienę, warunki mieszkaniowe. Wystarczy nie wybrać usług lekarza i położnej POZ, aby stać się rodzicem niewydolnym, pod nadzorem opieki społecznej.
To jakaś pomyłka Ministra Zdrowia ? Ależ nie, jest bardzo konsekwentny. Kolejne rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania, zalicza książeczki zdrowia do dokumentacji medycznej (co samo w sobie nie jest niczym niebezpiecznym), w których nie mówi się również o obowiązku, ale o „konieczności”. Książeczki te reklamowane są jako obowiązkowe, mimo, że nie upoważnia do tego ani delegacja ustawowa na podstawie której wydano rozporządzenie, ani samo rozporządzenie. Jednak Minister Zdrowia znowu zastosował ten sam manewr. Na drugiej stronie wzoru książeczki jest informacja o tym, że „Książeczkę zdrowia dziecka należy okazywać przy każdej wizycie….” Książeczka ta w rozdziale VII zawiera informacje o stanie noworodka w dniu wypisu ze szpitala. Na stronie 13 informacje na temat trzech „konieczności” (bo przecież nie obowiązków) - 21. Poinformowano o konieczności wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej: 22.Poinformowano o konieczności wyboru pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej 23. Poinformowano o konieczności wyboru położnej podstawowej opieki zdrowotnej Z czego ta „konieczność” ma wynikać i dlaczego dotyczy wszystkich zdrowych dzieci? Tego nigdzie nie sprecyzowano. Od zwolenników wprowadzenia obowiązku korzystania z usług medycznych, opieki lekarskiej, kontroli, usłyszymy z pewnością, że wynika to wyłącznie z troski o dobro dzieci. Tak jak pozostałe rozwiązania, zobowiązujące na przykład pielęgniarkę do oceny warunków mieszkaniowych i jakości i prawidłowości opieki sprawowanej przez rodziców (wyłącznie pod kątem negatywnej oceny, brak jest bowiem rubryki na ocenę pozytywną). Starania o zachowanie bezpieczeństwa dziecka idą tak daleko, że rodzice będą musieli się przyzwyczaić do stałej, „koniecznej” obecności personelu medycznego w domu. Do 6 tygodnia życia dziecka odbędzie się 7 koniecznych wizyt patronażowych w domu, jedna lekarza i 6 położnej. Następnie kilka koniecznych wizyt patronażowych pielęgniarki. Natomiast rodzice od 6 tygodnia życia dziecka do 12 miesięcy, będą musieli odbyć 5 wizyt profilaktycznych w przychodni POZ (6-9 tydz. 3-4 mies, 6,9,12). Kolejne konieczne wizyty profilaktyczne, nie są już tak częste. Mówimy tu cały czas o zdrowym dziecku, które nie wymaga pomocy lekarskiej. Podczas każdej wizyty profilaktycznej, lekarz ma dokonywać oceny wydolności opiekuńczej rodziny; problemy zdrowotne i społeczne w rodzinie, zachowania antyzdrowotne ,w tym: palenie tytoniu. Podobnej oceny wydolności opiekuńczej rodziny, jej ewentualnych zachowań antyzdrowotnych i problemów społecznych, ma dokonywać pielegniarka podczas swoich wizyt patronażowych. Jednocześnie tak głośno ogłaszana obecnie nowelizacja Ustawy – Kodeks Rodzinny i opiekuńczy, która zabrania odbierania dzieci tylko z powodu biedy, przyniosła poprawkę, która pozwala odebrać je bez żadnych innych powodów wskazujących na przemoc lub zaniedbanie, jeżeli (Art. 112. § 1) „..konieczność niezwłocznego zapewnienia dziecku pieczy zastępczej wynika z poważnego zagrożenia dobra dziecka, w szczególności zagrożenia jego życia lub zdrowia.”
Przy czym nigdzie nie określono definicji, czym jest zagrożenie życia lub zdrowia. Jeżeli w Rozporządzeniu Minister Zdrowia nakazuje już samo niewybranie usług lekarza POZ, położnej POZ lub pielęgniarki POZ uznać za powód do zgłoszenia rodziny do ośrodka pomocy społecznej, jako podejrzenie możliwości wystąpienia problemów opiekuńczo wychowawczych – już samo to może zostać uznane za zagrożenie zdrowia dziecka i być pretekstem do odebrania go rodzicom. Bez innych powodów. Swoboda interpretacji tego przepisu (przy braku definicji i określenia kryteriów) przeraża i przywodzi na myśli działania słynnych Jugendamtów. Tym bardziej, że to właśnie nadużycia w działaniach pracowników opieki społecznej przy odbieraniu dzieci i brak właściwych działań sądów rodzinnych, doprowadziły do konieczności nowelizacji Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Zamykając ścieżkę pozwalającą rozdzielać biologiczne rodziny tylko z powodu biedy, otwarto kolejną – pozwalającą robić to z powodu niewybrania usług POZ, według subiektywnej oceny „zagrożenia zdrowia”, niepopartej żadnymi dowodami medycznymi, faktycznym stanem zdrowia dziecka, rzeczywistymi zagrożeniami, czy jakąkolwiek oceną wydolności wychowawczo opiekuńczej rodziców.
Czy „konieczność” korzystania z usług lekarza, położnej i pielęgniarki POZ zapobiegnie patologiom w rodzinach, pozwoli ochronić dzieci? Bardzo wątpliwe. Stwarza natomiast patologiczną sytuację, której Państwo przejmuje całkowitą kontrolę nad dzieckiem. Wygląda to bardziej jak kontrola weterynaryjna w hodowli, niż jak opieka nad dzieckiem i rodziną. Już samo założenie, ze osoba, która nie korzysta z opieki lekarza POZ (może przecież korzystać z usług prywatnego lekarza, który również ma prawo wykonywania zawodu i jest dobrym fachowcem) wymaga nadzoru opieki społecznej – jest sporym nadużyciem. Represjonowanie rodziców z takiego powodu jest absurdalne. Czemu ma służyć? Łatwiejszemu odbieraniu zadbanych dzieci z biologicznych rodzin i przekazywaniu ich zawodowym rodzinom zastępczym? Zmianie funkcji lekarza, w policjanta medycznego? Z pewnością nie zbuduje to prawidłowych relacji między personelem medycznym a klientami, nie wpłynie na wzrost obustronnego zaufania, które jest niezbędne w relacjach tak intymnych, jak te dotyczące zdrowia. Lekarz ma teraz przymuszać klienta do „czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje”. Ma postępować niezgodnie z Konstytucją. Kiedy już przymusi obywatela do korzystania z usług POZ, ma być stale obecny w jego życiu rodzinnym. To według Ministra Zdrowia „konieczność”.
Nikt nie przeczy, ze bywają patologie, bywają nieodpowiedzialni rodzice. Tak, jak zdarzają się morderstwa, kradzieże, gwałty i inne przestępstwa. Czy kolejnym więc krokiem Państwa powinna być konieczność przydzielenia każdemu obywatelowi kuratora, z którego usług będzie zmuszony regularnie korzystać, a w razie sprzeciwu zostanie oddany pod nadzór sadowy jako jednostka potencjalnie niebezpieczna?
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem" http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20150001514 [obowiązuje od 15 października 2015 r.]
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania" - http://isip.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20150002069 [obowiązuje od 22 grudnia 2015, a przepisy dot. książeczki zdrowia od 1 stycznia 2016 r]
nowelizacja Ustawy – Kodeks Rodzinny i opiekuńczy" - postępy w zmianach http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=164 [Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.]
Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki profilaktycznej nad dziećmi i młodzieżą, tzw. "Standardy pediatryczne" https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12276756 (zmiany dotyczą większej ilości bilansów oraz wizyt patronażowych, zaproponowano dodatkowe zadania pielęgniarki i lekarza w kwestii rozpoznawania jakości opieki sprawowanej w rodzinie, zachowań antyzdrowotnych, problemów społecznych i przemocy etc.) - nie weszło w życie/trwają prace/konsultacje publiczne nad ostateczną wersją rozporządzenia. Art. 31. 2. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.Tymczasem Minister Zdrowia, nie przejmując się najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej, wydał rozporządzenia, zgodnie którymi lekarze i pielęgniarki mają przymuszać pacjentów do czynienia tego, czego prawo im nie nakazuje. I grozić sankcjami, za niewykonanie „koniecznych” czynności. Jak dotąd, w Polsce, korzystanie przez obywateli z usług lekarza Podstawowej Opieki Zdrowotnej, oraz z usług pielęgniarki czy położnej – jest prawem, przywilejem, nie obowiązkiem ustawowym. Minister Zdrowia uznał jednak, że każdy zdrowy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, już od urodzenia (a właściwie jeszcze przed), ma obowiązek korzystać z tych usług. Lekarze mają w ramach obowiązków zawodowych, przymuszać rodziców zdrowego noworodka, aby jeszcze przed opuszczeniem szpitala wybrali lekarza podstawowej opieki zdrowotnej oraz położną, która będzie dla nich wykonywała usługi. Co będzie, jeśli nie ulegną presji? Punkt 22 rozporządzenia z dnia 16 września 2015, nakazuje lekarzom , aby : „Podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą, sprawujący opiekę nad noworodkiem, informuje w dniu wypisu powiatowe centrum pomocy rodzinie w miejscu pobytu matki i noworodka o przypadku podejrzenia możliwości wystąpienia problemów opiekuńczo wychowawczych w rodzinie noworodka i braku współpracy matki lub opiekunów prawnych noworodka w ustaleniu położnej podstawowej opieki zdrowotnej lub podmiotu wykonującego działalność leczniczą w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej, przejmujących opiekę nad noworodkiem w miejscu zamieszkania lub pobytu.”Nigdzie w rozporządzeniach nie ma mowy wprost o obowiązku wybrania lekarza i położnej POZ, jednak w wielu miejscach jest napisane o „konieczności”. Rodzice, którzy być może mają już kilkoro zdrowych dzieci i właśnie powitali kolejnego zdrowego potomka, mają się poddać presji „konieczności” pod groźbą doniesienia do opieki społecznej, ze są rodziną, w której występują problemy opiekuńczo wychowawcze a rodzice nie współpracują ze służbą zdrowia. Rozporządzenie nakłada na „podmiot leczniczy”, czyli lekarza, pielęgniarkę, obowiązek złożenia takiego doniesienia do opieki społecznej. Odtąd, każdy zdrowy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej musi poddać się „konieczności” kontroli lekarskiej w POZ. Już od urodzenia, jeszcze przed wypisem noworodka ze szpitala. Nieważne, jak bardzo rodzice dbają o swoje dzieci, o zdrowie rodziny, o prawidłowe wychowanie, wykształcenie, odżywianie, higienę, warunki mieszkaniowe. Wystarczy nie wybrać usług lekarza i położnej POZ, aby stać się rodzicem niewydolnym, pod nadzorem opieki społecznej. 
To jakaś pomyłka Ministra Zdrowia ? Ależ nie, jest bardzo konsekwentny. Kolejne rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania, zalicza książeczki zdrowia do dokumentacji medycznej (co samo w sobie nie jest niczym niebezpiecznym), w których nie mówi się również o obowiązku, ale o „konieczności”. Książeczki te reklamowane są jako obowiązkowe, mimo, że nie upoważnia do tego ani delegacja ustawowa na podstawie której wydano rozporządzenie, ani samo rozporządzenie. Jednak Minister Zdrowia znowu zastosował ten sam manewr. Na drugiej stronie wzoru książeczki jest informacja o tym, że „Książeczkę zdrowia dziecka należy okazywać przy każdej wizycie….” Książeczka ta w rozdziale VII zawiera informacje o stanie noworodka w dniu wypisu ze szpitala. Na stronie 13 informacje na temat trzech „konieczności” (bo przecież nie obowiązków) - 21. Poinformowano o konieczności wyboru lekarza podstawowej opieki zdrowotnej: 22.Poinformowano o konieczności wyboru pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej 23. Poinformowano o konieczności wyboru położnej podstawowej opieki zdrowotnej Z czego ta „konieczność” ma wynikać i dlaczego dotyczy wszystkich zdrowych dzieci? Tego nigdzie nie sprecyzowano. Od zwolenników wprowadzenia obowiązku korzystania z usług medycznych, opieki lekarskiej, kontroli, usłyszymy z pewnością, że wynika to wyłącznie z troski o dobro dzieci. Tak jak pozostałe rozwiązania, zobowiązujące na przykład pielęgniarkę do oceny warunków mieszkaniowych i jakości i prawidłowości opieki sprawowanej przez rodziców (wyłącznie pod kątem negatywnej oceny, brak jest bowiem rubryki na ocenę pozytywną). Starania o zachowanie bezpieczeństwa dziecka idą tak daleko, że rodzice będą musieli się przyzwyczaić do stałej, „koniecznej” obecności personelu medycznego w domu. Do 6 tygodnia życia dziecka odbędzie się 7 koniecznych wizyt patronażowych w domu, jedna lekarza i 6 położnej. Następnie kilka koniecznych wizyt patronażowych pielęgniarki. Natomiast rodzice od 6 tygodnia życia dziecka do 12 miesięcy, będą musieli odbyć 5 wizyt profilaktycznych w przychodni POZ (6-9 tydz. 3-4 mies, 6,9,12). Kolejne konieczne wizyty profilaktyczne, nie są już tak częste. Mówimy tu cały czas o zdrowym dziecku, które nie wymaga pomocy lekarskiej. Podczas każdej wizyty profilaktycznej, lekarz ma dokonywać oceny wydolności opiekuńczej rodziny; problemy zdrowotne i społeczne w rodzinie, zachowania antyzdrowotne ,w tym: palenie tytoniu. Podobnej oceny wydolności opiekuńczej rodziny, jej ewentualnych zachowań antyzdrowotnych i problemów społecznych, ma dokonywać pielegniarka podczas swoich wizyt patronażowych. Jednocześnie tak głośno ogłaszana obecnie nowelizacja Ustawy – Kodeks Rodzinny i opiekuńczy, która zabrania odbierania dzieci tylko z powodu biedy, przyniosła poprawkę, która pozwala odebrać je bez żadnych innych powodów wskazujących na przemoc lub zaniedbanie, jeżeli (Art. 112. § 1) „..konieczność niezwłocznego zapewnienia dziecku pieczy zastępczej wynika z poważnego zagrożenia dobra dziecka, w szczególności zagrożenia jego życia lub zdrowia.” 
Przy czym nigdzie nie określono definicji, czym jest zagrożenie życia lub zdrowia. Jeżeli w Rozporządzeniu Minister Zdrowia nakazuje już samo niewybranie usług lekarza POZ, położnej POZ lub pielęgniarki POZ uznać za powód do zgłoszenia rodziny do ośrodka pomocy społecznej, jako podejrzenie możliwości wystąpienia problemów opiekuńczo wychowawczych – już samo to może zostać uznane za zagrożenie zdrowia dziecka i być pretekstem do odebrania go rodzicom. Bez innych powodów. Swoboda interpretacji tego przepisu (przy braku definicji i określenia kryteriów) przeraża i przywodzi na myśli działania słynnych Jugendamtów. Tym bardziej, że to właśnie nadużycia w działaniach pracowników opieki społecznej przy odbieraniu dzieci i brak właściwych działań sądów rodzinnych, doprowadziły do konieczności nowelizacji Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Zamykając ścieżkę pozwalającą rozdzielać biologiczne rodziny tylko z powodu biedy, otwarto kolejną – pozwalającą robić to z powodu niewybrania usług POZ, według subiektywnej oceny „zagrożenia zdrowia”, niepopartej żadnymi dowodami medycznymi, faktycznym stanem zdrowia dziecka, rzeczywistymi zagrożeniami, czy jakąkolwiek oceną wydolności wychowawczo opiekuńczej rodziców. 
Czy „konieczność” korzystania z usług lekarza, położnej i pielęgniarki POZ zapobiegnie patologiom w rodzinach, pozwoli ochronić dzieci? Bardzo wątpliwe. Stwarza natomiast patologiczną sytuację, której Państwo przejmuje całkowitą kontrolę nad dzieckiem. Wygląda to bardziej jak kontrola weterynaryjna w hodowli, niż jak opieka nad dzieckiem i rodziną. Już samo założenie, ze osoba, która nie korzysta z opieki lekarza POZ (może przecież korzystać z usług prywatnego lekarza, który również ma prawo wykonywania zawodu i jest dobrym fachowcem) wymaga nadzoru opieki społecznej – jest sporym nadużyciem. Represjonowanie rodziców z takiego powodu jest absurdalne. Czemu ma służyć? Łatwiejszemu odbieraniu zadbanych dzieci z biologicznych rodzin i przekazywaniu ich zawodowym rodzinom zastępczym? Zmianie funkcji lekarza, w policjanta medycznego? Z pewnością nie zbuduje to prawidłowych relacji między personelem medycznym a klientami, nie wpłynie na wzrost obustronnego zaufania, które jest niezbędne w relacjach tak intymnych, jak te dotyczące zdrowia. Lekarz ma teraz przymuszać klienta do „czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje”. Ma postępować niezgodnie z Konstytucją. Kiedy już przymusi obywatela do korzystania z usług POZ, ma być stale obecny w jego życiu rodzinnym. To według Ministra Zdrowia „konieczność”.Nikt nie przeczy, ze bywają patologie, bywają nieodpowiedzialni rodzice. Tak, jak zdarzają się morderstwa, kradzieże, gwałty i inne przestępstwa. Czy kolejnym więc krokiem Państwa powinna być konieczność przydzielenia każdemu obywatelowi kuratora, z którego usług będzie zmuszony regularnie korzystać, a w razie sprzeciwu zostanie oddany pod nadzór sadowy jako jednostka potencjalnie niebezpieczna?Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu oraz opieki nad noworodkiem" http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20150001514 [obowiązuje od 15 października 2015 r.]rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania" - http://isip.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20150002069 [obowiązuje od 22 grudnia 2015, a przepisy dot. książeczki zdrowia od 1 stycznia 2016 r]nowelizacja Ustawy – Kodeks Rodzinny i opiekuńczy" - postępy w zmianach http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/PrzebiegProc.xsp?nr=164 [Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.]
Projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie standardów postępowania medycznego przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki profilaktycznej nad dziećmi i młodzieżą, tzw. "Standardy pediatryczne" https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12276756 (zmiany dotyczą większej ilości bilansów oraz wizyt patronażowych, zaproponowano dodatkowe zadania pielęgniarki i lekarza w kwestii rozpoznawania jakości opieki sprawowanej w rodzinie, zachowań antyzdrowotnych, problemów społecznych i przemocy etc.) - nie weszło w życie/trwają prace/konsultacje publiczne nad ostateczną wersją rozporządzenia.
https://www.facebook.com/notes/ma%C5%82gorzata-goldstein/czego-prawo-mu-nie-nakazuje/1740204379630409
KONSTYTUCJA A OBOWIĄZEK SZCZEPIEŃ
Różne strony poruszając temat konstytucyjności obowiązku szczepień (do zweryfikowania)
http://kochanezdrowie.blogspot.com/2015/07/konstytucja-obowiazek-szczepien.html
https://vaccgenocide.wordpress.com/tag/konstytucja-rp/
Zanim pozwolisz zaszczepić dziecko -  BIOSŁONE http://portal.bioslone.pl/zanim_pozwolisz_zaszczepic_dziecko

Prawne konsekwencje nieszczepienia dzieci
http://dziecisawazne.pl/nieszczepienie-dzieci/


Zasada pierwszeństwa prawa unijnego

Zasada, która nie występuje expressis verbis w traktatach lecz jest jedną z podstawowych zasad występujących w prawie unijnym. Wynika głównie z orzecznictwa ETS. Mówi ona, że:
prawo unijne ma pierwszeństwo przed prawem krajowym państwa członkowskiego,
państwa mają obowiązek zapewnić skuteczność prawa unijnego,
krajom członkowskim nie wolno jest wprowadzać przepisów prawa krajowego, które byłyby sprzeczne z prawem unijnym,
w razie sprzeczności przepisów prawa unijnego i krajowego, zastosowanie mają przepisy prawa unijnego,
późniejsze prawo krajowe nie deroguje wcześniejszego prawa unijnego.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zasada_pierwsze%C5%84stwa_prawa_wsp%C3%B3lnotowego



http://www.wma.net/en/30publications/30ethicsmanual/pdf/ethics_manual_polish.pdf
https://www.facebook.com/twojazmiananadejdzie/photos/a.1116859315022976.1073741850.971846752857567/1116859325022975/?type=3&theater




Obowiązek szczepień w prawie międzynarodowym

Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej stanowi wyraźnie: "Wolna i świadoma zgoda musi być przestrzegana w dziedzinie medycyny i biologii oraz "Każdy ma prawo do poszanowania swej integralności fizycznej i psychicznej" i wreszcie: "zakaz praktyk eugenicznych i wykorzystywania ciała ludzkiego i jego poszczególnych części jako źródła zysku musi być przestrzegana ".

Konwencja Rady Europejskiej o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny stwierdza wyraźnie: "Interesy i dobro istoty ludzkiej przeważa nad wyłącznym interesem społeczeństwa lub nauki". Stwierdza również: "Nie można przeprowadzić interwencji medycznej bez swobodnej i świadomej zgody osoby zainteresowanej. Przed dokonaniem interwencji osoba zainteresowana otrzyma odpowiednie informacje o celu i naturze interwencji, jak również jej konsekwencjach i ryzyku. Osoba zainteresowana może w każdej chwili swobodnie wycofać zgodę. "
(art. 5 europejskiej „Konwencji o prawach człowieka i biomedycynie” z 1.12.1999 r.)
Europejska Karta Praw Pacjenta stwierdza wyraźnie: "Każda osoba ma prawo dostępu do wszelkich informacji, które mogą umożliwić mu aktywnie uczestniczyć w decyzjach dotyczących jej zdrowia; informacja ta jest warunkiem wstępnym dla jakiegokolwiek postępowania i leczenia, w tym udział w badaniach naukowych (4 - Prawo do wyrażenia zgody) ". Stwierdza również: "Każdy człowiek ma prawo do swobodnego wyboru spośród różnych zabiegów i dostawców na podstawie odpowiednich informacji (5 - Prawo do Wolnego Wyboru)" a także: " Każda osoba ma prawo do korzystania z prawidłowo świadczonych usług zdrowotnych, niewyrządzających jej żadnej krzywdy, wolnych od błędów, zgodnie z dobrą praktyką lekarską, oraz prawo dostępu do świadczeń zdrowotnych i leczenia zgodnych z wysokimi normami bezpieczeństwa. (9 - prawo do bezpieczeństwa) ".

Konwencja ONZ o prawach dziecka wyraźnie stwierdza: "Rodzice... ponoszą główną odpowiedzialność za wychowanie i rozwój dziecka. Najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka ma być przedmiotem ich troski ".


Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych stwierdza wyraźnie: "Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność ... ... do swego wyznania lub wiary w nauczanie, praktykowanie, uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajów ".

Kodeks Norymberski stwierdza wyraźnie: "Dobrowolna zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie konieczna".


Wszelkie niedobrowolne i wymuszone leczenie jest naruszeniem:
  • Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej,
  • Konwencji ONZ o Prawach Dziecka,
  • Konwencji Rady Europejskiej o Ochronie Praw Człowieka i Godności Istoty Ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny: Konwencja o prawach człowieka i biomedycynie,
  • Europejskiej Karty Praw Pacjenta,
  • Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ,
  • a nawet Kodeksu Norymberskiego (zbioru zasad etyki dot. eksperymentalnych badań medycznych na ludziach ustalonych w wyniku szeregu procesów norymberskich po zakończeniu II wojny światowej).
Stanowisko Europejskiego Trybunału Praw Człowieka mówi, że obowiązkowe szczepienia jako przymusowe zabiegi medyczne oznaczają ingerencję w prawo do poszanowania życia prywatnego, gwarantowanego przez art. 8 § 1 Konwencji o Prawach Człowieka, który stanowi co następuje:
1. Każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego, swojego mieszkania i swojej korespondencji.
2. Władza publiczna nie może ingerować w korzystanie z tego prawa, z wyjątkiem przypadków, zgodnie z prawem i koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi na bezpieczeństwo państwowe, bezpieczeństwo publiczne lub dobrobyt gospodarczy kraju, na ochronę porządku i zapobieganie przestępstwom, ochronę zdrowia i moralności lub ochronę praw i wolności innych osób.

Najnowsza wersja powyższego i źródło zarazem tutaj:
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/posts/1098883576805736



Europejska Karta Praw Dziecka w Szpitalu
• Dzieci powinny być przyjmowane do szpitala tylko wtedy, kiedy leczenie nie może być prowadzone w domu, pod opieką poradni lub na oddziale dziennym

• Powinny mieć prawo do tego, aby cały czas przebywali razem z nimi w szpitalu rodzice lub opiekunowie. Nie powinno być żadnych ograniczeń dla osób odwiedzających - bez względu na wiek dziecka.

• Rodzicom należy stwarzać warunki pobytu w szpitalu razem z dzieckiem, należy ich zachęcać i pomagać im w pozostawaniu przy dziecku. Pobyt rodziców nie powinien narażać ich na dodatkowe koszty lub utratę zarobków. Aby mogli oni uczestniczyć w opiece nad dzieckiem, powinni być na bieżąco informowani o sposobie postępowania i zachęcani do aktywnej współpracy.

• Dzieci i rodzice powinni mieć prawo do uzyskiwania informacji, a w przypadku dzieci, w sposób odpowiedni do ich wieku i możliwości pojmowania. Należy starać się o łagodzenie i unikanie zbędnych stresów fizycznych i emocjonalnych u dziecka w związku z jego pobytem w szpitalu..

• Dzieci i ich rodzice mają prawo współuczestniczyć we wszystkich decyzjachdotyczących leczenia. Każde dziecko powinno być chronione przed zbędnymi zabiegami diagnostycznymi i leczniczymi

• Dzieci powinny przebywać razem z innymi dziećmi w podobnym wieku. Nie należy umieszczać dzieci razem z dorosłymi.

• Dzieci powinny mieć możliwość zabawy, odpoczynku i nauki odpowiedniej do ich wieku i samopoczucia. Ich otoczenie powinno być tak zaprojektowane, urządzone i wyposażone, aby zaspokajało dziecięce potrzeby.

• Przygotowanie i umiejętności personelu muszą zapewniać zaspokajanie potrzeb fizycznych i psychicznych dzieci.

• Zespół opiekujący się dzieckiem w szpitalu powinien zapewnić mu ciągłość leczenia.

• Dzieci powinny być traktowane z taktem i wyrozumiałością. Ich prawo do intymnościpowinno być zawsze szanowane.
http://www2.mz.gov.pl/wwwmz/index?mr=m4&ms=1&ml=pl&mi=5&mx=0&mt&my=5&ma=01435


Trybunał uważa, że obowiązkowe szczepienia jako przymusowe zabiegi medyczne oznaczając ingerencję w prawo do poszanowania życia prywatnego, gwarantowanego przez art. 8 § 1.
(patrz Matter v. Słowacja wyroku z dnia 5 lipca 1999 r., § 64 , niepublikowany).
ETPC: Application no. 42197/98 by Ilaria SALVETTI against Italy
http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-22636

Dziesiątki grzywien w celu przymuszenia do szczepienia (W wysokości 300-500 zł) zostało umorzonych na przestrzeni ostatnich kilku lat po podważeniu praktyk urzędniczych przez Najwyższy Sąd Administracyjny już dwukrotnie. Nie mają one mocy pozbawiania ludzi ich podstawowych praw, w tym do zachowania życia i zdrowia. Prawo do decydowania o swoim życiu i zdrowiu mamy zagwarantowane w konstytucji. Prawo do świadomej ZGODY (nie "odmowy"!) na poddanie się zabiegowi medycznemu jest gwarantowane nie tylko przez przepisy krajowe, ale też międzynarodowe, do których przestrzegania zobowiązała się Polska. Uprawnienie do wyrażenia zgody lub odmowy zgody na zabieg medyczny, wynika przede wszystkim z Karty Praw Człowieka i Konwencji Bioetycznej, czyli aktów międzynarodowych, które Polska podpisała i ma obowiązek przestrzegać. Jest to więc podstawowe prawo człowieka. Europejski Trybunał Praw Człowieka definiuje "obowiązek" szczepień w orzeczeniach równoznacznie z przymusowym leczeniem, czyli jako łamanie art.8 Konwencji o ochronie praw człowieka. W Polsce w związku z przymusem szczepień łamane są jeszcze inne prawa - prawo do pełnej informacji o ryzyku wynikającym z zabiegu medycznego.

Czy Polska to kraj totalitarny łamiący podstawowe prawa człowieka?
Orzeczenia ETPC dot. szczepień:
CASE OF SOLOMAKHIN v. UKRAINE (Application no. 24429/03)
http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx...
CASE OF MATTER v. SLOVAKIA (Application no. 31534/96)
http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx...
AFFAIRE MOR c. FRANCE (Requête no 28198/09)
http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx...


JAKIE PRZEPISY PRAWA STANOWIĄ O PRAWIE DO WYRAŻENIA ŚWIADOMEJ ZGODY ZA ZABIEG MEDYCZNY?
- art. 23 kodeksu cywilnego, który udziela ochrony takim dobrom prawnym jak wolność i zdrowie;
- art. 3 karty praw podstawowych Unii Europejskiej - prawo człowieka do poszanowania integralności fizycznej i psychicznej oraz swobodnej i świadomej zgody;
- art. 5 Europejskiej Konwencji Bioetycznej stanowi, iż każdej interwencji w dziedzinie służby zdrowia dokonać można jedynie po udzieleniu przez osobę zainteresowaną swobodnej i świadomej zgody na taką interwencję;
- art. 15 i nast. ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz art. 32, 33 i 35 ustawy o zawodzie lekarza stanowią iż pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub ich odmowy;
- art. 192 Kodeksu karnego stanowi, że wykonywanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 2;
- art. 3 ust. b. kodeksu etyki zawodowej położnej oraz art. 15 Kodeksu etyki lekarskiej.
WSZELKIE NIEDOBROWOLNE I WYMUSZONE LECZENIE JEST NARUSZENIEM:
* Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka ONZ,
* Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej,
* Konwencji ONZ o Prawach Dziecka,
* Konwencji Rady Europejskiej o Ochronie Praw Człowieka i Godności Istoty Ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny: Konwencja o prawach człowieka i biomedycynie,
* Europejskiej Karty Praw Pacjenta,
* Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ,
* a nawet Kodeksu Norymberskiego (zbioru zasad etyki dot. eksperymentalnych badań medycznych na ludziach ustalonych w wyniku szeregu procesów norymberskich po zakończeniu II wojny światowej).
Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej wyraźnie stwierdza: "Każdy ma prawo do poszanowania swej integralności fizycznej i psychicznej". Stwierdza również: "Wolna i świadoma zgoda musi być przestrzegana w dziedzinie medycyny i biologii" i wreszcie: "zakaz praktyk eugenicznych i wykorzystywania ciała ludzkiego i jego poszczególnych części jako źródła zysku musi być przestrzegana ".
Konwencja Rady Europejskiej o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny stwierdza wyraźnie: "Interesy i dobro istoty ludzkiej przeważa nad wyłącznym interesem społeczeństwa lub nauki". Stwierdza również: "Nie można przeprowadzić interwencji medycznej bez swobodnej i świadomej zgody osoby zainteresowanej. Przed dokonaniem interwencji osoba zainteresowana otrzyma odpowiednie informacje o celu i naturze interwencji, jak również jej konsekwencjach i ryzyku. Osoba zainteresowana może w każdej chwili swobodnie wycofać zgodę. "
Europejska Karta Praw Pacjenta stwierdza wyraźnie: "Każda osoba ma prawo dostępu do wszelkich informacji, które mogą umożliwić mu aktywnie uczestniczyć w decyzjach dotyczących jej zdrowia; informacja ta jest warunkiem wstępnym dla jakiegokolwiek postępowania i leczenia, w tym udział w badaniach naukowych (4 - Prawo do wyrażenia zgody)". Stwierdza również: "Każdy człowiek ma prawo do swobodnego wyboru spośród różnych zabiegów i dostawców na podstawie odpowiednich informacji (5 - Prawo do Wolnego Wyboru)", a także: " Każda osoba ma prawo do korzystania z prawidłowo świadczonych usług zdrowotnych, niewyrządzających jej żadnej krzywdy, wolnych od błędów, zgodnie z dobrą praktyką lekarską, oraz prawo dostępu do świadczeń zdrowotnych i leczenia zgodnych z wysokimi normami bezpieczeństwa. (9 - prawo do bezpieczeństwa) ".
Kodeks Norymberski stwierdza wyraźnie: "Dobrowolna zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie konieczna".


Przepisy międzynarodowe chronią przed przymusem - bezwzględnie gwarantują prawo do świadomej w pełni poinformowanej zgody (europejska konwencja praw człowieka, kodeks norymberski, konwencja bioetyczna) - oraz genezą wprowadzenia takiego prawa - doświadczenia 2giej wojny, gdzie ludzie byli poddawani przymusowo różnym praktykom i eksperymentom medycznym przeprowadzanym "dla dobra ludzkości".... Człowiek nie bez powodu jest prawnie chroniony przed jakimkolwiek przymusem medycznym, nawet przed czynnościami medycznymi nieingerującymi w organizm. Niech najpierw zrobią dzieciom szkolenie o prawach człowieka - wtedy będą wiedziały co odpowiedzieć!

Wymuszenie przez pracodawcę szczepień przeciwko WZW-B

§ 3. Obowiązek poddania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciw:
12) wirusowemu zapaleniu wątroby typu B obejmuje:

a) dzieci i młodzież od dnia urodzenia do ukończenia 19 roku życia,
b) uczniów szkół medycznych lub innych szkół prowadzących kształcenie na kierunkach medycznych, którzy nie byli szczepieni przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B,
c) studentów uczelni medycznych lub innych uczelni, prowadzących kształcenie na kierunkach medycznych, którzy nie byli szczepieni przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B,
d) osoby szczególnie narażone na zakażenie w wyniku styczności z osobą zakażoną wirusem zapalenia wątroby typu B, które nie były szczepione przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B,
e) osoby zakażone wirusem zapalenia wątroby typu C,
f) osoby wykonujące zawód medyczny narażone na zakażenie, które nie były szczepione przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B,
g) osoby w fazie zaawansowanej choroby nerek z filtracją kłębuszkową poniżej 30 ml/min oraz osoby dializowane

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r.w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych
http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20111821086



"Nie przewiduje się podawania dawek przypominających zdrowym osobom, nawet jeśli stężenie przeciwciał anty-HBs zmniejszy się poniżej poziomu ochronnego tj. 10 j.m./l (nie należy szczepić osób uprzednio zaszczepionych podstawowo przeciwko WZW typu B)."
http://www.mp.pl/szczepienia/programszczepien/polska/show.html?id=71766




Zgłaszanie rodziców nieszczepiących policji, prokuraturze jako bezpośredniego narażania dziecko na śmierć
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/a.306097859417649.88682.206336526060450/1682228108471277/?type=3

W opisywanej sytuacji mają zastosowanie przepisy art. 66 kodeksu wykroczeń cyt.
"§ 1. Kto, chcąc wywołać niepotrzebną czynność, fałszywą informacją lub w inny
sposób wprowadza w błąd instytucję użyteczności publicznej albo organ
ochrony bezpieczeństwa, porządku publicznego lub zdrowia,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 1500 zł.
§ 2. Jeżeli wykroczenie spowodowało niepotrzebną czynność, można orzec na-
wiązkę do wysokości 1000 złotych. "
Stąd - poza oczywiście przeciw-zgłoszeniem nękania ze strony konkretnych pracowników przychodni, należy zgłosić możliwość podejrzenia przestępstwa z art. 66 kw. W toku przesłuchania w charakterze świadka, jednocześnie informując funkcjonariusza o jego obowiązku wynikającym z art. 304 § 2 kodeksu postępowania karnego (funkcjonariusz po powzięciu od Ciebie wiedzy musi wykonać czynności).
Co do zarzutu z art. 160 § 1 kodeksu karnego, słowem kluczem jest tam "bezpośrednie narażenie", a biorąc pod uwagę, że w postępowaniu karnym ciężar dowodu leży na stronie wnoszącej, zatem życzę powodzenia pielęgniarce w kwestii wybrnięcia z tej sytuacji. NIE ZOSTAWIAMY takich spraw, gdzie ktoś próbuje wpuścić nas w system w oparciu o przepisy karne! Jednak należy to robić z głową i stanowczo. Acha - pielęgniarka zapewne będzie się broniła, że ona nie wiedziała, nie znała przepisów, wszyscy tak robią, chciała dobrze, więc trzeba umorzyć - NIESTETY ale występowała jako profesjonalistka i nie może się tak tłumaczyć - to jest pojęcie z kodeksu cywilnego i należy go użyć w swoim zgłoszeniu przeciw tej pielęgniarce. Oczywiście kwestia zbierania wszystkich paragonów, faktur, biletów i dokumentowania stresu oraz innych obaw i uciążliwości powinna być dla poszkodowanej osoby oczywista, bo gdy to się wszystko skończy należy wystąpić z pozwem cywilnym o odszkodowanie w związku z powyższym. Miło się ludzi straszy, ale jeśli ktoś chce Ciebie i Twoją rodzinę straszyć, to niech wie, że dotknie go to samo i zamiast radości z czynienia zła będzie jedynie przykładem niedouczonego, mściwego, małego człowieka.
z https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/1338557322858423/







INSTRUKCJA PRAWNA DLA OSÓB, KTÓRYCH DZIECKO ZACHOROWAŁO MIMO ZASZCZEPIENIA, LUB ZACHOROWAŁO W WYNIKU ZAKAŻENIA WIRUSEM SZCZEPIONKOWYM
1. CYWILNA DROGA SĄDOWA PRZECIWKO PRODUCENTOWI ZA:
- fałszywe informowanie o uodpornieniu przed zachorowaniem, w wyniku szczepienia
- brak informacji o krótkotrwałym terminie działania poszczepiennego uodpornienia
- brak informacji o możliwości zachorowania spowodowanego wirusem szczepionkowym
2. SKARGA DO MINISTRA ZDROWIA W ZWIĄZKU Z:
- fałszywym informowaniem przez urzędników i ekspertów o „odporności zbiorowiskowej” rzekomo powodowanej masowymi szczepieniami (nie istnieje takowa, ponieważ dorośli utracili poszczepienną „odporność”)
- fałszywym informowaniem przez lekarzy o indywidualnym uodpornieniu dzięki szczepieniu
- ukrywaniem informacji o możliwości zachorowania w wyniku zakażenia wirusem szczepionkowym i możliwości zakażenia się wirusem szczepionkowym od osoby zaszczepionej
2. SKARGA PRZECIWKO LEKARZOWI DO NACZELNEJ IZBY LEKARSKIEJ W ZWIĄZKU Z:
- fałszywym informowaniem o indywidualnym uodpornieniu dzięki szczepieniu
- nie poinformowaniem przez lekarza o możliwości zachorowania spowodowanego wirusem szczepionkowym i powstającej w takim przypadku zakaźności
Jednocześnie przypominamy, że dorośli zwolennicy szczepienia cudzych dzieci bez ponoszenia jakiejkolwiek odpowiedzialności za często tragiczne dla zdrowia skutki szczepień dziecięcych, sami nie doszczepiają się regularnie co kilka lat (np. przeciw krztuścowi co 10) przeciw krztuścowi, błonicy, odrze, różyczce, śwince, wzwB i nie szczepią się na Hib, pneumokoki, meningokoki, rotawirusy, i inne nowe osiągnięcia szczepionkowe. Tym samym stanowią ogromne masowe zagrożenie epidemiczne dla dzieci szczepionych i nieszczepionych (również trwale zwolnionych ze szczepień). Dorośli ci powinni przede wszystkim pozywać samych siebie, ponieważ są głównym zagrożeniem epidemicznym dla swoich i nieswoich dzieci.
Nie istnieje "odporność zbiorowiskowa", ponieważ aktywnie zaszczepionego społeczeństwa mamy w zależności od choroby szczepionej od 1-2% do maksymalnie 40%, i jest to stan permanentny w związku z tym, że poszczepienne uodpornienie jest krótkotrwałe, a dorośli nie są przymusowo regularnie doszczepiani. Według informacji "eksperckich" (m.in. WHO), ochrona populacyjna może (ale oczywiście nie musi) wystąpić przy aktywnym uodpornieniu powyżej 95% populacji.
Jak widać, warunek ten nigdy nie był i nie będzie spełniony. Ponadto wykonanie szczepienia ma zabezpieczyć przed chorobą INDYWIDUALNIE - tak głoszą informacje producenta. W sytuacji zachorowania dziecka szczepionego, należy się więc zwracać z oskarżeniem na drodze cywilnej przeciwko producentowi preparatu, którym dziecko zostało zaszczepione (analogicznie jak rodzice dzieci poszkodowanych przez szczepionkę).

https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/posts/1094150030612424:0

Odbieranie dzieci za ich nieszczepienie?
Nieszczepienie dziecka to zaniedbanie i przemoc?

Czy brak szczepień to zaniedbanie, a tym samym przemoc? Czy to podstawa do niebieskiej karty?

Póki co nie.

"Niezaszczepienie zdrowego dziecka, to zaniedbanie jego zdrowia, ponieważ naraża je na zachorowanie i ewentualne powikłania choroby zakaźnej."
http://www.mz.gov.pl/zdrowie-i-profilaktyka/zdrowie-matki-i-dziecka/szczepienia/szczepienia-obowiazkowe/

Zwykle to tylko straszenie, chociaż podobne interpretacje się zdarzają urzędnikom chcącym narobić ludziom problemów np.
"Przesunięcie szczepienia z pierwszej doby na inny termin = wizyty kuratora, wywiad środowiskowy w sąsiedztwie, wezwania do sądu i sprawa o ograniczenie władzy rodzicielskiej [..] i to dzięki szpitalowi "
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/954414734606019/ - Szpital Bukowiec w Kowarach o wysokiej pozycji w rankingu fundacji Rodzić po Ludzku

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości:
"uchylanie się rodziców od obowiązku poddawania dzieci szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym [..] nie stanowi wystarczającej podstawy faktycznej do orzekania środków [...]" Czyli brak szczepień nie może być podstawą do odbierania dzieci rodzicom.
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/975571599156999/
http://i.imgur.com/N0ylsQH.jpg http://i.imgur.com/GPM0mJq.jpg
Niestety to tylko cytat z listu wiceministra do ministra, z pozycji równorzędnych, jest to tylko wyrażenie opinii, a nie wiążące rozstrzygnięcie. Dlatego wciąż urzędnicy interpretują jak chcą i straszą jak chcą. Całość tego listu i źródło kilka akapitów niżej.
"Objawy zaniedbania:
[..] niedożywienie, zaniedbanie pod względem higienicznym i zdrowotnym ([..] nie zażywanie niezbędnych leków, brak szczepień, koniecznych badań, zaburzony rozwój fizyczny)"
http://www.sow.com.pl/objawy-przemocy.html

"Jak wynika z definicji, przemocą wobec członka rodziny jest nie tylko konkretne działanie, ale może być nim także brak tego działania - zaniechanie, zaniedbanie, niezaspokojenie potrzeb narażające na utratę życia lub zdrowia i powodujące szkody na zdrowiu, w tym psychicznym. Ta forma przemocy stosowana jest szczególnie często w stosunku do dzieci, osób starszych, lub osób niepełnosprawnych, przez ich rodziców lub opiekunów czy domowników. Zaniedbanie przejawiać się może w różnych sferach życia, między innymi w poniższych postaciach :
-    niewłaściwe żywienie - niedożywianie lub przekarmianie dziecka/osoby starszej/niepełnosprawnej prowadzące do problemów zdrowotnych, 
-    zaniedbania stanu zdrowia - niedotrzymanie terminów szczepień,
[..]
NIE POZOSTAWAJ OBOJĘTNY NA ZANIEDBANIE !!! TO TAKŻE PRZESTĘPSTWO ! Przydatne numery telefonu:"
http://www.zegocina.pl/BIP/ug/gops/pk/opracowania/zaniedbanie.htm
http://www.pch24.pl/niebieska-karta-w-rodzine,34684,i.html
z
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/965109430203216/?comment_id=966366050077554&comment_tracking=%7B%22tn%22%3A%22R%22%7D

Nowszy wątek o zmianach przepisów na ten temat "Nowy Kodeks rodzinny i opiekuńczy pozwoli odbierać więcej dzieci. Senat się nim zająć już 9 marca 2016 r.!"
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/974384752609017/
opieka społeczna - szczepienia.pdf
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze niepieniężnym jest wojewoda. Analiza u.o.p.e.w.a. wskazuje, że kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży, do których niewątpliwie należy zaliczyć organy inspekcji sanitarnej, są organami egzekucyjnymi jedynie w odniesieniu do obowiązków wynikających z wydanych przez siebie decyzji i postanowień (IV SA/Po 1282/14 - Wyrok WSA w Poznaniu). A jako, że w zakresie obowiązku szczepień PPIS wydawać decyzji nie może, prowadzenie postępowania w tej sprawie stanowi nadużycie prawa i wykroczenie poza kompetencje prawem przypisane. Zgodnie z przytoczonym wyrokiem PPIS nie ma prawa prowadzić żadnego postępowania w celu przymuszania do wykonywania szczepień.
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/972225609491598/


Odbieranie dzieci ze względu na zagrożenie? Nadal w ustawie nie ma słowa "bezpośredniego" przy zagrożeniu zdrowia lub życia
http://www.dziennikustaw.gov.pl/du/2016/406/1
DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Warszawa, dnia 30 marca 2016 r. Poz. 406 USTAWA z dnia 18 marca 2016 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy Art. 1. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082) art. 1123 otrzymuje brzmienie: 
„Art. 1123 . 
§ 1. Umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej może nastąpić jedynie wówczas, gdy uprzednio stosowane inne środki przewidziane w art. 109 § 2 pkt 1–4 oraz formy pomocy rodzicom dziecka, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, nie doprowadziły do usunięcia stanu zagrożenia dobra dziecka, chyba że konieczność niezwłocznego zapewnienia dziecku pieczy zastępczej wynika z poważnego zagrożenia dobra dziecka, w szczególności zagrożenia jego życia lub zdrowia. 
§ 2. Umieszczenie dziecka w pieczy zastępczej wbrew woli rodziców wyłącznie z powodu ubóstwa nie jest dopuszczalne.”. 
Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. 
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda"

Petycja odnośnie powyższej ustawy poniżej
http://citizengo.org/pl/33214-petycja-przeciw-wprowadzeniu-przez-nowelizacje-ustawy-mozliwosci-natychmiastowego-zabierania
"Prawo to nie chroni rodzin, bowiem pozwala zabierać rodzicom dzieci według kryterium "zagrożenia". Pozwala zabierać dzieci rodzicom nie wskutek zdarzeń, lecz w oparciu o same tylko przewidywania. Rządowa nowelizacja usuwa zasadniczą różnicę między niemieckimi przepisami o zabieraniu dzieci spod opieki ich rodziców a obecnymi przepisami polskiego Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, którą jest dopuszczalność w Niemczech obecnie w Polsce niedopuszczalnego zabierania dzieci po stwierdzeniu samego "zagrożenia", samej jedynie ewentualności stanowiącego je przyszłego zdarzenia, również zdarzenia niezależnego od rodziców. Nowelizacja Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego otwiera drogę zabieraniu dzieci w oparciu o same tylko przypuszczenia sędziego dotyczące sytuacji dziecka, która jeszcze nie zaistniała."
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/1129501553764002/

Opinia Patryka

Patryk Jaki, sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości w piśmie do Marka Posobkiewicza, Głównego Inspektora Sanitarnego:
"Szanowny Panie Marku, Zgodnie z art. 7, 18 i 47 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Rodzicielstwo znajduje się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej, każdy ma prawo do ochrony prawnej życia rodzinnego. W świetle Konstytucji oraz art. i ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1412), który stanowi, że Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, należy czytać art. 2-6a wymienionej ustawy, określające szczegółowo zadania Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Wywieść z nich można jeden, jednoznaczny wniosek. że rodzicielstwo pozostaje poza zakresem działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
W związku z materiałami prasowymi (przykładem może być artykuł z dnia 6 listopada 2015 w Dzienniku Gazecie Prawnej "Za nieszczepienie dziecka grzywna lub pozbawienie praw rodzicielskich", audycja Radia Wrocław z dnia 14 marca 2014r. „Nie szczepisz? Mogą odebrać dziecko!"), czy materiałem szkoleniowym przygotowanym przez Wojewódzką Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Warszawie, dostępnym na stronie internetowej Stowarzyszenia Higieny Lecznictwa „Odmowa szczepień — zagrożenie dla szpitala i środowiska poza szpitalnego", abstrahując od oceny etycznej tak głębokiej ingerencji w autonomię życia rodzinnego, należy uznać za nadużycie składanie przez państwowych inspektorów sanitarnych wniosków do sądu opiekuńczego o ograniczenie, a tym bardziej pozbawienie władzy rodzicielskiej w przypadku, kiedy rodzice odmawiają dokonywania szczepień obowiązkowych dzieci.
Proszę zatem Pana do zaprzestania tych praktyk. Czynię to z pełną stanowczością, gdyż w mojej ocenie uchylanie się rodziców od obowiązku poddawania dzieci szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym określonym na podstawie art. 17 ust. 10 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 947, z późn. zm.) nie stanowi wystarczającej podstawy faktycznej do orzekania środków określonych w art. 109 i 111 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 2082). "
Podpisano: Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Patryk Jaki
https://www.facebook.com/jaki.patryk/photos/a.209352285835523.38213.199877710116314/775024595934953/?type=3&theater 
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/975571599156999/
z https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/1129501553764002/
Niestety list jest tylko wyrażeniem opini, nie rozstrzyga i nie zobowiązuje urzędników do niczego. Ustawa jest wykładnią prawa.
Minister Patryk Jaki jest absolwentem politologii, nie prawa. Jego osobiste przekonania to mało znaczący argument.

Odbieranie dziecka z powodu nie szczpienia?
Mama w świecie paragrafów "W moim odczuciu samej odmowy zaszczepienia dziecka nie sposób w ten sposób zakwalifikować"
https://www.facebook.com/mamawswiecieparagrafow/posts/2202842679942440?comment_id=2204117953148246&comment_tracking=%7B%22tn%22%3A%22R3%22%7D

"Wyrażone w art. 31 Konstytucji RP zasady i poszanowania praw człowieka oraz art. 8 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności zasada poszanowania życia rodzinnego i prywatnego, są nadrzędne w stosunku do obowiązków nakładanych przez organy władzy publicznej i znalazły potwierdzenie w orzeczeniach Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w kwestii obowiązku szczepień poprzez wskazanie, że obowiązek szczepień stanowi naruszenie art. 8 Konwencji (poz. Orzeczenie Matter vs Słowacja, wyrok z dn. 05 lipca 1999 r. , 64, orzeczenie Salvetti vs Włochy 42197/98 z 2002 r.).
Zasadą wynikającą z art. 45 ust. 2 Konstytucji RP jest również to, że tylko ustawa może określać podstawy ograniczenia lub pozbawienia władzy rodzicielskiej. Taka podstawą nie jest na pewno wątpliwość rodziców co do bezpieczeństwa, oraz stanu zdrowia i życia ich dzieci po szczepieniu.
W chwili obecnej szczepienia ochronne w większości krajów Unii Europejskiej sa całkowicie dobrowolne. Zatem w dobie wolności przemieszczania się nie jest możliwym nie tylko skontrolowanie wykonywania szczepień, ale przede wszystkim egzekwowanie przedmiotowego obowiązku. Postępowanie w zakresie przymuszania do szczepień stanowi dyskryminację obywateli RP w stosunku do pozostałych mieszkańców Unii Europejskiej.
Co więcej podać można przykład Ukrainy, w stosunku do obywateli której od kilku dni istnieje praktycznie nieograniczona możliwość przemieszczania się po terytorium Polski oraz Unii Europejskiej. Na Ukrainie nie ma jednocześnie obowiązku przeprowadzania szczepień. Tym samym nawet obywatele spoza UE mają w przedmiotowym zakresie więcej praw niż obywatele RP.
Niedopuszczalną zatem formą dyskryminacji jest okoliczność donoszenia na rodziców małoletnich dzieci do Sądu Rodzinnego za odmowę poddania tych dzieci szczepieniom wbrew woli rodziców, w szczególności w sytuacji gdy rodzina doznała już w przypadku pierworodnego dziecka negatywnych skutków szczepienia oraz powikłań zagrażających zdrowiu, a może nawet życiu dziecka. Najlepiej pojęte dobro dziecka w pierwszej kolejności pozostaje w zabezpieczeniu jego rodziców, którzy sa konstytucyjnie umocowani do weryfikacji tego dobra.
Zatem działania ingerujące w opisane wyżej prawa uznać należy za nieposiadające podstaw prawnych, a co za tym idzie za takie, które nie mogą być podstawą do ingerencji we władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi skarżącej."
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Patryk Jaki w odpowiedzi na agresywne działania ze strony kierownika placówki medycznej przeciw rodzinie z Gniewkowa, 30.06. br. interweniował w tej sprawie u Z-cy Prokuratora Generalnego, Ministra Zdrowia i Głównego Inspektora Sanitarnego.
http://stopnop.com.pl/minister-patryk-jaki-obowiazek-szczepien-to-dyskryminacja-wiekszosc-panstw-ue-daje-wolny-wybor/
"Okazuje się bowiem, że jedynym aktem precyzującym obowiązek szczepienia jest załącznik do Komunikatu Głównego Inspektora Sanitarnego nazwany Programem Szczepień Ochronnych. Nie jest on ustawą, nie jest nawet rozporządzeniem wykonawczym do ustawy i z pewnością nie może stanowić podstawy do wydawania postanowień w przedmiocie nakładania grzywien na rodziców.

W tym miejscu trzeba wskazać na to, że przepisy regulujące obowiązek szczepień w takim kształcie jak teraz, obowiązują co najmniej od początku lat sześćdziesiątych. Powstały w innym porządku prawnym, w innych realiach. Jako niechlubny relikt przeszłości funkcjonują niezmiennie do dnia dzisiejszego, jakby pomijając zupełnie fakt, że od 1997 roku w Polsce obowiązuje Konstytucja, zgodnie z którą ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności (a takim jest z pewnością prawo do decydowania o własnym zdrowiu i o poddaniu się świadczeniu medycznemu) mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko w ściśle określonych przypadkach.
Jednym słowem, obowiązek szczepień powinien wynikać z ustawy, w niej być określony w sposób wyczerpujący, a jego stosowanie uzasadnione ochroną zdrowia – racjonalnie i zgodnie z faktyczną sytuacją epidemiologiczną w kraju, która wbrew twierdzeniom organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, nie zmienia się od lat i niewiele różni się od sytuacji chociażby w Niemczech, w których szczepienia od dawna nie są obowiązkowe lecz zalecane.
http://artelis.pl/artykuly/53680/Czy-obowiazkowe-szczepienia-sa-obowiazkowe



PRZYCHODNIE I SZPITALE ODPOWIADAJĄ ZA USZKODZENIA POSZCZEPIENNE
"De lege lata zaś, również ze względu na zmianę funkcji, jaką pełnią zakłady opieki zdrowotnej po 1 stycznia 1999 r., nie ma wątpliwości, że działania lekarzy nie stanowią wykonywania władzy publicznej, a zgodne z prawem skutki tych działań, wyrządzających szkodę, mogą być co do zasady przypisane Skarbowi Państwa, zaś innym osobom prawnym zupełnie wyjątkowo. Ograniczone są mianowicie do takich sytuacji, w których działania takiej osoby znamionują elementy władczego kształtowania praw i obowiązków jednostek. Wyjątek taki – w odniesieniu do samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej - dotyczy np. przymusowych szczepień ochronnych czy przymusowego leczenia. W takich bowiem sytuacjach pojawiać się może element przymusu, który może być realizowany wobec jednostki uchylającej się od ich przeprowadzenia na podstawie odpowiednich przepisów prawa. Jedynie więc w takim przypadku można byłoby rozważać odpowiedzialność zakładu opieki zdrowotnej w oparciu o art. 417 k.c. i ewentualnie art. 417 2 k.c."
Wyrok z dnia 14 maja 2015 r.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku I Wydział Cywilny
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/posts/1634460056581416?notif_t=notify_me_page&notif_id=1491718559958897

Będą odszkodowania za powikłania po szczepieniach?
Skoro państwo ustala kalendarz szczepień, to powinno też płacić za powikłania po szczepieniach: zdecydował Sąd Najwyższy w Czechach. W Polsce na razie nie ma takiego prawa, choć domagają się tego rodzice, nie tylko z ruchów antyszczepionkowych.


Sąd Najwyższy w Czechach uznał, że państwo musi płacić odszkodowania za powikłania po obowiązkowych szczepieniach. Skoro państwo nakazuje stosowanie niektórych szczepionek, to powinno ponosić konsekwencje takiej decyzji. Z decyzji sądu są zadowoleni zarówno rodzice, jak lekarze.

Odpowiedzialność za niepożądane odczyny po szczepieniu w Polsce

W Polsce nie ma szczególnych uregulowań prawnych dotyczących niepożądanych odczynów po szczepieniu (NOP). Są takie same jak po lekach. W praktyce rodzice, którzy uważają, że ich dziecko po szczepieniu miało niepożądany odczyn, mogą domagać się swoich praw przed sądem cywilnym. Mogą wystąpić przeciw producentowi szczepionki lub przeciw lekarzowi, który wykonał szczepienie.

Dochodzenie praw jest trudne, bo trzeba udowodnić związek szczepienia z chorobą dziecka. Producenci w ulotkach informują o wszelkich możliwych działaniach niepożądanych, dlatego w praktyce trudno oskarżyć ich o NOP, bo skoro rodzic wyraża zgodę na zaszczepienie dziecka, to tym samym potwierdza, że zapoznał się z możliwymi działaniami niepożądanymi. W praktyce nie ma więc szans w sądzie.

Czytaj też: Czy szczepionki wywołują autyzm? Włoski sąd przyznał odszkodowanie



Trudno też udowodnić winę lekarza, zwłaszcza, że szkoda na zdrowiu wywołana szczepieniem musi zostać wywołana podaniem szczepionki niezgodnie z aktualną wiedzą medyczną. A to oznacza, że nie jest możliwe otrzymanie odszkodowania, jeśli pogorszenie stanu zdrowia zostało wywołane niemożliwą do przewidzenia wrażliwością dziecka na szczepionkę.

Odpowiedzialność za kalendarz szczepień

W USA i niektórych krajach Europy istnieją specjalne fundusze ubezpieczeniowe, finansowane z podatku nałożonego na leki i szczepionki. Środki zgromadzone w ramach funduszu przeznaczane są na odszkodowania za szkody związane między innymi z NOP.

W Polsce takiego funduszu nie ma.

- Czechy są czternastym krajem w Europie, który wprowadza taki system. W Polsce urzędnicy nie chcą przyznać, że jest to problemem. Brakuje świadomości społecznej, że skoro państwo nakłada obowiązek szczepień, to powinno zapewnić wsparcie jego ofiarom. Stoimy na stanowisku, że również producenci powinni mieć swój udział w pokryciu tych kosztów, jak ma to miejsce w niektórych krajach - komentuje Justyna Socha ze stowarzyszenia STOP NOP.

Za stworzeniem specjalnego funduszu są także lekarze:

- Po reformie systemu ochrony zdrowia państwo przerzuciło kwestie odszkodowań na placówki medyczne, które muszą być ubezpieczone. Jednak w przypadku szczepień powinien być stworzony specjalny fundusz odszkodowawczy w budżecie centralnym, o co środowisko pediatryczne apeluje od 10 lat. Ale nawet dziś, jeśli rzeczywiście wystąpi poważny NOP, to rodzice mogą wystąpić do sądu o odszkodowanie z budżetu państwa, bo to rząd i parlament są autorami kalendarza szczepień obowiązkowych, a nie konkretny lekarz czy pielęgniarka - mówi dr Paweł Grzesiowski, pediatra, ekspert ds szczepień.


Skoro szczepienia w Polsce są obowiązkowe, to Ministerstwo Zdrowia, które jest autorem obowiązkowego kalendarza szczepień i kupuje szczepionki, powinno też ponosić odpowiedzialność za ewentualne niepożądane odczyny poszczepienne. Choćby po to, by dzieci, które doznały uszczerbku na zdrowiu, miały możliwość jak najlepszej rehabilitacji.

http://babyonline.pl/odszkodowania-za-powiklania-po-szczepieniach-beda-w-czechach-a-w-polsce,szczepienia-niemowlaka-artykul,18187,r1.html

Źródło i więcej informacji
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/np.1446998811747851.100006057616398/989198167774278/?type=3&ref=notif&notif_t=notify_me_page

Art. 192. kk

Art. 192. Zabieg leczniczy bez zgody pacjenta
Dz.U.2016.0.1137 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny§ 1. Kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 2. Ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
http://www.arslege.pl/zabieg-leczniczy-bez-zgody-pacjenta/k1/a226/
http://prawo.money.pl/kodeks/karny/czesc-szczegolna/rozdzial-xxiii-przestepstwa-przeciwko-wolnosci/art-192





"Interes i dobro istoty ludzkiej przeważa nad wyłącznym interesem społeczeństwa lub nauki"
- Konwencja Rady Europejskiej o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny



Inne przepisy dotyczące prawa do wyrażenia zgody na zabieg:
- art. 23 kodeksu cywilnego, który udziela ochrony takim dobrom prawnym jak wolność i zdrowie;
- art. 5 Europejskiej Konwencji Bioetycznej stanowi, iż każdej interwencji w dziedzinie służby zdrowia dokonać można jedynie po udzieleniu przez osobę zainteresowaną swobodnej i świadomej zgody na taką interwencję;
- art. 15 i następne ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz art. 32, 33 i 35 ustawy o zawodzie lekarza stanowią iż pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub ich odmowy;
- art. 15 Kodeksu etyki lekarskiej.
KONWENCJA BIOETYCZNA (Europejska Konwencja o Ochronie Praw i Godności Istoty Ludzkiej wobec Zastosowań Biologii i Medycyny z 4 kwietnia 1997 r.):
Artykuł 1 ( Cel i przedmiot )
Strony niniejszej Konwencji chronią godność i tożsamość istoty ludzkiej i GWARANTUJĄ każdej osobie, bez dyskryminacji, poszanowanie dla jej integralności oraz innych podstawowych praw i wolności wobec zastosowań biologii i medycyny.[...]
Artykuł 2 ( Prymat istoty ludzkiej )
Interes i dobro istoty ludzkiej PRZEWAŻA nad wyłącznym interesem społeczeństwa lub nauki.
Artykuł 5 ( Postanowienia ogólne )
Nie można przeprowadzić interwencji medycznej bez swobodnej i świadomej zgody osoby jej poddanej. Przed dokonaniem interwencji osoba jej poddana otrzyma odpowiednie informacje o celu i naturze interwencji, jak również jej konsekwencjach i ryzyku. Osoba poddana interwencji może w każdej chwili swobodnie wycofać zgodę.
Konwencja Rady Europejskiej o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny stwierdza wyraźnie: "Interesy i dobro istoty ludzkiej przeważa nad wyłącznym interesem społeczeństwa lub nauki". Mówi również: "Nie można przeprowadzić interwencji medycznej bez swobodnej i świadomej zgody osoby zainteresowanej. Przed dokonaniem interwencji osoba zainteresowana otrzyma odpowiednie informacje o celu i naturze interwencji, jak również jej konsekwencjach i ryzyku. Osoba zainteresowana może w każdej chwili swobodnie wycofać zgodę."
Europejska Karta Praw Pacjenta mówi wyraźnie: "Każda osoba ma prawo dostępu do wszelkich informacji, które mogą umożliwić mu aktywnie uczestniczyć w decyzjach dotyczących jej zdrowia; informacja ta jest warunkiem wstępnym dla jakiegokolwiek postępowania i leczenia, w tym udział w badaniach naukowych (4 - Prawo do wyrażenia zgody)". Stwierdza również: "Każdy człowiek ma prawo do swobodnego wyboru spośród różnych zabiegów i dostawców na podstawie odpowiednich informacji (5 - Prawo do Wolnego Wyboru)", a także: " Każda osoba ma prawo do korzystania z prawidłowo świadczonych usług zdrowotnych, niewyrządzających jej żadnej krzywdy, wolnych od błędów, zgodnie z dobrą praktyką lekarską, oraz prawo dostępu do świadczeń zdrowotnych i leczenia zgodnych z wysokimi normami bezpieczeństwa. (9 - prawo do bezpieczeństwa)."
Konwencja ONZ o prawach dziecka wyraźnie mówi: "Rodzice ... ponoszą główną odpowiedzialność za wychowanie i rozwój dziecka. Najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka ma być przedmiotem ich troski ".
Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych stwierdza wyraźnie: "Każdy ma prawo do wolności myśli, sumienia i wyznania; prawo to obejmuje wolność... do swego wyznania lub wiary w nauczanie, praktykowanie, uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajów".
Kodeks Norymberski: "Dobrowolna zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie konieczna".
Natomiast informacje znajdujące się w karcie pacjenta, są chronione przed udostępnianiem bez zgody pacjenta/prawnego opiekuna, zgodnie z:
Art. 13.
Pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące zawód medyczny, w tym udzielające mu świadczeń zdrowotnych, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego.
Art. 14.
1. W celu realizacji prawa, o którym mowa w art. 13, osoby wykonujące zawód medyczny są obowiązane zachować w tajemnicy informacje związane z pacjentem, w szczególności ze stanem zdrowia pacjenta.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy:
1) tak stanowią przepisy odrębnych ustaw;
2) zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta lub innych osób;
3) pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę na ujawnienie tajemnicy;
4) zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji o pacjencie związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych innym osobom wykonującym zawód medyczny, uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń.
2a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się także do postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, o której mowa w art. 67e ust. 1.
3. Osoby wykonujące zawód medyczny, udzielające świadczeń zdrowotnych, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 2 pkt 1-3, są związane tajemnicą również po śmierci pacjenta.
Przepisy ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty precyzują kwestie związane z obowiązkiem udzielenia zgody przez pacjenta na leczenie. Lekarz ma obowiązek udzielać pacjentowi przystępnej informacji o jego stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania albo zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu.
Kwestie właściwego poinformowania pacjenta o ryzyku i skutkach zabiegu lekarskiego podejmuje także „Europejska Konwencja Bioetyczna” (art. 10) według której „każda osoba ma tytuł do poznania wszelkich zebranych informacji o jego czy jej zdrowiu.”
Brak świadomej zgody na zabieg stanowi podstawę odpowiedzialności cywilnoprawnej i karnoprawnej lekarza (zgodnie z art. 192 §1 Kodeksu karnego „kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2)”.Lekarz nie ma prawa namawiając do szczepień unikać niewygodnych informacji na temat ryzyka związanego ze szczepieniami.

„Wykonanie zabiegu, w tym profilaktycznego, jakim są obowiązkowe lub zalecane szczepienia ochronne, bez zgody osoby uprawnionej, czyni go nielegalnym (…). Samo więc jego przeprowadzenie bez zgody może uzasadnić odpowiedzialność lekarza, zarówno cywilną, jak i karną.”
„Warto bowiem wspomnieć o art. 4 ust. 1 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, który stanowi, że „w razie zawinionego naruszenia praw pacjenta sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego.” Wykonanie zaś zabiegu szczepień bez zgody uprawnionego jest naruszeniem prawa pacjenta.”
„Z punktu widzenia prawa karnego do kwestii tej odnosi się art. 192 Kodeksu karnego, który opisuje przestępstwo polegające na wykonaniu zabiegu bez zgody pacjenta (odpowiednio jego rodziców). Za czyn ten grozi alternatywnie grzywna (do 1 080 000 zł), kara ograniczenia wolności do roku albo kara pozbawienia wolności do lat 2. Ściganie następuje jednak na wniosek pokrzywdzonego (czyli postępowania nie może wszcząć samodzielnie prokurator). Rozwiązania te stosuje się również do czynności medycznych, które są z nazwy obowiązkowe, jak ma to miejsca w przypadku szczepień ochronnych. Fakt, iż istnieje obowiązek ich przeprowadzenia nie uprawnia bowiem lekarza do dokonania takiego zabiegu bez wiedzy lub zgody osoby uprawnionej albo wbrew jej woli (w przypadku, gdy rodzic odmawia szczepienia możliwe jest zastosowanie wobec niego sankcji, które przymuszą go do poddania dziecka zabiegowi; nie wolno jednak stosować przymusu bezpośredniego.„
„Dla porządku warto dodać, iż zgoda będzie skuteczna prawnie (czyli będzie ważna) po spełnieniu kilku warunków. W szczególności konieczne jest, aby osoba udzielająca zgody zrobiła to w sposób uświadomiony, czyli została przed jej wyrażeniem należycie poinformowana o konsekwencjach swej decyzji.”
„Przekaz powinien być obiektywny. Lekarz zatem nie może naciskać (wymuszać), nachalnie namawiać i nadmiernie optymistycznie przedstawiać dobrodziejstwa szczepień (zwłaszcza zalecanych). Ostatecznie decyzję o poddaniu się im musi bowiem podjąć zainteresowany. Jeśli lekarz rzetelnie, obiektywnie przedstawi informacje, nie będzie naciskał czy zmuszał do poddania się zabiegowi, to jego działanie jest zgodne z prawem (zrealizuje bowiem swoją ustawową powinność), w konsekwencji więc nie powinien odpowiadać za skutki decyzji przedstawiciela ustawowego dziecka o szczepieniu (albo jego zaniechaniu).”
Dr n.praw. Rafał Kubiak




Stanowisko Głównego Inspektora Sanitarnego w sprawie zasad udostępniania przez podmioty lecznicze i zasad dalszego przetwarzania przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej danych osobowych osób uchylających się od obowiązku szczepień ochronnych

Warszawa, dnia, lipiec 2016
Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2016 r. poz. 186) pacjent ma prawo do zachowania przez osoby wykonujące zawód medyczny udzielające mu świadczeń zdrowotnych w tajemnicy, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego. Takimi danymi są m.in. dane osobowe pacjenta, a także dane osobowe osób bliskich oraz opiekunów faktycznych lub opiekunów prawnych pacjenta zawarte w dokumentacji medycznej oraz dane o stanie ich uodpornienia przeciwko chorobom zakaźnym w drodze szczepień ochronnych. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy osoby wykonujące zawód medyczny są obowiązane zachować w tajemnicy informacje związane z pacjentem, w szczególności ze stanem zdrowia pacjenta (w tym również dotyczące stanu jego uodpornienia przeciwko chorobom zakaźnym) - z zastrzeżeniem okoliczności wskazanych w art. 14 ust 2 ww. ustawy - zwalniających z obowiązku zachowania tych informacji w tajemnicy. Okolicznością zwalniającą osoby wykonujące zawód medyczny z obowiązku zachowania tych informacji w tajemnicy (a tym samym umożliwiającą ich udostępnienie) jest m.in. przesłanka, gdy tak stanowi (o obowiązku przekazania tych informacji) przepis innej ustawy.

Niejednokrotnie u pracowników medycznych rodzą się wątpliwości, co do zasadności przekazywania organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej danych osobowych osób uchylających się od wykonania obowiązków niepieniężnych wynikających wprost z treści art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2013 r. poz. 947, z późn. zm.), m.in. obowiązku poddania się określonych grup osób obowiązkowym szczepieniom ochronnym przeciwko chorobom zakaźnym. Jednocześnie w trakcie postępowań prowadzonych w celu egzekucji wykonania obowiązku szczepień podnoszone są zarzuty bezprawności udostępnienia organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej danych osobowych osób zobowiązanych lub opiekunów prawnych i faktycznych tych osób w przypadku uchylania się przez nie od poddania się (poddania dzieci) obowiązkowi szczepień ochronnych. W ocenie Głównego Inspektora Sanitarnego zarzuty tego typu są bezzasadne.


Zasady ochrony danych osobowych, w tym zasady postępowania przy przetwarzaniu danych osobowych, są regulowane w przepisach ustawy 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2015 r. poz. 2135, z późn. zm.), przy czym przez przetwarzanie danych osobowych rozumie się jakiekolwiek operacje wykonywane na danych osobowych, takie jak zbieranie, utrwalanie, przechowywanie, opracowywanie, zmienianie, udostępnianie i ich usuwanie.

Zgodnie z art. 23 ust 1 pkt 2 tej ustawy przetwarzanie danych osobowych jest możliwe, gdy jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa. Zgodnie z art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1412) do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie zapobiegania i zwalczania chorób zakaźnych należy ustalanie zakresu i terminów szczepień ochronnych oraz sprawowanie nadzoru w tym zakresie, a ponadto w związku z art. 5 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2016 r. poz. 599) organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są wierzycielem obowiązku szczepień ochronnych, jako obowiązku o charakterze niepieniężnym wynikającego wprost z przepisu prawa.

Tym samym, organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są uprawnione do żądania udostępnienia im przez podmioty lecznicze danych osobowych i danych o stanie uodpornienia osób zobowiązanych do poddania się szczepieniom ochronnym oraz danych osobowych ich opiekunów faktycznych lub opiekunów prawnych tych osób (w odniesieniu do dzieci) zawartych w dokumentacji medycznej, w celu sprawowania nadzoru nad wykonaniem obowiązku szczepień przez osoby zobowiązane i wykonania uprawnień wierzyciela tego obowiązku.
Sposób i tryb przekazania tych danych organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej przez podmioty lecznicze (punkty szczepień) został określony w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 849) wydanego na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. W rozporządzeniu tym został określony tryb i terminy przekazywania organowi Państwowej Inspekcji Sanitarnej sprawozdań z przeprowadzonych obowiązkowych szczepień ochronnych, a także został określony (w załączniku nr 4 do rozporządzenia) wzór sprawozdania z przeprowadzonych obowiązkowych szczepień ochronnych, do którego obok danych zbiorczych o liczbie osób uchylających się od obowiązku szczepień ochronnych dołącza się imienny wykaz osób uchylających się od tego obowiązku.
http://szczepienie.blogspot.com/p/wiedza-1.html






W CAŁEJ EUROPIE BRAKUJE POTRÓJNYCH SZCZEPIONEK DTP (przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi). Nie ma alternatywy dla osób, które nie chcą szczepić szczepionkami wysoce skojarzonymi.

Francuska eurodeputowana przedstawiła projekt rezolucji, który wzywa to potępienia praktyki zmuszania pacjentów do przyjmowania niechcianych szczepionek.

PROJEKT REZULUCJI W PARLAMENCIE EUROPEJSKIM
Projekt rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie obciążania pacjentów dodatkowymi szczepieniami z powodu braku szczepionek trójwalentnych i czterowalentnych
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 133 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że powtarzające się braki szczepionek trójwalentnych błoniczo-tężcowo-krztuścowych powodują masowe stosowanie szczepionek pięciowalentnych i sześciowalentnych, mimo iż pacjenci nie zawsze wyrażają zgodę na piąte szczepienie przeciwko bakterii Haemophilus influenzae typu B wywołującej zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych o podłożu bakteryjnym lub na szóste szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B;
B. mając na uwadze, że Światowa Organizacja Zdrowia zawsze przypominała o znaczeniu wyrażania przez pacjentów zgody na działania interwencyjne w zakresie ochrony zdrowia, do których należą również szczepienia;
C. mając na uwadze, że dwa dodatkowe szczepienia wymienione powyżej nie są obowiązkowe w większości państw członkowskich;
1. zachęca Komisję do potępienia tej praktyki dodatkowych szczepień w sytuacji, gdy pacjenci są nimi obciążani z powodu braku szczepionek trójwalentnych i czterowalentnych;
2. apeluje również o wspieranie i uzupełnienie przepisów przyjętych przez państwa członkowskie, aby stworzyć zachęty dla laboratoriów farmaceutycznych do wyeliminowania niedoborów szczepionek, za produkcję których są one odpowiedzialne.

Źródło: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2F%2FEP%2F%2FTEXT+MOTION+B8-2017-0030+0+DOC+XML+V0%2F%2FPL
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/photos/a.306097859417649.88682.206336526060450/1555159891178100/?type=3&theater



Porady na temat aspektów prawnych nieszczepienia
https://www.youtube.com/watch?v=lOB5drvjLBA
Niczego nie musisz mówić w przychodni, nie musisz się im tłumaczyć, ani odbierać od nich telefonów, tudzież odpowiadać na pisma od nich. Przychodnia nie ma prawa żądać czy przymusić Cię do jakichkolwiek czynności cywilnoprawnych jak np. zgoda na eksperymenty medyczne (czyt. szczepienia) na Twoim dziecku. Dlaczego? Bo jest to prywatna placówka usługowa tak samo jak fryzjer, dentysta, czy weterynarz. Jeżeli będą też grozili Ci sanepidem nie przejmuj się. sanepid nie ma prawa żądać od Ciebie lub Twojego dziecka leczenia albo szczepienia jeżeli jesteście zdrowe i nie ogłoszono stanu epidemii. Są wyroki sądowe z takich przypadków:
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6F08246C2Ehttp://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9695CC78C7http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9202653612https://czasprzebudzenia.wordpress.com/sanepid-przegral-w-nsa-w-sprawie-szczepien/


System zgłaszania NOP-ów w Polsce nie działa dobrze, nie ma nad nim kontroli, lekarze nie chcą wypełniać zgłoszeń, a szczepionki w Polskim kalendarzu nadal obecne są przestarzałe szczepionki oraz te które zostały wycofane z krajów zachodnich.
Takie m.in. wnioski są z poniższych nagrań.
Parlamentarny Zespół ds. Bezpieczeństwa Programu Szczepień Ochronnych Dzieci i Dorosłych:
Temat rozmów: "Zgłaszanie NOP - porównanie procedur na świecie, stan obecny w Polsce, dyskusja nad zmianami." z dnia 13 IV 2016, godz. 09:40 - 11:40
link: http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/transmisje_arch.xsp?unid=94D40BCB939A2243C1257F79002685B6
oraz posiedzenia na temat:
"Kalendarz szczepień." z dnia 8 VI 2016, godz. 12:07 - 13:30 (
link: http://sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/transmisje_arch.xsp#5C68A5CBE53FE427C1257FAE00373E61
Notatki z posiedzenia (tylko fragment):
Szczepienia w Polsce - krótka analiza
Mój stosunek do szczepień na podstawie poniższych przykładów wynotowanych z przesłuchań posiedzeń parlamentarnych: Parlamentarny Zespół ds. Bezpieczeństwa Programu Szczepień Ochronnych Dzieci i Dorosłych
Temat rozmów: "Zgłaszanie NOP - porównanie procedur na świecie, stan
obecny w Polsce, dyskusja nad zmianami." z dnia 13 IV 2016, godz. 09:40 - 11:40
(link: http://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/transmisje_arch.xsp?unid=94D40BCB939A2243C1257F79002685B 6), (link skrócony: http://tnij.org/y6pv53l)
oraz posiedzenia na temat: "Kalendarz szczepień." z dnia 8 VI 2016, godz. 12:07 -
13:30 (link: http://sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/transmisje_arch.xsp#5C68A5CBE53FE427C1257FAE00373E61), (link skrócony: http://tnij.org/am36chq)
Na podstawie wysłuchanych nagrań wnioskuję że Polska - kraj w którym szczepienia ochronne są obowiązkowe, nie spełnia, nie dopełnia do końca należytych obowiązków związanych ze szczepieniami. Między innymi:
1) Problem ze zgłaszaniem NOP-ów przez lekarzy, zbyt złożone formularze przez co lekarze niechętnie zgłaszają NOP-y. Co skutkuje tym że feedback odnośnie powikłań szczepionek nie dociera w prawidłowych liczbach do ustawodawców kalendarza szczepień.

 2) Większość zachodnich krajów posiada system odszkodowań poszczepiennych w przypadku wystąpienia ciężkiego NOP-a, rodzice nie zostają sami z problemem.
3) Przesycenie kalendarza szczepień szczepionkami, bo problem jest bardziej w tym że dziecko dostaje za dużą ilość szczepionek i jakie ma to skutki na jego rozwój psychofizyczny niż analizować problem skuteczności pojedynczej szczepionki.
Statystyki skuteczności pojedynczych szczepionek istnieją ale jakie są skutki podania np. 16 szczepionek w ciągu 1 roku? Jak to się odbija na zdrowiu przez najbliższe 10
lat - i tu mamy brak danych.
4) W porównaniu z krajami zachodnimi w Polsce dzieci w wieku do 1 roku życia dostają dużo więcej szczepionek niż dzieci krajów zachodnich, przez co wady
rozwojowe i NOP-y nie zostaną rozpoznane na tym etapie życia dziecka. Przez co rodzic nie ma szans wygranej w sądzie.
5) W Polsce szczepi się dzieci szczepionkami gdzie w krajach zachodnich już zostały dawno wycofane oraz te szczepionki są używane tylko w krajach byłego bloku wschodniego między innymi Kazachstan, Azejberdżan.
6) Brak dobrych argumentów ze strony ustawodawców dlaczego w Polsce jest tyle szczepionek, mimo że w Polsce mamy jedność etniczną dużo lepszą niż np. w Anglii
gdzie w ich społeczeństwie jest pełno imigrantów z różnych stron świata. Jakoś oni 
nie spieszą się przywracać obowiązków szczepień oraz dodać nowe szczepionki do
kalendarza. Na pytanie zadane osobie ze strony ustawodawców kalendarza szczepień było takie pytanie i odpowiedź: Dlaczego Polski kalendarz szczepień rożni
sie tak bardzo od kalendarzy szczepień krajów europejskich? Odp: "Bo jesteśmy wyjątkowym krajem." Ze strony ustawodawców towarzyszy niewiedza, biurokracja
tak wszystkich przerosła że mało kto nad tym panuje, afera za aferą w naszym rządzie.
7) W Polsce dane, badania odnośnie szczepionek nie są jawne, rodzice są zmuszeni błądzić gdzieś po sieci aby coś wyłapać. W porównaniu do zachodnich krajów
wiedza, statystyki odnośnie danej szczepionki są bardziej dostępne dla ludzi. Ludzie mają do tego wgląd i mają na to wpływ.
8) W krajach zachodnich lekarz zostanie ukarany grzywną do kilku tysięcy euro za brak reakcji jeśli nie zgłosi NOP-a. Jak to w Polsce wygląda, opisane jest w dalszej
części tego dokumentu.
Moja postawa do szczepień zakłada że nie ma tu idealnego prostego rozwiązania. Na dzień dzisiejszy obowiązkowe szczepienia akceptuję tylko w
formie rozbicia podawania szczepionek na odstępy czasu między podawaniem kolejnych. Czyli jeśli dziecko ma być szczepione w 1 dzień na 4 choroby to nie
wyrażam zgody na takie szczepienie, jedynie zgadzam się na rozbicie w czasie podania tych szczepionek. Np. z przerwami po 1 tygodniu między podaniem
następnej. Dlaczego nie zgadzam się na podanie nowszej, lepszej płatnej szczepionki 5w1 czy 4w1 w jednym zastrzyku? Odpowiadam na to na końcu tego dokumentu.
Poniżej wybrane argumenty z nagrań (te najważniejsze) Parlamentarny Zespół ds. Bezpieczeństwa Programu Szczepień Ochronnych Dzieci i Dorosłych.
#1
Pan Michał Pryca: Jak to wygląda z polskiej perspektywy, doświadczenie z mojej
rodziny zetknięciu sie z NOPem mojej córki która sie urodziła w zeszłym roku czyli
2015, ją dotknęły 2 niepożądane odczyny poszczepienne po szczepieniu na gruźlicę.
Pierwszy odczyn niepożądany dotyczył ropnia przy węźle chłonnym pod lewa pachą,
drugi odczyn to problemy neurologiczne - wzmożone napięcie mięśniowe. Pierwszy z
tych objawów skończył sie ambulatoryjnym rozcięciem ropnia który urósł do wielkości
piłeczki pinpongowej. Drugi objaw skończył sie kilku miesięczną rehabilitacja. Jak to
wyglądało z mojej perspektywy: Moją córkę diagnozowało 7 niezależnych lekarzy, w
tym pediatrzy, chirurdzy dziecięcy, neurolodzy. Mam wypis dokumentacji medycznej
badania każdego z lekarzy, każdy z tych lekarzy stwierdza niepożądany odczyn
poszczepienny. Nikt z tych lekarzy odczynu poszczepiennego nie zgłasza, mimo
moich usilnych prób. Wystosowałem pisma do sanepidu, do dyrektorów placówek
gdzie pracują Ci lekarze, dyrektorzy placówek przyznali mi racje ze odczyn powinien
został zgłoszony, pouczyli lekarzy lecz dalej odczynu niepożądanego nie zgłaszają. 
Dyrektor jednej z placówki napisał do mnie, pisze że konsultował sie z państwowym
inspektoratem sanitarnym i wspólnie doszli do wniosku ze zgłoszenie odczynu
niepożądanego po 10 miesiącach od jego wystąpienia jest bez celowe. Obie
jednostki porozumiewają sie i odmawiają mi zgłoszenia niepożądanego odczynu
poszczepiennego, lekarz który dokonywał ambulatoryjnego zabiegu rozcięcia ropnia,
skontaktowałem sie z nim po kilku miesiącach i zapytałem go jakie są powody ze on
dalej nie chce tego przypadku zgłosić jako niepożądany odczyn poszczepienny,
gdzie jest to ciężki NOP skoro kończy sie zabiegiem ambulatoryjnym bardzo
nieprzyjemnym dla dziecka, on stwierdza że takich przypadków w 100 tys. mieście
Koszalin, gdzie to jest jedna placówka do wykonywania takich zabiegów, takich
przypadków jest od kilku do kilkunastu tygodniowo. Lekarz stwierdza ze straciłby
dużo czasu aby za każdym razem taka ankietę wypełniać i jest to dla niego
niecelowe. Zapytałem go dlaczego nie zlecił tego do dalszych badań, wymazu z tego
ropnia w kierunku znalezienia prążków gruźlicy, taki ropień może groził ogólnym
rozlaniem prążków gruźlicy. Lekarz stwierdził te wszystkie wymazy jakby dawał do
posiewu to jest zbyt kosztowne i po prostu się nie opłaca. Co na to wszystko
powiedział inspektorat sanitarny? Inspektorat sanitarny przyznał mi rację, że każdy z
tych lekarzy powinien zgłosić ale jednoznacznie nie był w stanie przypisać winę z
któregoś z lekarzy. W związku z tym odmawia wymierzenia jakichkolwiek
konsekwencji, a konsekwencją zgodną z prawem to jest to kara grzywny, nie ma
możliwości uchylenia odpowiedzialności. Pismo zostało wystosowane do prokuratury.
Prokuratura odpisuje ze odmawia wszczęcia postępowania z tego względu ze
sanepid nie wymierza kary. Dysponuję również pismem narodowego funduszu
zdrowia, w którym piszą jednoznacznie i stwierdzają że jedynym oskarżycielem
publicznym oskarżycielem w tej sprawie jest prokurator i jedyna kara dostępna jest
kara grzywny - nie sanepid. Ponieważ ta kara grzywny wynika z kodeksu wykroczeń.
Więc zwrócimy uwagę co sie dzieje w tej sytuacji, prokurator nie zna swoich
obowiązków i żadne konsekwencje finalnie nie zostaną wyciągnięte. Jak to wygląda
w obecnej sytuacji: NOP został zgłoszony po roku w momencie kiedy wystosowałem
pismo do prokuratury w którym jeden lekarz nie wiem jakim kierował sie pobudka ale
finalnie ten NOP zgłosił. Ale to jest 1 z tych NOP-ów dotyczącego ropnia. Drugi NOP
wystąpił w bezpośrednim okresie poszczepiennym równo z ropniem, te problemy
neurologiczne i kilku miesięczna rehabilitacja - do tej pory nie został zgłoszony przez
żadnego lekarza. Minął rok czasu. Tak to w praktyce w Polsce wygląda.
Wniosek:Statystyka NOP-ów zgłoszonych w 2014 po szczepionce BGC. Mamy
pozycje tutaj powiększenia węzłów chłonnych powyżej 1 centymetra. Ogółem dla
całej Polski zgłoszono 249 przypadków w tym węzły ropiejące ogółem 26 i z
przetoką 10, trudno powiedzieć ile z tych dzieci zostało poddanych usunięciu węzłów,
w każdym bądź razie jeśli dla samego Koszalina jest kilkanaście tygodniowo a tutaj
mamy tak niskie liczby w takim razie już na podstawie tego przykładu możemy
powiedzieć że system zgłaszania NOP-ów jest czystą fikcją. NOP-y po szczepionce
BGC są łatwiejsze do zdiagnozowania, objawy są bardzo typowe. W literaturze ta
szczepionka jest opisywana jako z tych bardziej reaktogennych. Pytanie czy opłaca 
sie obowiązkowo szczepić wszystkie dzieci skoro koszt powikłań poszczepiennych,
koszt ewentualnej gruźlicy. Właśnie po to powinien być sprawny system rejestracji
NOP-ów aby widzieć korzyści danej szczepionki.
Jest ustawa dotycząca wymogu zgłaszania niepożądanych odczynów
poszczepiennych, jest zapisana w artykule 21 z dnia 5 grudnia 2008 roku która mówi
o zapobieganiu i zwalaniu chorób zakaźnych i artykuł ten mówi ze lekarz który
rozpoznaje NOP ma obowiązek w przeciągu 24h zgłosić taki przypadek do
państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, jest to zalecane przez WHO.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pytanie: Chcemy wyjaśnień od urzędników i dowiedzieć co sie stało że wykresy hospitalizacji dzieci tak szybują w górę, widzimy tutaj zależność związana z rozszerzeniem kalendarza szczepień w ostatnich 12 lat.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#2
Od 1 kwietnia 2016 wycofano szczepionkę OPV podawanej dzieciom w 5 roku życia
dziecka, mieliśmy wiele zgłoszeń że przychodnie wywierają presję na rodzicach że
wzywane są do szczepień 4 letnie dzieci mimo że szczepionka powinna być
podawana w 5 roku życia. Wzywane były dzieci które są tuż po chorobie. Rodzice są
straszeni grzywną. Tylko po to aby według tej instrukcji wykorzystać zapas tej
szczepionki. Dotarliśmy też do wypowiedzi Senackiej Komisji Zdrowia kiedy to jeden
z urzędników chwalił sie że Polska rzutuje pod względem wykorzystanych
szczepionek. Że nie trzeba nic utylizować. Ponieważ utylizacja jest kosztowna. Czyli
jest wywierana presja na rodzicach tylko po to aby wykorzystać zapasy i nie
utylizować szczepionek. To jest codzienność polskich przychodni. Nie dziwcie sie
Państwo że rodzice rezygnują ze szczepień jeśli są tak traktowani. Dobry cytat który
powinien być znany wszystkich lekarzom oraz urzędnikom odpowiadających za
system szczepień w Polsce: Dla zysków i strat program szczepień może sie opierać
jedynie na porównaniu efektu programu szczepień ochronnych przed
zachorowaniami z liczbą ciężkością NOP-ów. To jest z publikacji profesora dr
Zielińskiego z 2002 roku. A jak jest w praktyce od 1 stycznia obowiązkowa
szczepionka przeciw pneumokokom według analizy agencji oceny technologii
medycznych czytamy że rekomendując ja do refundacji nie trzeba brać kosztów
powikłań poszczepiennych. Mogą one zostać zignorowane. Jak to jest możliwe skoro
ta szczepionka ma najwięcej działań niepożądanych ze wszystkich szczepionek
zarejestrowanych w amerykańskiej bazie NOP-ów, dlaczego w tej analizie nikt nie
bierze pod uwagę tego ile będą kosztowały powikłania poszczepienne dla Państwa
czy poszczególnych rodzin. Koszty społeczne, koszty utraty pracy i opieki, przecież 1
z rodziców musi zrezygnować z pracy dla opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym.
Dlaczego nie ma tych odpowiedzi w uwagach do rozporządzenia ministra zdrowia
który ma rozszerzyć kalendarz szczepień o te szczepionki.
Wniosek:Jeśli to prawda, nic nie zostało przekręcone to nie widzę celu aby
urzędnikom zależało na dobru dzieci.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#3
Kobieta przyjechała z Anglii ze swoim dzieckiem do Polski z udokumentowanym NOP-em. W Polsce jej powiedzieli że to na pewno nie jest NOP. Jest Pani przewrażliwiona, lekarze zlecili badania genetyczne i przez pól roku szukali przyczyny że to na pewno nie jest NOP. Lekarze traktują rodziców jak wariatów.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Moje spostrzeżenia o szczepionkach 3w1 czy 5w1 i szczepieniu kilku w 1 dniu
Bardzo zastanawia mnie taki fakt że sanepid zmusza do podawania szczepień kilku
różnych szczepionek w tym samym dniu. Mówi się że wtedy lepiej widać lepszą
odpowiedź systemu immunologicznego u dziecka lecz również drastycznie zwiększa
się prawdopodobieństwo że dziecko zniesie trudniej tą próbę, skoro dostanie 3 czy 5
albo i 6 osłabionych szczepów wirusów. Idąc tokiem sanepidu to mogę pomyśleć że
po co przychodzić na szczepienia raz w miesiącu, lepiej podać dziecku wszystkie
szczepionki w jednym dniu bo przecież odpowiedź systemu immunologicznego
będzie lepsza niż przy szczepieniu 3 czy 5 wirusami. Ja to widzę inaczej, sanepid
celowo rozpisał tak kalendarz szczepień aby w 1 dniu było kilka wkuć. Rodzice chcą
szczepić swoje dziecko słyszą 2 możliwości: Dziecko dostanie 4-5 szczepionek w 3-4
zastrzykach w tym samym czasie. Druga możliwość to zdobycie płatnej "lepszej"
szczepionki 4w1 czy 5w1 na koszt rodzica. Oczywiste jest że rodzice których stać na
płatne szczepionki zdecydują się na tą płatną. Dla NFZ czy sanepidu jest to bardzo
dobre wyjście, bo refundowana szczepionka nie zostanie podana więc NFZ na tym
zaoszczędzi. W przypadku szczepionek które rodzic kupuje na własną rękę można
wysnuć wniosek że lekarz wystawia receptę na szczepionkę, rodzic kupuje, firma
farmaceutyczna doskonale wie z recepty kto zlecił kupno danej szczepionki więc pod
stołem, lekarz może dostać prowizję za polecenie szczepionki. Można
wywnioskować że takie szczepienia nie mają na celu dobra dziecka tylko liczą się
interesy NFZ i domniemanie lekarza. Zrozumieć można dlaczego sanepid i lekarz
może wywierać presję, nacisk na rodziców. Mi to wygląda na perfekcyjny marketing.
Korzyści są dla 2 stron. Mój rocznik 89 nie był tak szczepiony jak się szczepi teraz,
kiedyś dostało się jedną szczepionkę i wyganiali do domu a teraz? Zapewne lekarz
musi wypełniać ręcznie stosy dokumentów jeśli szczepienia są odraczane ale to wina ustawodawcy.
PS Dla rodzica najłatwiej byłoby nie analizować, nie zgłębiać tego tematu, łatwiej zignorować i szczepić jak doradzają lekarze. Ale czasem warto znaleźć odpowiedź na nurtujące pytania. W ten sposób można coś zmienić na lepsze.
Źródło
http://zaplecze2.nazwa.pl/Szczepionki-raport.pdf
Przykładów było dużo więcej notatki dotyczą tylko małego okresu czasu tego typu posiedzeń.





 Biuro Dialogu i Inicjatyw Obywatelskich
Sekretariat Podsekretarza Stanu w Kancelarii Prezydenta. RP PR-WL.024.159.2015.KBO (2) 
Wpłynęlo 2015-10- 
Pan  Wojciech Kolarski  Podsekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta  Rzeczypospolitej Polskiej

 Ministerstwo Zdrowna Telefon: (22)634 9600 ę '
ul. Miodowa 15 e—mail. kancelaria@mz.gov.pl

 W odpowiedzi na pismo z dnia 1 września 2015 r., znak: BDl.0600.185.03.2015.JK dotyczące zastrzeżeń i postulatów przedstawionych przez Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach „STOP NOP", uprzejmie przedstawiam  następujące stanowisko wobec szczegółowych pytań Stowarzyszenia, załączonych do ww. pisma.

 Szczepienie przeciwko BCG oraz szczepienie przeciwko wzw typu B to najwcześniej
wykonywane u dziecka szczepienia ochronne. Odbywają się one w trakcie pobytu
dziecka w szpitalu chociaż nie bezpośrednio po urodzeniu. 
Rozporządzenie Ministra 
Zdrowia z dnia 23 września 2010 r. w sprawie standardu postępowania oraz procedur
medycznych przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu opieki okołoporodowej 
sprawowanej nad kobietą w okresie fizjologicznej ciąży, fizjologicznego porodu, połogu
 oraz opieki nad noworodkiem określa sposób opieki nad noworodkiem.
W szczególności, poza oceną jego stanu zdrowia bezpośrednio po urodzeniu, standard wskazuje, że w pierwszych 12 godzinach życia dziecka przeprowadza się u niego pogłębione badanie kliniczne - badanie to neonatolog lub pediatra przeprowadza w obecności matki. 

 Badanie to obejmuje:
1) wygląd dziecka:
a) ocenę ułożenia ciała,
b) ocenę zabarwienia powłok skórnych,
c) badanie w kierunku występowania ewentualnych nieprawidłowości uwarunkowanych chromosomalnie (w szczególności: zespół Downa, zespół Turnera),
d) ocenę adekwatności masy ciała do czasu trwania ciąży, a w przypadku wątpliwości - ocenę dojrzałości wg skali Ballard;

 2) skórę: ocenę w kierunku stwierdzenia ewentualnej obecności znamion, odbarwień smółka, wybroczyn, otarć, nacięć lub miejscowej sinicy;

 3) głowę:
a) ocenę wielkości i napięcia ciemiączek (przedniego i tylnego),
b) ocenę obwodu głowy,
c) ocenę w kierunku ewentualnej obecności krwiaka podokostnowego;

 4) twarz:
a) ocenę osadzenia gałek ocznych,
b) badanie w kierunku stwierdzenia ewentualnej obecności wylewów dospojówkowych,
o) ocenę powiek,
d) ocenę budowy uchwyt i warg;

 5) jamę ustna:
a) symetrie, ruchomość i wielkość języka,
b) ocenę podniebienia,
o) ocenę poprawności odruchu ssania;

 6) kończyny górne i dolne:
a) ocenę proporcji budowy,
b) liczbę palców,
o) ocenę ruchomości biernej i czynnej,
d) badanie w kierunku stwierdzenia ewentualnej obecności objawów niedowładu splotu barkowego (porażenie typu Erba lub Klumpkego),
e) badanie w kierunku stwierdzenia ewentualnej obecności obrzęków;

 7) klatkę piersiowa:
a) ocenę proporcji budowy z uwzględnieniem grzbietowej powierzchni i kręgosłupa,
b) ocenę toru oddechowego i częstości oddechów,
c) osłuchiwanie i ocenę prawidłowości szmerów oddechowych,
d) ocenę gruczołów sutkowych;

 8) układ krążenia:
a) ocenę tonów i szmerów serca,
b) ocenę uderzenia koniuszkowego,
c) ocenę tętna na tętnicach ramiennych i udowych;

 9) brzuch:
a) ocenę wątroby i śledziony,
b) badanie palpacyjne w kierunku wykrycia oporów patologicznych w jamie brzusznej;

 10) narządy płciowe: ocenę prawidłowości i dojrzałości budowy narządów płciowych zewnętrznych;

 11) ośrodkowy układ nerwowy:
a) ocenę zachowania (stan pobudzenia, ciągły płacz, charakter krzyku, senność i apatia),
b) ocenę ułożenia kończyn,
c) ocenę symetrii odruchów Moro i chwytnych;

 12) badanie stawów biodrowych w kierunku ewentualnej obecności objawu przeskakiwania.
Stwierdzenie nieprawidłowości w trakcie takiego badania powoduje, że dziecko jest skierowane na oddział patologii noworodka w celu zapewnienia mu odpowiedniej opieki zdrowotnej.

 Dopiero po tak szczegółowej ocenie noworodka u dziecka wykonuje się badania przesiewowe i szczepienia ochronne poprzedzone kwalifikacją do szczepień.
Kwestie postępowania diagnostyczno-leczniczego przed poszczególnymi szczepieniami należą do zakresu wiedzy medycznej zdobytej przez lekarza w trakcie kształcenia przed i podyplomowego. Lekarz kwalifikując do szczepienia kieruje się zarówno informacjami zebranymi w trakcie wywiadu jak również badania.
Jednocześnie, mając wątpliwości co do stanu zdrowia dziecka, może je skierować na konsultacje do odpowiednich specjalistów. Minister Zdrowia (ani Główny Inspektor Sanitarny) nie wydaje zaleceń dotyczących sposobu wykonywania zawodu lekarza, w tym nie określa rodzaju badań diagnostycznych wykonywanych przez lekarzy w celu prawidłowego kwalifikowania dzieci do szczepień ochronnych, ustalenia istnienia przeciwwskazań do szczepień lub wskazań do czasowego odroczenia
przeprowadzenia szczepienia ochronnego. Zgodnie z ustawą z dnia 6 listopada 2008 r.
o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2015 r. poz. 126) to do konsultantów w ochronie zdrowia należy m.in. prowadzenie nadzoru nad stroną merytoryczną doskonalenia zawodowego i szkolenia specjalizacyjnego lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek, położnych, farmaceutów oraz osób wykonujących inne zawody medyczne lub inne zawody mające zastosowanie w ochronie zdrowia, a także wydawanie opinii o stosowanym postępowaniu diagnostycznym, leczniczym i pielęgnacyjnym w zakresie jego zgodności z aktualnym stanem wiedzy, z uwzględnieniem dostępności metod i środków.

 Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania (Dz. U. Nr 254, poz. 1711) lekarz, który rozpoznał lub który podejrzewa
wystąpienie niepożądanego odczynu poszczepiennego, powinien dokonać jego zgloszenia państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu miejscowo dla siedziby podmiotu leczniczego, w którym to rozpoznanie (podejrzenie) stwierdzono. Rozporządzenie to określa ponadto rodzaje niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteria ich rozpoznawania (wskazuje ich objawy i zespoły kliniczne) na potrzeby nadzoru nad niepożądanymi odczynami poszczepiennymi wcelu ujednolicenia stosowania tych kryteriów przez lekarzy. Państwowy powiatowy inspektor sanitarny, do którego zgłoszenie jest przesłane, uzupełnia formularz zgłoszenia (lub w razie potrzeby przekazuje do uzupełnienia państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu dla miejsca, w którym przeprowadzono szczepienie) i następnie rejestruje niepożądany odczyn poszczepienny w rejestrze niepożądanych odczynów poszczepiennych prowadzonym oddzielnie dla każdego powiatu. Ponadto w odniesieniu do ciężkich lub poważnych odczynów poszczepiennych państwowy powiatowy inspektor sanitarny jest obowiązany przekazać informację o ich wystąpieniu odpowiedniemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu, wojewódzkiemu inspektorowi farmaceutycznemu oraz Głównemu Inspektorowi Sanitarnemu i specjalistycznej jednostce zajmującej się nadzorem nad niepożądanymi odczynami poszczepiennymi, jaką jest Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny w Warszawie. Opisane w ww. rozporządzeniu kryteria rozpoznania NOP, które są ustalone dla celów nadzoru
epidemiologicznego, wymieniają jedynie objawy i zespoły kliniczne stanowiące podstawę dla rozpoznania bądż podejrzewania wystąpienia NOP, lecz nie ustalają standardów postępowania medycznego wzakresie badań diagnostycznych i metod służących rozpoznaniu NOP. Sposób diagnozowania chorób w tym również NOP wynika z aktualnej wiedzy lekarzy opartej na dowodach naukowych iumiejętności lekarzy nabytych w trakcie kształcenia. Przy zgłaszaniu NOP nie ustala się związku przyczynowo skutkowego a jedynie związek czasowy.

 W przypadku stwierdzenia wystąpienia nieprawidłowości lekarz zobowiązany jest podjąć dalsze działania diagnostyczne i lecznicze niezależnie od tego, czy takie nieprawidłowości pojawiły się w związku czasowym, faktycznym czy bez związku z przeprowadzonymi szczepieniami ochronnymi.
Stwierdzanie związku przyczynowo-skutkowego konieczne jest przy ewentualnym zgłaszaniu roszczeń odszkodowawczych. Zgłoszenia takie mogą być kierowane wobec tzw. podmiotu odpowiedzialnego, czyli wprowadzającego produkt leczniczy na rynek. Stwierdzenie takiego skutku nie jest konieczne ani dla zgłoszenia niepożądanego odczynu poszczepiennego ani też dla dalszego toku terapeutycznego. Działania takie zatem nie są podejmowane przez lekarzy w trakcie opieki nad pacjentem. Mogą one jednak wynikać z ewentualnych podejmowanych działań odszkodowawczych zgłaszanych na drodze cywilnej i być prowadzone w trakcie postepowania w tym zakresie przez biegłych.

 Odnosząc się do kwestii wskazania braku potrzeby wykonywania badań mających na celu wykrycie prątka ze szczepu szczepionkowego należy wskazać, że eksperci w tym zakresie wskazują, że wykonanie posiewu w kierunku prątka szczepionkowego BCG ma uzasadnienie tylko przy wystąpieniu uogólnionego NOP. Niecelowym jest wykonywanie takiego badania przy wystąpieniu zmiany miejscowej w miejscu szczepienia lub limfadenopatii regionalnych węzłów chłonnych, gdyż w tym przypadku nie ma wątpliwości, że wynik takiego badania będzie pozytywny.

 W przypadku podejrzenia popełnienia przez lekarza lub urzędnika Ministerstwa Zdrowia czy też Głównego Inspektoratu Sanitarnego przestępstw, należy zgłosić ten fakt organom ścigania. W tym kontekście wymaga podkreślenia art. 304 g 1 Kodeksu postępowania karnego, zgodnie z którym każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję. Ocena, czy dany czyn wypełnia znamiona przestępstwa należy do organów ścigania. Opiekunom prawnym w tym zakresie przysługują uprawnienia wynikające 2 Kodeksu postępowania karnego.

 O ewentualnych błędach w sztuce lekarskiej orzeka sąd lekarski, lub sąd cywilny na wniosek pokrzywdzonego lub jego przedstawiciela na zasadach ogólnych.

 Odpowiedzialność zawodowa lekarzy uregulowana jest w ustawie z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. Nr 219, poz. 1708, z późn. zm.). Zgodnie z art. 53 przedmiotowej ustawy członkowie izb lekarskich podlegają odpowiedzialności zawodowej za naruszenie zasad etyki lekarskiej oraz przepisów związanych z wykonywaniem zawodu lekarza.

 Zgodnie z ustawą o izbach lekarskich postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy toczy się niezależnie od postępowania karnego lub postępowania dyscyplinarnego dotyczącego tego samego czynu. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy może być zawieszone do czasu ukończenia postępowania karnego lub dyscyplinarnego, o ile ich wynik może mieć wpływ na rozstrzygnięcie w postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy. 
Postępowanie to obejmuje czynności sprawdzające; postępowanie wyjaśniające; postępowanie przed sądem lekarskim; postępowanie wykonawcze.

 Celem czynności sprawdzających jest wstępne zbadanie okoliczności koniecznych do ustalenia, czy istnieją podstawy do wszczęcia postępowania wyjaśniającego. W trakcie czynności sprawdzających nie przeprowadza się dowodu z opinii biegłego ani czynności wymagających spisania protokołu, z wyjątkiem możliwości przesłuchania wcharakterze świadka osoby składającej skargę na lekarza. Celem postępowania wyjaśniającego jest ustalenie, czy został popełniony czyn mogący stanowić przewinienie zawodowe, wyjaśnienie okoliczności sprawy, a w przypadku stwierdzenia znamion przewinienia zawodowego ustalenie obwinionego oraz zebranie, zabezpieczenie i w niezbędnym zakresie utrwalenie dowodów dla sądu lekarskiego.
Stronami postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy są pokrzywdzony oraz lekarz, którego dotyczy postępowanie, lub obwiniony.
W postępowaniu przed sądem lekarskim stroną jest również rzecznik odpowiedzialności zawodowej. W postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej zastępca rzecznika odpowiedzialności zawodowej wykonuje prawa i obowiązki rzecznika odpowiedzialności zawodowej.

 Pokrzywdzonym jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez przewinienie zawodowe. Pokrzywdzony może ustanowić nie więcej niż dwóch pełnomocników spośród lekarzy, adwokatów lub radców prawnych. W razie śmierci pokrzywdzonego jego prawa w postępowaniu Wprzedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, w tym prawo dostępu do informacji medycznej oraz dokumentacji medycznej, może wykonywać małżonek, wstępny, zstępny, rodzeństwo, powinowaty w tej samej linii lub stopniu, osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek, a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu.

 Za obwinionego uważa się lekarza, wobec którego w toku postępowania wyjaśniającego rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydał postanowienie oprzedstawieniu zarzutów lub przeciwko któremu skierował do sądu lekarskiego wniosek o ukaranie. Obwiniony może ustanowić nie więcej niż dwóch obrońców spośród lekarzy, adwokatów lub radców prawnych.

 Organ prowadzący postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy przeprowadza dowody na wniosek stron albo z urzędu. Jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego lub specjalisty. W celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego obwinionego powołuje się dwóch biegłych lekarzy psychiatrów.

 Nie stanowi naruszenia tajemnicy lekarskiej składanie przez lekarza zeznań i wyjaśnień w zakresie okoliczności objętych postępowaniem w trakcie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy.

 Nie można pociągnąć do odpowiedzialności zawodowej obwinionego, dopóki popełnienie przewinienia zawodowego nie zostało udowodnione i stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lekarskiego. Wszelkie wątpliwości, których e postępowaniu w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy nie da się usunąć, należy tłumaczyć na korzyść obwinionego. Organy prowadzące postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy kształtują swoje przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego.
Prawomocne rozstrzygnięcie sądu kształtujące prawo lub stosunek prawny jest wiążące dla organów prowadzących postępowanie z zakresu odpowiedzialności zawodowej.

 Postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy nie wszczyna się, a wszczęte umarza, jeżeli:

 1) czynu nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia;
2) czyn nie stanowi przewinienia zawodowego albo ustawy stanowią, że sprawca nie popełnia przewinienia zawodowego;
3) obwiniony zmarł;
4) nastąpiło ustanie karalności;
5) postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się.

 Nie można wszcząć postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, jeżeli od chwili popełnienia czynu upłynęły 3 lata. Karalność przewinienia zawodowego ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5 lat.

 Jeżeli zebrany w postępowaniu wyjaśniającym materiał dowodowy wskazuje na fakt popełnienia przewinienia zawodowego, rzecznik odpowiedzialności zawodowej wydaje postanowienie o przedstawieniu lekarzowi zarzutów.

 Jeżeli istnieją podstawy do sporządzenia wniosku o ukaranie, rzecznik odpowiedzialności zawodowej zawiadamia obwinionego i jego obrońców o terminie końcowego zaznajomienia z materiałami postępowania wyjaśniającego wraz
z pouczeniem o możliwości uprzedniego przejrzenia akt.

 W przypadku gdy zebrane dowody wskazują z dużym prawdopodobieństwem, że lekarz, którego dotyczy postępowanie, lub obwiniony popełnił ciężkie przewinienie zawodowe, a rodzaj tego przewinienia wskazuje, że wykonywanie przez obwinionego zawodu lekarza zagraża bezpieczeństwu pacjentów lub grozi popełnieniem kolejnego przewinienia zawodowego, sąd lekarski, na wniosek rzecznika odpowiedzialności zawodowej, wydaje postanowienie o tymczasowym zawieszeniu prawa wykonywania zawodu albo o ograniczeniu zakresu czynności w wykonywaniu zawodu lekarza przez obwinionego na okres do roku. Postanowienie jest natychmiast wykonalne.

 Sąd lekarski może orzekać następujące kary:

 1) upomnienie;
2) nagana;
3) kara pieniężna;
4) zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w jednostkach organizacyjnych ochrony zdrowia na okres od roku do pięciu lat;
5) ograniczenie zakresu czynności w wykonywaniu zawodu lekarza na okres od sześciu miesięcy do dwóch lat;
6) zawieszenie prawa wykonywania zawodu na okres od roku do pięciu lat;
7) pozbawienie prawa wykonywania zawodu.

 Odnosząc się do kwestii wykonywania obligatoryjnie badania molekularnego każdego przypadku podejrzenia odry, świnki, różyczki, ospy wietrznej, rotawirusa w celu ustalenia typu wirusa wywołującego (czy wirus szczepionkowy czy „dziki”) uprzejmie wyjaśniam, że takie badania są do celów nadzoru epidemiologicznego wykonywane w odniesieniu do wirusów polio, jako wywołujących chorobę podlegającą eradykacji iw kresie certyfikacji wykorzenienia (badania takie mają na celu potwierdzenie skuteczności wykorzenienia w naszym kraju „dzikich” szczepów wirusa polio).
W odniesieniu do pozostałych wymienionych w pytaniu chorób wykonywanie takich badań do celów nadzoru epidemiologicznego nie jest obecnie prowadzone.

 W zakresie pytania dotyczącego stosowania kodów klasyfikacji ICD-10 przy zgłoszeniu wysypki lub biegunki pozostającej w związku czasowym ze szczepieniem szczepionką MMR lub przeciwko rotawirusom należy wskazać, że w nadzorze nad zakażeniami i chorobami zakaźnymi stosuje się albo kody przypisane poszczególnym chorobom zależnie od ustalonej etiologii zakażenia (np. różyczki, odry, rumienia nagłego, rumienia zakaźnego, ospy wietrznej, zakażenie adenowirusowe, salmonellozy, czerwonki, kampylobakteriozy itp.) lub kody przypisane dla objawów lub zespołów objawów - tzw. syndromiczne (biegunka u dziecka w wieku do lat 2, biegunka o nieustalonej etiologii). Kody klasyfikacyjne stosuje się również do zazwyczaj poronnie i skąpoobjawowo przebiegających zachorowań na wirusowe choroby zakaźne także, jeśli zostały wywołane atenuowanymi szczepami szczepionkowymi wirusa.

 Uprzejmie informuję, że Minister Zdrowia (także Państwowa Inspekcja Sanitarna) nie gromadzi danych na temat liczby procedur medycznych stosowanych do leczenia powikłań BCG, zapaleń węzłów chłonnych lub innych chorób i w związku z powyższym nie może ich udostępnić. Ró1)niez dane finansowe groamdzone przez Narodowy Fundusz Zdrowia odnoszą się do rodzaju stosowanej procedury terapeytycznej lub diagnostycznej a nie jej przyczyny tym samym przedstawienie takich informacji nie jest możliwe.

 Odrębną kwestią jest odpowiedzialność odszkodowawcza (cywilna) za negatywne skutki szczepienia, a inną za udzielenie świadczenia (szczepienia) pomimo braku zgody. Przede wszystkim należy podkreślić, ze o ile prawie wszystkie świadczenia zdrowotne w Polsce udzielane są za zgodą pacjentów lub ich przedstawicieli prawnych inny charakter mają działania mające na celu zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Ze względu na zagrożenie zdrowia publicznego działania wtym zakresie mogą być podejmowane w sposób władczy w zakresie określonym ustawą. Między innymi taki charakter ma obowiązek poddania się szczepieniom ochronnych nałożony na wszystkie osoby przebywające na terenie Polski przez okres dłuższy niż trzy miesiące zgodnie z programem szczepień ochronnych.

 W przypadku odpowiedzialności cywilnej należy wykazać winę osoby wykonującej zawód medyczny i związek przyczynowo - skutkowy między zawinionym działaniem a negatywnym skutkiem szczepienia. Można w takim przypadku dochodzić także odpowiedzialności karnej, gdy czyn wypełnia znamiona przestępstwa, np. z art. 156 lub 157 Kodeksu karnego. Natomiast udzielenie świadczenia zdrowotnego bez uzyskania wymaganej zgody stanowi przestępstwo stypizowane w art. 192 Kodeksu karnego, niezależnie, czy udzielone świadczenie wywołało negatywne skutki, czy też nie. Dodać należy, że chodzi tu o zgodę świadomą, a więc stanowiącą wynik integralnej iswobodnej decyzji osoby ją składającej, a zatem nie może być ona wyrażona pod wpływem przymusu, błędu lub w stanie psychicznym uniemożliwiającym jej wyrażenie. 
W przypadku ewentualnego postępowania karnego okoliczności te również podlegają badaniu.

 Wyrażona zgoda rodziców nie zwalnia lekarza z odpowiedzialności w związku z nieprawidłowym wykonaniem świadczenia. Sprawa taka powinna być każdorazowo badana przez odpowiednie organy. Należy jednak wskazać, że rodzice powinni prawidłowo składać oświadczenie. W sytuacji, gdy mają wątpliwości, czy faktycznie zostali w sposób wyczerpujący poinformowani przez lekarza o następstwach działań leczniczych lub nie zrozumieli informacji, przed ostatecznym złożeniem oświadczenia powinni zwrócić się do lekarza o dodatkowe wyjaśnienia.

 Właściwie zebrany wywiad lekarski jest szczególnie istotny w procesie diagnozowania i leczenia, jednak jego szczegółowy i obligatoryjny zakres nie jest określony w procedurach wynikających z przepisów prawa. Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2015 r. poz. 464) lekarz ma obowiązek wykonywać zawód, zgodnie ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej, dostępnymi mu metodami i środkami zapobiegania, rozpoznawania i leczenia chorób, zgodnie z zasadami etyki zawodowej oraz z należytą starannością.
Dotyczy to również sposobu przeprowadzania wywiadu lekarskiego oraz ustalania jego zakresu, odpowiednio do indywidualnej sytuacji zdrowotnej konkretnego pacjenta.

 Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. 
w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. z 2014 r. poz. 177, z póżn. zm.), informacje uzyskane w ramach wywiadu lekarskiego (od pacjenta lub jego rodziny) powinny być odnotowane w dokumentacji medycznej pacjenta, zarówno w przypadku wizyty ambulatoryjnej, jak i przyjęcia do szpitala.

 W odpowiedzi na pytanie dotyczące kosztów powikłań poszczepiennych, tj. bilansu „korzyści i strat z masowych szczepień” należy wskazać, że obowiązek poddawania się szczepieniom ochronnym przeciwko poszczególnym chorobom wynika z art. 17 ust. 1 
w zw. z art. 17 ust. 10 pkt 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Za wprowadzeniem obowiązkowych szczepień ochronnych przemawiają przesłanki inne niż ekonomiczne tj. ochrona zdrowia publicznego, zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli oraz realizacja art. 68 ust. 4 Konstytucji RP, zgodnie z którym władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji

 Procedura zgłaszania, rejestracji i weryfikacji niepożądanych odczynów poszczepiennych jest określona przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania.

 Należy wskazać, że Główny Inspektor Sanitarny ani organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie weryfikują istnienia związku przyczynowo-skutkowego podanej szczepionki i występujących objawów, dysfunkcji, lub chorób. Takie działania mogą być podejmowane w ramach postępowania odszkodowawczego lub przez podmiot
odpowiedzialny wprowadzający szczepionkę do obrotu w związku ze zgłoszeniem niepożądanego działania produktu leczniczego, o których mowa w art. 23b-23f i art. 24 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.). Zgodnie z art. 36h tej ustawy organem, do którego są wnoszone zgłoszenia niepożądanych działań produktu leczniczego jest Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, który sprawuje również wtym zakresie nadzór na podmiotami odpowiedzialnymi.

 Jednocześnie, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania, każde zgłoszenie ciężkiego i poważnego odczynu poszczepiennego
jest również udostępniane specjalistycznej jednostce wskazanej przez Głównego Inspektora Sanitarnego (jest nią Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - PZH w Warszawie oraz odpowiedniemu wojewódzkiemu inspektorowi farmaceutycznemu.

 Dane dotyczące czasu tnivania uodpornienia przeciwko poszczególnym chorobom zakaźnym w następstwie szczepień są zawarte w dokumentach opisujących bezpieczeństwo i skuteczność poszczególnych szczepionek dopuszczonych do obrotu będących w posiadaniu Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Dane te nie są istotne dla oceny stanu zaszczepienia populacji przeciwko chorobom zakaźnym, gdyż stan zaszczepienia populacji nie jest określany na podstawie oceny odporności immunologicznej poszczepiennej tej populacji lecz na podstawie udokumentowanego przeprowadzenia czynności medycznej, jaką jest szczepienie.

 Szczegółowe dane o stanie zaszczepienia populacji objętej obowiązkiem szczepień wodniesieniu do poszczególnych chorób, przeciwko którym jest przeprowadzone szczepienie, grup wiekowych i roczników z podziałem na województwa, jest corocznie publikowane w biuletynie NIZP-PZH w Warszawie - pt. „Szczepienia ochronne w Polsce na rok...” . Dane te są dostępne na stronie internetowej www.pzhgovpl w zakładce meldunki epidemiologiczne.

 Jednocześnie w świetle informacji epidemiologicznych Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie (dostępne na stronie www.igichpedup - w zakładce Kliniki, zakłady pracownie - Zakład Epidemiologii) powszechne obowiązkowe szczepienia noworodków przeciwko gruźlicy zlikwidowały całkowicie występowanie w Polsce ciężkich aniopochodnych postaci gruźlicy w populacji dzieci i młodzieży takich, jak rozsiane zakażenie gruźlicze tzw. prosówka oraz gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, a także zgonów w ich wyniku oraz przyczyniły się do znaczącego spadku występowania innych pierwotnych zakażeń wywołanych prątkami

 gruźliczymi w grupach wiekowych 0-14 i 15-19 lat.

 W 2013 roku w grupie wiekowej 0-14 lat zapadalność na wszystkie postacie gruźlicy
wyniosła 116 zachorowań (2,0/100000 ) - zgony nie występowały, w grupie 15-19 lat 113 zachorowań (52! 100000) - zgony również nie występowały.

 Dla porównania w 1965 roku w grupie wiekowej 0-14 lat zapadalność na wszystkie
postaci gruźlicy wynosiła 4553 zachorowań (46,6/100000) - w tym 120 zgonów, zaś

 w grupie 15-19 lat 3879 zachorowań (134,1/100000) - w tym 35 zgonów.

 Wobec braku dowodów dotyczących skuteczności w dalszym ograniczaniu zachorowań na gruźlicę pien/votną w drodze ponawiania szczepień przeciwko gruźlicy, a także w związku ze znacząco lepszą sytuacją epidemiologiczną gruźlicy w Rzeczpospolitej Polskiej po 2005 roku odstąpiono od stosowania przypominającej dawki szczepienia.

 W odpowiedzi na szczegółowe pytanie dotyczące możliwej diagnostyki klinicznej pozwalającej na rozróżnienie przeciwciał uzyskanych w wyniku szczepienia od przeciwciał ochronnych nabytych w drodze naturalnie przebiegającego zakażenia u osoby nieszczepionej (zazwyczaj pod postacią pełnoobjawowej choroby zakażnej) informujemy, że takich badań nie przeprowadza się do celów nadzoru epidemiologicznego nad chorobami zakaźnymi. Dodać naleźy, ze autorzy pytań wskazują na metody badań wirusologicznych oraz molekularnych (tj. badań identyfikujących materiał genetyczny drobnoustroju chorobotwórczego), natomiast badania te nie pozwalają na dokonanie oceny pochodzenia przeciwciał ochronnych, które nie zawierają materiału genetycznego drobnoustrojów chorobotwórczych.

 W odpowiedzi na pytanie dotyczące rzekomego świadomego sprowadzania zagrożenia epidemicznego w związku ze szczepieniami żywymi szczepionkami i jednocześnie brakiem kwarantanny u osób szczepionych, uprzejmie wyjaśniam, że w populacji takiej jak w naszym kraju, w której są powszechne szczepienia przeciw poszczególnym chorobom zakaźnym objętym obowiązkiem szczepień, nie istnieją warunki do szerzenia się zachorowań na choroby zakaźne w populacji i nie istnieje potrzeba stosowania kwarantanny wobec osób poddanych szczepieniom w celu zapobieżenia wystąpieniu możliwego zakażenia atentowanym wirusem od osoby poddanej wcześniej szczepieniu ochronnemu. Nie obserwowano ognisk epidemicznych chorób zakaźnych wywołanych szczepem szczepionkowym ze względu na niską zdolność do powodowania wtórnych objawowych zakażeń przez odzjadliwione (atenuowane) szczepy wirusa szczepionkowego. Takie, opisywane czasem w literaturze medycznej, wtórne zakażenia spowodowane wirusem atenuowanym pochodzącym od osoby szczepionej w przypadku osoby do tej pory nieszczepionej spowodowalyby jedynie powstanie odporności pozakaźnej. Środki ostrożności należy zachowywac wyłącznie wodniesieniu do szczepienia przeciwko polio z użyciem szczepionki doustnej OPV stosowanej w szczepieniu przypominającym w 6 roku życia, gdyż istnieje możliwość wtórnego uzjadliwiania wirusa polio czasowo wydalanego z kałem przez osobę szczepioną.

 W przypadku wykrycia lub uzyskaniu informacji o zanieczyszczeniach zawartych w szczepionkach Główny lnspektor Farmaceutyczny wydaje w trybie art. 122 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne decyzję o zakazie wprowadzenia lub o wycofaniu z obrotu produktu leczniczego lub substancji czynnej oraz, w zależności od okoliczności, może nakazać zniszczenie produktu leczniczego lub substancji czynnej na koszt podmiotu odpowiedzialnego, importera równoległego lub przedsiębiorcy prowadzącego obrót albo zezwolić na wykorzystanie lub zużycie produktu leczniczego lub substancji czynnej w innym celu.

 W odpowiedzi na pytanie dotyczące opracowań, raportów i wniosków w odniesieniu do przyczyn lawinowego wzrostu cukrzycy typu I u dzieci w latach 90-tych za lata 1995 2014 uprzejmie informuję, że faktycznie w ostatnich latach obsenrvuje się pewien wzrost zachorowań na cukrzycę typu I, jednak o wzroście Iawinowym można mówić tylko w odniesieniu do cukrzycy typu „ tj. choroby dietozależnej. W powyższym zakresie podejmowane są intensywne działania mające na celu zarówno zmniejszenie liczby zachorowań jak i właściwą opiekę zdrowotną nad osobami chorymi.

 W odpowiedzi na pytanie dotyczące opracowań, raportów i wniosków w odniesieniu do przyczyn lawinowego wzrostu hospitalizacji dzieci w wieku 1-4, 5-14 i 15-19 w latach 2003-2013, uprzejmie informuję, że dane nie pozwalają traktować wzrostu hospitalizacji jako lawinowego.

 Z analizy Informacji NFZ z realizacji w 2014 r. świadczeń gwarantowanych udzielanych w warunkach stacjonarnych dla dzieci i młodzieży do ukończenia 18 roku życia wynika, że najwięcej hospitalizacji dotyczyło świadczeń udzielanych w zakresach: neonatologii i pediatrii.

 W grupie dzieci do ukończenia 1 roku życia najwyższy udział w hospitalizacji stanowią hospitalizacje noworodków z powodu: wcześniactwa, zapalenia płuc wywołanego różnymi rodzajami drobnoustrojów, zapalenia oskrzeli, nieżytu jelitowego wywołanego przez rotawirusy, żółtaczki noworodków nieokreślonej etiologii.

 Wśród przyczyn hospitalizacji z zakresu pediatrii u dzieci po okresie noworodkowym, podobnie jak w neonatologii, dominują choroby układu oddechowego takie jak: zapalenia oskrzeli i płuc o różnej etiologii, dychawica oskrzelowa w głównej mierze zprzyczyn uczuleniowych (7628 hospitalizacji), ostre zapalenie krtani (9086 hospitalizacji). Zarejestrowano także dużą liczbę hospitalizacji z powodu biegunek i zakażeń żołądkowo-jelitowych prawdopodobnie o zakaźnym pochodzeniu (38 907 hospitalizacji). Zarejestrowano też 6398 hospitalizacji dzieci z powodu cukrzycy insulinozależnej oraz 1290 hospitalizacji z powodu otyłości nieokreślonej.

 Odnotowano znaczną liczbę hospitalizacji z przyczyn Iaryngologicznych, w tym: przerostu migdałka gardłowego (32189 hospitalizacji), głuchoty czuciowo-nerwowejobustronnej (3255 hospitalizacji), ostrego surowiczego zapalenia ucha środkowego (3104 hospitalizacje).

 Z przyczyn neurologicznych rejestrowano następujące hospitalizacje: padaczka nieokreślona (7 742 hospitalizacje, ból głowy (2998 hospitalizacji), inne nieokreślone zespoły bólów głowy (6669 hospitalizacji).

 W zakresie schorzeń układu moczowego zarejestrowano zaburzenia układu moczowego spowodowane różnymi przyczynami (4269 hospitalizacji),określone zaburzenia układu moczowego (6995 hospitalizacji), zakażenia układu moczowego (12814 hospitalizacji), kamica nerki(1607 hospitalizacji).

 Wśród przyczyn onkologicznych zwracają uwagę hospitalizacje z powodu ostrej białaczki Iimfoblastycznej (3816 hospitalizacji) oraz cykle chemioterapii nowotworów (14199 hospitalizacji).

 W ramach ortopedycznych i traumatologicznych przyczyn hospitalizacji, w zestawieniu NFZ zarejestrowano kilkadziesiąt rozpoznań stanów chorobowych spowodowanych różnego typu urazami różnych części ciała oraz wypadkami. U starszych dzieci stanowią one jedną z głównych przyczyn hospitalizacji.

 Wśród chirurgicznych przyczyn hospitalizacji u dzieci odnotowano, między innymi: ostre zapalenie wyrostka robaczkowego (6557 hospitalizacji), zabiegi operacyjne w zakresie schorzeń układu moczowego.
W odpowiedzi na pytanie dotyczące przesłanek dla utrzymywania obowiązku szczepień ochronnych przeciwko gruźlicy i wirusowemu zapaleniu wątroby unoworodków wpierwszej dobie życia należy wskazać, że ze względu na występowanie zachorowań na gruźlicę płuc w populacji osób szczególnie w podeszłym wieku (zachorowania będące skutkiem wznowy gruźlicy nabytej w okresie powszechnego jej występowania, tj. do lat 60-tych XX wieku), a także ryzyka szerzenia się zakażeń HBV w oddziałach szpitalnych, nie istnieją obecnie przesłanki dla zaniechania przeprowadzania szczepień obowiązkowych służących zapobieganiu gruźlicy pierwotnej oraz zakażeniom HBV u najmłodszych dzieci. Problem ten jednak ponowienie zostanie poruszony przez przedstawicieli Ministra Zdrowia na spotkaniach z ciałami eksperckimi.

 W odniesieniu do kwestii powodów stosowania szczepionek mogących zawierać śladowe ilości tiomersalu informuję, że aby szczepionki były jak najbardziej bezpieczne dba wiele instytucji. Są to przede wszystkim: instytuty i podmioty naukowo - badawcze, agencje rejestracji (w tym EMEA dla krajów europejskich), instytucje nadzorujące jakość leków i ich wytwarzanie, organizacje do propagowania, realizacji i monitorowania szczepień ochronnych, instytucje nadzorujące występowanie NOP oraz producenci szczepionek.

 Szczepionki ochronne mają status produktów leczniczych, tym samym ich produkcja, dystrybucja, monitowanie działań niepożądanych oraz nadzór nad bezpieczeństwem stosowania podlega reżimowi nadzoru nad bezpieczeństwem stosowania produktów leczniczych usankcjonowanym przepisami prawa farmaceutycznego na poziomie unijnym oraz krajowym. Dodatkowo na poziomie krajowym bezpieczeństwo szczepień zapewniane jest poprzez bieżące monitorowanie i ocenę występowania niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz podejmowanie działań zapobiegawczych, a także kontrolę jakości każdej serii zwalnianej do obrotu. Szczepionka pomimo, iż jest preparatem immunologicznym jest też lekiem, który podlega szczegółowej kontroli i nadzorowi.

 W 1999 roku powołany został przez WHO Światowy Komitet Doradczyds. Bezpieczeństwa Szczepień (Global Advisory Committee on Vaccine Safety GACVS), który prowadzi niezależną ocenę bezpieczeństwa szczepień w jak najszerszym zakresie, od podstaw naukowych poprzez epidemiologię, biorąc pod uwagę wszystkie aspekty o globalnym znaczeniu. Jednocześnie kwestie
odpowiedzialności podmiotu odpowiedzialnego za bezpieczeństwo produktu leczniczego (w tym bezpieczeństwo szczepionek) regulują przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne. Należy zauważyć, że wszystkie preparaty szczepionkowe zanim zostaną dopuszczone do obrotu i stosowania przechodzą badania kliniczne w kraju producenta, obejmujące zarówno ocenę bezpieczeństwa stosowania, jak i skuteczności. Wyniki badań potwierdzających bezpieczeństwo i skuteczność preparatów szczepionkowych są przez wytwórców przedstawiane przed Urzędem Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych podczas postępowania o dopuszczeniu do obrotu i stosowania tych preparatów. Każda seria preparatów szczepionkowych poddawana jest, w ramach kontroli państwowej, badaniom w Zakładzie Badania Surowic i Szczepionek Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie. Badania te także służą ocenie ich bezpieczeństwa i skuteczności.

 Jednocześnie uprzejmie przekazuję, w załączeniu, dodatkowe informacje:

 Informacja nt. kontroli bezpieczeństwa szczepionek z dnia 16 września 2013 r. (dostępna na stronie GIS) (załącznik nr 1),
Kopię artykułu „Tiomersal w szczepionkach - aktualny stan wiedzy” - Przegląd Epidemiologiczny 2015;69; 157-16 (załącznik nr 2).

 Zgodnie z art. 68 ust. 4 Konstytucji RP władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych w tym zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zwalczanie chorób zakaźnych opiera się na trzech filarach:

 1) podnoszeniu warunków życia i standardów higienicznych;
2) powszechnym zapewnienia dostępu do bezpiecznej bieżącej wody pitnej;
3) wdrożeniu obowiązkowych szczepień ochronnych;
4) zapobieganiu rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych poprzez skuteczną izolację i leczenie osób chorych.

 Te działania stanowiły sformułowany przed kilkudziesięciu laty fundament bezpieczeństwa zdrowia publicznego, stanowiący trzon higieny i profilaktyki zdrowotnej. Te działania zmieniły zupełnie profil chorobowości na przestrzeni XX wieku. Przed wdrożeniem takiej strategii walki z chorobami zakaźnymi głównymi obowiązku poddawania się szczepieniom w odniesieniu do tych szczepień ochronnych, które są szczepieniami obowiązkowymi, zapewnieniu bezpieczeństwa szczepień ochronnych. Ponownie naleźy podkreslic, że nie można podzielić argumentów podnoszonych przez niektóre stowarzyszenia i nieformalne ruchy głoszące tezę o bezwzględnym prymacie wolności wyboru iwolności życia rodzinnego od ingerencji organów państwowych, w tym żądające zapewnienia swobody przy podejmowaniu decyzji o poddaniu się szczepieniom ochronnym. Zgodnie bowiem z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP w demokratycznym państwie prawa konstytucyjne wolności i prawa mogą być ograniczane w drodze ustawy, m.in. gdy jest to niezbędnie dla ochrony zdrowia. Zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych jest też jednym ze strategicznych celów każdego kolejnego programu polityki zdrowotnej państwa (obecnie Narodowego Programu Zdrowia na lata 2007-2015).

 Obowiązkowe szczepienia ochronne są skuteczną i generalnie powszechnie społecznie akceptowaną metodą zapobiegania zachorowaniom na choroby zakaźne, zarówno w wymiarze zapobiegania zachorowaniom u osoby poddanej szczepieniom ochronnym (prewencji indywidualnej), jak również kształtowania odporności całej populacji na zachorowania (prewencji zbiorowej). Warunkiem osiągnięcia odporności w skali populacji jest bowiem wysoki odsetek zaszczepionych osób (zwykle odporność populacyjną osiąga się przy zaszczepieniu wysokiego odsetka populacji - tj. co najmniej ok. 95%), co skutecznie zapobiega szerzeniu się zachorowań na choroby zakaźne nie tylko na osoby uodpornione wdrodze szczepienia, ale również u tych osób, które ze względu na przeciwwskazania zdrowotne nie mogą być przeciw nim szczepione lub osób, które pomimo prawidłowo przeprowadzonego szczepienia nie wykształciły odporności immunologicznej.

 Zapewnienie wysokiego odsetka osób uodpornionych w populacji jest wspierane działaniami oświatowo-zdrowotnymi propagującymi wiedzę o roli szczepień wzapobieganiu chorobom zakaźnym lecz jednocześnie zostało zabezpieczone prawnym obowiązkiem poddawania się szczepieniom ochronnym oraz przewidzianymi prawem środkami egzekucji wykonania tego obowiązku przez osoby do tego zobowiązane.

 Nałożenie przez ustawodawcę powszechnego obowiązku poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw wybranym chorobom zakaźnym zapewnia odpowiednio wysoki odsetek osób uodpornionych przeciw tym chorobom i skutecznie przyczynami zgonów były zapalenie płuc, gruźlica oraz biegunka, natomiast wskutek  podjęcia tych działań osiągnięto znaczne wydłużenie życia, poprawę jakości życia a choroby zakaźne przestały być główną przyczyną zgonów w Europie. Podważanie tych osiągnięć zdrowia publicznego na początku XXI wieku jest niezwykle niepokojące i budzi obawy o nawrót epidemii, w przypadku rezygnacji z fundamentalnych mechanizmów chroniących bezpieczeństwo życia i zdrowia obywateli. Kwestionowanie zasadności szczepień ochronnych poprzez deteriorację wartości bezpieczeństwa zdrowotnego całej populacji/społeczeństwa poprzez uznanie prymatu swobody wyboru jednostek, stanowi niezwykle niebezpieczną doktrynę podważającą zasadność dbałości o bezpieczeństwo publiczne. Należy tu wyraźnie wskazać, iż indywidualna odporność poszczególnych osób, wzbudzana w sposób sztuczny poprzez obowiązkowe szczepienie ochronne przekłada się nie tylko na bezpieczeństwo zdrowotne tej osoby, lecz także stanowi o populacyjnej odporności całej zbiorowości/populacji/społeczeństwa stanowiąc bardzo istotny element zbiorowej ochrony przed wystąpieniem epidemii - mówiąc wprost: epidemia określonej choroby nie wystąpi w populacji, której większość osobników posiada indywidualną odporność przeciwko tej chorobie. Opisywane tendencje kontestowania zasadności szczepień ochronnych stanowią szczególne zagrożenie w obliczu wzrostu migracji ludności. Co roku rośnie liczba pasażerów linii lotniczych, Polacy coraz częściej spędzają urlopy w innych krajach, w tym także tropikalnych o zasadniczo odmiennej od Polski sytuacji epidemiologicznej, ponadto przez Europę przepływa aktualnie wzmożona liczba imigrantów pochodzących z rejonów o zupełnie innym profilu zagrożeń wystąpienia chorób zakaźnych. Fakty te nakazują w sposób stanowczy pokreślić wzrastające ryzyko wystąpienia w Polsce chorób zakaźnych i nakazują - z perspektywy bezpieczeństwa zdrowia publicznego - wzmocnić zbiorową odporność polskiej populacji poprzez poprawę wszczepialności, stałe monitorowanie sytuacji epidemiologicznej, współpracę z międzynarodowymi organizacjami zajmującymi się nadzorem epidemiologicznym oraz sukcesywnie poszerzać listę obowiązkowych szczepień ochronnych w zależności od aktualnej sytuacji zdrowotnej.

 Zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych oraz innych chorób o charakterze społecznym jest możliwe dzięki racjonalnym działaniom w obszarze zdrowia publicznego podejmowanym przez organy (w tym wojewodów) i instytucje publiczne w zakresie posiadanych przez nie kompetencji. 

 Działania te skupiają się na właściwej regulacji prawnej szczepień ochronnych, działalności oświatowo-zdrowotnej, egzekwowaniu 
?
zmniejsza ryzyko epidemicznego szerzenia się tych chorób zakaźnych w populacji.
Wprowadzenie obowiązkowych szczepień ochronnych przeciw wybranym chorobom zakaźnym zmniejsza także społeczne skutki związane z ciężkimi zdrowotnymi następstwami chorób zakaźnych, wtym związane z kosztami leczenia tych chorób oraz ich powikłań ponoszonymi przez sektor finansów publicznych. Przykładem choroby zakaźne], której zwalczenie w skali światowej było możliwe w drodze powszechnych i obowiązkowych szczepień ochronnych, była ospa prawdziwa (obecnie uznawana za chorobę już całkowicie wykorzenioną). Polska uczestniczy wmiędzynarodowych działaniach Światowej Organizacji Zdrowia prowadzących do wykorzenienia zakażeń wirusem polio (obecnie choroba uznana za wykorzenioną w Europie), a w dalszej kolejności chorób takich, jak odra i różyczka. Jak wspomniano wcześniej obowiązek szczepień ochronnych bywa wprowadzany wobec niektórych chorób zakaźnych również wtedy, gdy powszechne i obowiązkowe szczepienia nie prowadzą do eliminacji tych chorób. Nałożenie obowiązku szczepień ochronnych przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B oraz przeciw tężcowi służy jednak przede wszystkim prewencji indywidualnej tych chorób a ponadto zmniejsza społeczne skutki występowania tych chorób w populacji (np. związane z kosztami wielomiesięcznego leczenia tężca w oddziałach intensywnej terapii).

 Podstawą prawną do nałożenia obowiązku szczepień przeciw wybranym chorobom zakaźnym jest art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, który zobowiązuje wszystkie osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym na zasadach określonych w ustawie, przy czym zgodnie z art. 5 ust. 2 ww. ustawy w odniesieniu do osób nieposiadających pełnej zdolności do czynności prawnych (m.in. dzieci) odpowiedzialność za wypełnienie tego obowiązku ponosi osoba sprawująca nad tą osobą prawną pieczę albo jej opiekun faktyczny (zwykle są to rodzice). Wykaz obowiązkowych szczepień ochronnych i grupy osób obowiązane do poddania się tym szczepieniom zostały określone w art. 17 ust. 1 ww. ustawy irozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1086, z późn. zm.) wydanym na podstawie upoważnienia zawartego w art. 17 ust. 10 wustawy. Rozporządzenie to określa m.in. dla poszczególnych rodzajów szczepień ochronnych przedział wieku lub przesłanki epidemiologiczne i kliniczne, w przypadku których obowiązek szczepień staje się wymagany. Uzupełnieniem ww. regulacji prawnych jest ogłaszany corocznie przez Głównego Inspektora Sanitarnego w drodze komunikatu
Program Szczepień Ochronnych przeznaczony dla lekarzy i pielęgniarek będących realizatorami obowiązkowych szczepień ochronnych, który jest dokumentem o charakterze technicznym i zawiera, zgodne z aktualną wiedzą medyczną, informacje oraz wytyczne nt. sposobu realizacji obowiązku szczepień, w tym wskazuje wiek, w którym dane szczepienie powinno być przeprowadzone.

 W przypadku stwierdzenia uchylania się rodziców dzieci od wypełnienia ustawowego obowiązku szczepień dzieci (np. w wyniku poinformowania o tym fakcie powiatowego państwowego inspektora sanitarnego przez lekarza POZ) konieczne jest podejmowanie działań w celu egzekwowania od osób zobowiązanych (rodziców dzieci) wypełnienia tego obowiązku. Kwestie sposobu egzekwowania ww. obowiązku szczepień, jako obowiązku o charakterze niepieniężnym, zostały określone w przepisach ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619, z póżn. zm.). Zgodnie z art. 2 5 1 pkt 10 ww. ustawy egzekucji administracyjnej podlegają obowiązki niepieniężne pozostające we właściwości organów administracji rządowej isamorządu terytorialnego lub przekazane do egzekucji administracyjnej na podstawie przepisu szczegółowego, przy czym zgodnie z art. 3 5 1 ww. ustawy egzekucję administracyjną stosuje się nie tylko do obowiązków, które wynikają z decyzji lub postanowień właściwych organów, lecz w zakresie administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego również wtedy, gdy obowiązki wynikają bezpośrednio z przepisu prawa (tj. nie podlegają konkretyzacji w formie decyzji administracyjnych), chyba że przepis szczególny zastrzega dla tych obowiązków tryb egzekucji sądowej. Zgodnie z art. 5 @ 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są uprawnione do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązku szczepień, tj. są wierzycielem w rozumieniu art. 1a ww.ustawy. Art. 6 g 1 tej ustawy jednocześnie nakłada na organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, jako wierzycieli tego obowiązku, prawny obowiązek podejmowania wszelkich czynności zmierzających do zastosowania przewidzianych prawem środków egzekucyjnych w celu nakłonienie osoby uchylającej się do wykonania obowiązku szczepień ochronnych.
Nie są znane przypadki stosowania przymusu bezpośredniego, jako środka egzekwowania obowiązku szczepień ochronnych. Powszechnie stosowanym rodzajem środka egzekucyjnego wodniesieniu do obowiązków niepieniężnych (w tym do obowiązku szczepień) jest zastosowanie tzw. grzywien w celu przymuszenia.

 Niezależnie od zastosowania w. środków egzekucji administracyjnej prowadzących do wykonania przez rodziców obowiązku szczepień ochronnych dzieci możliwe jest stosowanie przepisów karnych tj. grzywien nakładanych w postępowaniu w sprawach o wykroczenia na te osoby, które pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej dalej uchylają się od obowiązku poddawania dzieci szczepieniom ochronnym. Zgodnie z art. 115 5 1 i 2 ustawy z dnia 20 maja 1970 r. Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 2013 r. poz.482, z póżn. zm.) kto, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu przeciwko gruźlicy lub innej chorobie zakaźne] podlega karze grzywny do 1500 złotych albo karze nagany. Tej samej karze podlega, kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje jej określonemu szczepieniu ochronnemu.

 Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zgodnie z ustawą z dnia 14 marca 1985 r.o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006, Nr 122,poz. 851, z późn. zm.) prowadzą działalność zapobiegawczą i przeciwepidemiczną w zakresie chorób zakaźnych, w tym ustalanie zakresów i terminów szczepień ochronnych i sprawowanie nadzoru w tym zakresie, a także wydawanie zarządzeń i decyzji lub występowanie do innych organów o ich wydanie - w przypadkach określonych w przepisach o zwalczaniu chorób zakaźnych.

 Ewentualne podjęcie decyzji o utworzeniu funduszu odszkodowawczego dla osób, u których wystąpiły powikłania poszczepienne należy nie do organów państwa ale podmiotów odpowiedzialnych za wprowadzenie wyrobu medycznego na rynek. 
Dochodzenie roszczeń w tym zakresie wymagałoby ustalenia związku przyczynowo-skutkowego i na drodze cywilnoprawnej.

 W odpowiedzi na pytanie dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności szczepionek wprowadzanych nową ustawą wymaga podkreślenia fakt, że ustawa z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych, która została podpisana przez Prezydenta RP w dniu 27 sierpnia 2015 r., nie zawiera uregulowań rozszerzających zakres stosowania obowiązku szczepień ochronnych a jedynie zmianę sposobu finansowania zakupu preparatów szczepionkowych.

 Odnośnie pytania dotyczącego przepisów chroniących przed konfliktem interesów igwarantujących obiektywność i bezstronność gremiów doradczych i eksperckich wzakresie formułowania opinii i stanowisk na rzecz organów administracji należy wskazać, że mają tu zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz.U. z 2006 r. Nr 216, poz. 1584, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 6Iistopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia. Organem powołującym konsultantów krajowych w poszczególnych dziedzinach medycyny, członków Pediatrycznego Zespołu Ekspertów ds. PSO, a także Rady Sanitarno-Epidemiologicznej (na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego) jest Minister Zdrowia.

 W odpowiedzi na pytanie dotyczące osób odpowiedzialnych za wywołanie sztucznego zagrożenia i poczucia tnrvania niebezpiecznej epidemii odry w naszym kraju na początku 2015 r., uprzejmie informuję, że w w. okresie nie występowały epidemiczne zachorowania na odrę. Główny Inspektor Sanitarny nie donosił o wystąpieniu epidemii odry i nie prowadził w tym zakresie kampanii medialnej. Dane epidemiologiczne, wokresie od 1 stycznia do 31 sierpnia 2015 r., wskazują na wystąpienie 42 zachorowań na odrę, podczas gdy w analogicznym okresie roku poprzedniego wystąpiły 104 zachorowania na odrę. Główny Inspektor Sanitarny informował owystąpieniu przypadku odry zawleczonego na terytorium Rzeczypospolitej Polski z terytorium Republiki Federalnej Niemiec, co groziło wystąpieniem ognisk epidemicznych odry wśród osób nieszczepionych przeciwko odrze - szczególnie wpopulacji dzieci romskich nieszczepionych przeciw odrze. Główny Inspektor Sanitarny nie rekomendował również wprowadzenia ograniczeń w dostępie do żłobków przedszkoli i szkół dla dzieci nieszczepionych przeciw odrze.

Załączniki
PRZEGL IiiPlDI-ĘMIOL 201 5; 69: 157 ~ 16] Szczepionki i szczepienia
Ale/cs'andra Gołoś, Anna Luiyńska
TIOMERSAL W SZCZEPIONKACH - AKTUALNY STAN WIEDZY
Zakład Badania Surowic i SzczepionekNarodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny
w Warszawie

 STRESZCZENIE
Tiomersal to organiczny związek nęci znany ze swoich właściwości antyseptycznych i przeciwgrzybicznych, stosowany jako środek konserwujący w wyrobach farmaceutycznych, w tym w szczepionkach i innych produktach biologicznych do wstizykiwań.
W ostatnich latach narosły obawy dotyczące ewentualnego powiązania szczepień w wieku dziecięcym szczepionkami zawierającymi tiomersal a rozwojem autyzmu i zaburzeń ze spektrum autyzmu. Wiele badań kliniczne-kontrolnych i kohonowych zostało przeprowadzonych na bardzo licznych populacjach i żadne z nich nie potwierdziły hipotetycznego związku pomiędzy szczepionkami zawierającymi tiomersal a zwiększeniem ryzyka rozwoju u dzieci zaburzeń ze spektrum autyzmu. Potwierdza to również fakt., że od 1999 roku liczba dostępnych szczepionek z tiomeisalem stosowanych na całym świecie systematycznie spada, podczas gdy częstość wystepowania i diagnozowania autyzmu nadal rośnie.
Nie ma żadnych przeciwwskazań do stosowania szczepionek z tiomersalem u niemowlat, dzieci, mężczyzn i kobiet niebędących w ciąży, a ryzyko poważnych powikłań związanych z chorobą mogącą rozwinąć się u osób niezaszczepionych, znacznie przewyższa ryzyko występujących niezwykle rzadko, potencjalnych negatywnych konsekwencj i szczepień.
Słowa kluczowe: szczepionki inaktywowane, liomersal, rtęć, autyzm

 WSTĘP dodawane podczas niektórych etapów produkcji, takich jak zbiory wirusa z zarodków kurzych lub występować Tiomcrsal, znany również pod nazwą Mertiolat jako zawartość resztkowa w końcowym preparacie (handlowa nazwa preparatu produkowanego przez Eli pochodząca z etapu inaktywacji niektórych antygenów Lilly and Company) jest organicznym związkiem rtęci (np. w pełnokomórkowych lub acelularnych szczepiono właściwościach antyseptycznych i przeciwgrzybi- kach z komponentem krztuścowym) (1,3).
czych. Szeroko potwierdzona aktywność przeciw~ Pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego
bakteryjna tiomersalu powoduje, że jest powszechnie wieku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków stosowany w produktach farmaceutycznych, w tym (ang. FDA) przeprowadziła analize amerykańskiego w szczepionkach i innych produktach biologicznych harmonogramu szczepień. W jej wyniku wydano do wstrzykiwań już od 1930 roku (1). Związek ten, oświadczenie wskazujące,7'..e dzieci wciągu pierwszych zawierający 49,55% rtęci, posiada udowodnią sku- sześciu miesięcy życia mogły otrzymać, w zależności leczność w usuwaniu szerokiego spektrum patogenów od stosowanych szczepionek i wagi niemowląt, takie w stężeniu od 0,001% do 0,01%. W szczepionkach ilości etylortęci, które przekraczają dopuszczalne gra stosowanych u dzieci, jego stezenie wynosi od 0,005% nice zatwierdzone przezAgencję Ochrony Środowiska do 0,01% (od 12,5 ug l-lg do 25 ug Hg na 0,5 ml daw- dla ekspozycji na metylortęć (0,0001 mg/kg/dzień) (4).
ki) (2). Tiomeisal i inne organiczne związki rtęci nie Jako środek ostrożnościAmerykańska Akademia Pedia- są stosowane w żywych szczepionkach z uwagi na trii i Public Health Sem/ice w 1999 r. wydały wspólne ich negatywne oddziaływanie na. substancję czynną. oświadczenie,wzywające do usunięcia środkówkonser podczas gdy częstość występowania przypadłu'w ASD
rośnie ( l 5). Potwierdzam zosta-10 to w badaniach przeprowadzonych w Danii w okresie od polowy 1980 r. do końca 1990 r., gdzie liczba przypadków zdiagnozowania autyxmu nie znmicjszyła. się nawet po całkowitym zaprzestaniu stosowania szczepionek z tiomersalem podawanych dzieciom (I 6).
W międzyczasie przeprowadzono kilka kliniczno-kontrolnyeh i kohortowych badań na bardzo licznych populacjach i żadne z nich nie potwierdziły związku przyczynowo-skutkowego między stosowaniem szczepionek zawierających tiomcrsal jako konserwanta zwiększonym iyzykiem występowania autyzmu i zaburzeń ze spektrum autyzmu (10,16-21). Co więcej, według dostępnych danych, zależność dawka-efekt również nie znalazła potwierdzenia. Jedno z badań kliuiczno-komrolnyeh przeprowadzonych w USA, 7. wykorzystaniem rejestrów medycznych i wywiadów
z rodzicami 264 dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, w odniesieniu do liczącej 752 osoby grupy kontrolnej przeprowadzone w 3 ośrodkach medycznych,  też nie wykazało zwiększonego ryzyka występowania. ASD u dzieci po podaniu im szczepionek z tiomersalem (19). Inne badania wykonane na duzej populacji dzieci urodzonych w latach 1991-1992 w Wielkiej Brytanii
również nie wykazały żadnego związku pomiędzy tiomensalem i występowaniem zaburzeń neurologicznych lub psychicznych, a dodatkowo ostatecznie potwierdziły brak ryzyka wystąpienia autyzmu u dzieci młodszych niz 6 miesięcy, zaszczepionych szczepionką z tiomersalem (17). Z drugiej strony stwierdzono, ze ryzyko związane ze stosowaniem zanieczyszczonych
wielodawkowych szczepionek niezawierających tiomersalu, znacznie przewyzsza inne potencjalne niekorzystne skutki jego stosowania (17). Dziesiątki badań opublikowanych w róznych krajach na całym świecie nie potwierdzają jakiegokolwiek powiązania miedzy stosowaniem szczepionek zawierających tiomersal i zaburzeniami rozwoju układu nerwowego (22). Ostatnio
opublikowana metaanaliza badań kliniczne-kontrolnych i kohortowych związanych z immunizaeją dzieci i powiązaniem z autyzmem, równiez wykazywała brak dowodów na potwierdzenie tej hipotezy (6). Pomimo powyzszych argumentów, dyskusja
w mediach podważająca bezpieczeństwo stosowania tiomersalu i jego związek z autyzmem rozgorzała na nowo w marcu 2014 roku. Związana była z wynikami badań sugerująeymi negatywny Wpływ tiomersalu na rozwój dzieci, które prowadzone byly w latach dziewięćdziesiątych przez epidemiologa pracującego w Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorobom (ang. CDC) dr Thomasa Verstraetena. Podczas oceny wyników jego wstępnych badań zaprezentowanych na wewnętrznej konferencji zorganizowanej przez Epidemic Intelligence Service (BIS), stwierdzono błędy systematyczne m.in. brak oszacowania Wpływu czynników zakłócających, co wpłynęło na nieobiektywne wyniki analizy. Nie wszyscy jednak pamiętają o tym, ze w 2003 roku po kolejnej dogłębnej i prawidłowej analizie przeprowadzonych badań, wyniki dr Verstraetena potwierdzające brak związku między tiomersalem a autyzmem u dzieci zostały opublikowane w czasopiśmie „Pediatrics” (2 1 ). Ponadto wszystkie dostępne i wiarygodne wyniki badań pokazują niezależnie, że autyzm nie ma żadnego związku ze szczepionkami z tiomersalem, których ilość na iynku od 1999 roku drastycznie spadła.
Rutynowe szczepienia zapewniają ochronę przed wieloma poważnymi chorobami. Szczepienia w wieku dziecięcym powinny być wykonywane zgodnie z aktualnym Programem Szczepień Ochronnych tak wcześnie jak to możliwe, w celu zapewnienia maksymalnej ochrony.
Jest niezwykle ważne, aby mówić publicznie o faktach, anie mitach związanych ze szczepionkami zawierającymi tiomersal, wykorzystując wiarygodne wyniki badań, w celu utrzymania zaufania społeczeństwaw kwestii skuteczności i bezpieczeństwa programów szczepień. Ryzyko związane ze zgonem i poważnymi powikłaniami w wyniku rozwoju chorób u osób niezasz liiomcrsał w szczepionkach ] ()lczepionych znacznie przewyzsza potencjalne ryzyko negatywnych konsekwencji związanych z immunizacją szczepionkami zawierającymi tiomcrsal.
Otrzymano: 12.11.2014 r. Zaakceptowano do publikacji: 18.12.2014 r.
Adres do korespondencji:
Aleksandra Gołoś Pracownia hnmunochemii Zakładu Badania Surowic i Szczepionek Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego ~- Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie
ul. Chocimska 24 00-791 Warszawa tel.: (22) 5421347


Strategia gdy wszystkie argumenty na bazie prawa administracyjnego zawiodą, ZAWSZE jest możliwa poniższa ścieżka.https://github.com/szanitani/szczepienia/blob/master/Argumenty/prawne/argument_xx1.md

LOKALNE GRUPY WSPARCIA POWSTAŁE Z INICJATYWY RODZICÓW

Biała Podlaska https://www.facebook.com/groups/1512703382355177/
Biłgoraj https://www.facebook.com/groups/1708904689338441/
Częstochowa https://www.facebook.com/groups/167640723395403/
Chełm https://www.facebook.com/groups/955997877789798/
Dolny Śląsk https://www.facebook.com/groups/254526171425196/
Hrubieszów https://www.facebook.com/groups/1660220300887552/
Górny Śląsk https://www.facebook.com/groups/312711372192492/
Janów Lubelski https://www.facebook.com/groups/1661743640776102/
Krasnystaw https://www.facebook.com/groups/1005805102784368/
Kraśnik https://www.facebook.com/groups/1131471910216249/
Kraków https://www.facebook.com/groups/119560108244313/
Kujawsko-Pomorskie https://www.facebook.com/groups/1453119718306258/
Lubartów https://www.facebook.com/groups/1073971965965995/
Lublin https://www.facebook.com/groups/1442961885962389/https://www.facebook.com/groups/375997152517392/
Łódź https://www.facebook.com/groups/577675528932168/
Łęczna https://www.facebook.com/groups/1645925755694214/
Łuków https://www.facebook.com/groups/748459298616360/
Opole Lubelskie https://www.facebook.com/groups/488270688016798/
Podbeskidzie - Bielsko-Biała i okolice https://www.facebook.com/groups/750988048252396/
Podkarpackie https://www.facebook.com/groups/682387145171456/
Pomorskie https://www.facebook.com/groups/713546088713327/
Parczew https://www.facebook.com/groups/1704061883147539/
Puławy https://www.facebook.com/groups/1613105088950060/
Radzyń Podlaski https://www.facebook.com/groups/988211124576134/
Ryki https://www.facebook.com/groups/1044965052203995/
Sieradz i okolice https://www.facebook.com/groups/1446194142322850/
SzczecinZachodniopomorskie https://www.facebook.com/groups/605432352911595/https://www.facebook.com/groups/546964928763832
Świdnik https://www.facebook.com/groups/2148632695277455/ Świętokrzyskie - Kielce i okolice https://www.facebook.com/groups/765471130177593/
Tomaszów Lubelski https://www.facebook.com/groups/1493211414328327/
Toruń i okolice https://www.facebook.com/groups/1194591940567868/
Warszawa https://www.facebook.com/groups/1572920272935477/https://www.facebook.com/groups/139594516227938/
Warmińsko-Mazurskie https://www.facebook.com/groups/544034252400813/
Wadowice / Kęty https://www.facebook.com/groups/375086849320828/
Włodawa https://www.facebook.com/groups/923270257745292/
Wrocław - Dolnośląskie https://www.facebook.com/groups/859566977451716/
Wielkopolska https://www.facebook.com/groups/153613141478443/
Zamość https://www.facebook.com/groups/968287843217735/
Zielona Góra https://www.facebook.com/groups/1644888642490914/

Wyspecjalizowane grupy:

Grupa dot. powikłań poszczepiennych i pomocy prawnej STOPNOP https://www.facebook.com/groups/235150186595347/
Nie szczepimy - aspekty prawne. https://www.facebook.com/groups/445922935592063/
Dzieci z autyzmem i poszczepiennymi zaburzeniami rozwoju https://www.facebook.com/groups/472935782762097/
Prawo i medycyna - Błędy lekarskie, zastraszanie - aspekty prawne https://www.facebook.com/groups/prawoimedycyna/
Grupa "Szczepić czy nie? Decyzja o szczepieniu w oparciu o dowody naukowe, oficjalne dane i indywidualną kalkulacje ryzyka"
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/ - bardzo bogate archiwum informacji do przeszukania

Odłam grupy Grupa "Szczepić czy nie" - offtopowe tematy
https://www.facebook.com/groups/1377199075944159/

Odłam grupy Grupa "Szczepić czy nie" - porady, dyskusje na temat konkretnych przypadków
https://www.facebook.com/groups/854194208030040/

Największe i najstarsze forum w Polsce
http://szczepienia.org.pl/

Grupa Dr. Andre Alexandra Kulisza, amerykańskiego lekarza zajmującego się leczeniem autyzmu zdalnie (cena za typowe dwa sezony leczenia ok 10tys $)
https://www.facebook.com/groups/szczepieniaplhttp://www.kulisz.com/practice/polski/metoda_dr_kulisz/

Grupa forum szczepienia.org.pl
https://www.facebook.com/groups/188120481225671/ - bardzo bogate archiwum, najstarsze forum

Profil STOPNOP:https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop


Dla sceptycznych szczepieniom co chcą pogadać na tematy zdrowia z rozsądnym, krytycznym podejściem do altmedu:
https://www.facebook.com/groups/1377199075944159/ - Offtopowa część grupy "Szczepić czy nie?" czyli Offtopowo szczepieniowa ;)

Dla sceptycznych szczepieniom co chcą luźnych pogawędek na każdy temat i nie chcą rozmawiać o szczepieniach:
https://www.facebook.com/groups/854194208030040/ - Totalny offtop od grupy "Szczepić czy nie?" - Luźne pogaduszki. porady...
Jeśli ktoś doświadczył niepożądanych odczynów i powikłań poszczepiennych, dostał wezwanie, interesują go aspekty prawne szczepień to
https://www.facebook.com/groups/235150186595347/ - STOP NOP - powikłania poszczepienne i prawo
Dla tych co już dostali grzywnę
https://www.facebook.com/groups/1172301629511597  - Grzywna za brak szczepień - pomoc

Dla przekonanych, że szczepienia to zło, co nie chcą o tym debatować i nie chcą widzieć postów od ludzi szczepiących to
https://www.facebook.com/groups/188120481225671/ szczepienia.org.pl

Dla tych co chcą pospamować niewiarygodnymi artykułami na grupie bez moderacji to
https://www.facebook.com/groups/szczepieniapl Szczepienia (PL)

Spis grup lokalnych jest pod koniec tej strony:
http://szczepienie.blogspot.com/p/wiedza-1.html


Inne grupy okołomedyczne warte uwagi

MTHFR polska jedna
https://www.facebook.com/groups/1663839827229207/

GcMAF Poland
https://www.facebook.com/groups/381349095390408/

GcMAF
https://www.facebook.com/groups/439553602725764/

Grupy związane z chorobami autoimmunologicznymi
https://www.facebook.com/search/str/autoim/keywords_groups


Autyzm
Dzieci z autyzmem i poszczepiennymi zaburzeniami rozwoju
https://www.facebook.com/groups/472935782762097/

Autyzm i poszczepienne zaburzenia rozwoju
https://www.facebook.com/groups/472935782762097/

Autyzm- leczenie biomedyczne -7
https://www.facebook.com/groups/autyzmleczenie/

Autyzm - Podziel się swoimi doświadczeniami - 5
https://www.facebook.com/groups/73512908908/

AUTYZM - dieta 3 x bez (przepisy)
https://www.facebook.com/groups/1533516306961716/

AUTYZM i MY
https://www.facebook.com/groups/oswoicautyzm/

Dzieci z autyzmem i zaburzeniami pokrewnymi
https://www.facebook.com/groups/autyzm/ - Grupa Magdy Brzeskiej zrzeszająca wyłącznie osoby przekonane, że szczepienia nie mają nic wspólnego z autyzmem "w grupie nie popieramy przeciwników szczepień, zwolenników terapii DAN itp."

Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach STOP NOP
https://www.facebook.com/stowarzyszeniestopnop/?fref=ts


Punktowanie głupot
https://www.facebook.com/StopStopHulaHop/ - Stopstophulahop - punktowanie głupot, Anty i ProSzczepionkowych

Grupy skrajnych zwolenników szczepień (banujących niewygodnych)
https://www.facebook.com/stopstopnop/ - Stopstopnop - punktujemy antyszczepionkowców
https://www.facebook.com/TakDlaSzczepien/ - TAK dla szczepień
https://www.facebook.com/szczepimy/ - Kampania Fundacji Aby Żyć

Jeśli jakiejś grupy tutaj zabrakło proszę dać znać w komentarzach.

Sporo porad można znaleźć także tutaj - m.in. dlaczego nie warto podpisywać oświadczenia o świadomej odmowie...
http://szczepienie.blogspot.com/p/instrukcja-przetrwania-w-polskiej.html
oraz dlaczego jesteśmy namawiani na szczepienie w pierwszej dobie:

20 komentarzy:

  1. Anonimowy30 grudnia 2016 12:14

    Odpowiedzialność lekarza za szkodę
    Brak zgody pacjenta powoduje powstanie po stronie lekarza odpowiedzialności za powstałą szkodę, polegającą na naruszeniu nietykalności cielesnej pacjenta lub doprowadzeniu do uszkodzenia ciała, co w myśl art. 24 kodeksu cywilnego stanowi jego dobro osobiste podlegające ochronie. Poszkodowany może zatem żądać zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, czyli za ból, cierpienia fizyczne czy też negatywne przeżycia psychiczne. Brak zgody pozbawia pacjenta możliwości decydowania o sobie w konsekwencji uznania istnienia ryzyka zabiegu medycznego. Wykonanie świadczenia zdrowotnego bez zgody pacjenta, nawet jeśli zostało dokonane lege artis i nie spowodowało żadnych komplikacji czy skutków ubocznych, nie wyłącza bezprawności działania lekarza. Dodatkowo z treści art. 192 kodeksu karnego wynika, że kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch.
    Wyrażenie przez pacjenta zgody na zastosowanie konkretnej metody leczenia nie oznacza, że lekarz ma prawo wykonać każde świadczenie. Ingerencja w organizm człowieka zawsze musi być uzasadniona stanem jego zdrowia. Niedopuszczalne jest pochopne lub nieprzemyślane naruszenie nietykalności cielesnej innej osoby. Dlatego lekarz nie powinien przeprowadzać zabiegu, gdy ryzyko szkody dla zdrowia pacjenta jest wyższe niż korzyść, jakiej należy w tym przypadku oczekiwać.

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy10 stycznia 2017 07:15

    http://artelis.pl/artykuly/53680/Czy-obowiazkowe-szczepienia-sa-obowiazkowe

    W tym miejscu trzeba wskazać na to, że przepisy regulujące obowiązek szczepień w takim kształcie jak teraz, obowiązują co najmniej od początku lat sześćdziesiątych. Powstały w innym porządku prawnym, w innych realiach. Jako niechlubny relikt przeszłości funkcjonują niezmiennie do dnia dzisiejszego, jakby pomijając zupełnie fakt, że od 1997 roku w Polsce obowiązuje Konstytucja, zgodnie z którą ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności (a takim jest z pewnością prawo do decydowania o własnym zdrowiu i o poddaniu się świadczeniu medycznemu) mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko w ściśle określonych przypadkach.
    Jednym słowem, obowiązek szczepień powinien wynikać z ustawy, w niej być określony w sposób wyczerpujący, a jego stosowanie uzasadnione ochroną zdrowia – racjonalnie i zgodnie z faktyczną sytuacją epidemiologiczną w kraju, która wbrew twierdzeniom organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, nie zmienia się od lat i niewiele różni się od sytuacji chociażby w Niemczech, w których szczepienia od dawna nie są obowiązkowe lecz zalecane.
    Anita Sienkiewicz-Zbroja, Patryk Zbroja - adwokaci

    OdpowiedzUsuń
  3. Anonimowy10 stycznia 2017 11:31

    CZY SZCZEPIENIE DZIECKA JEST OBOWIĄZKOWE?
    Adwokat Ernest Mocarski
    W Polsce istnieje obowiązek szczepienia dzieci i żaden organ nie musi wydawać decyzji administracyjnej, aby tego dochodzić, co więcej wydanie takiej decyzji przez organ jest prawnie bezpodstawne (brak jest, bowiem podstawy prawnej do konkretyzacji przedmiotowego obowiązku w formie decyzji administracyjnej). To Wojewoda, a nie Inspekcja Sanitarna może wszcząć postępowanie egzekucyjne w administracji i dochodzić od rodziców zaszczepienia dziecka, jeżeli to nie przyniesie skutku to wtedy kieruje sprawę do Sądu karnego, a ten orzeka o dokonaniu lub też nie wykroczenia. http://ernestmocarski.pl/2016/10/29/szczepienie-dziecka-obowiazkowe/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Anonimowy1 sierpnia 2017 01:05

      u.p.e.a. Art. 59. Umorzenie postępowania egzekucyjnego
      § 1. Postępowanie egzekucyjne umarza się:
      1) jeżeli obowiązek został wykonany przed wszczęciem postępowania;
      tu można argumentować, że nasz obowiązek to jest w zasadzie zaprowadzić dziecko na badanie kwalifikacyjne, zatem idziecie, lekarz swojego obowiązku nie dopełnia, macie to udokumentowane i na tej podstawie wnosicie o umorzenie
      3) jeżeli egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji organu administracyjnego, orzeczenia sądowego albo bezpośrednio z przepisu prawa;
      oni czasem w tytule ten obowiązek konkretyzują do konkretnych szczepień a podają artykuł prawa, którego treść jest inna i na to można też się powoływać we wniosku
      5) jeżeli obowiązek o charakterze niepieniężnym okazał się niewykonalny;
      czyli idziecie do poradni, dokumentujecie niewykonalność, czyli na przykład to, że jego wykonanie byłoby niezgodne z prawem materialnym, łącznie z ustawą o zakaźnych, art. 17

      Usuń
  4. Anonimowy16 stycznia 2017 23:14

    Po pierwsze
    Przymusowe szczepienia, ciągną za sobą konieczność zapewnienia dużej ilości szczepionek. Najłatwiej to zrealizować wybierając jednego producenta. Tym samym wystawiamy ogromną ilość ludzi na działanie jednego produktu. A co jeśli ten produkt się nie sprawdzi?
    Dodam, że szczepienia powinny być refundowane, ale nie przymusowe. Przy czym refundowana procedura/lek to, że tak to ujmę, niższy priorytet, niż przymusowa procedura/lek. Tym samym łatwiej o dywersyfikację.
    Dywersyfikacja to konkurencja, a konkurencja to rozwój.

    Po drugie
    Ogromna rzesza klientów, która musi skorzystać z usługi/produktu to jest święty gral w każdym biznesie. Taki układ jest bezcenny dla firmy. A kto otrzyma taki przywilej? Czy będzie to producent najlepszych szczepionek, czy może najtańszych...Mi się wydaje, że będzie to producent, który przekupi odpowiednie osoby. Tym samym wybór nie będzie miał nic wspólnego z jakością. Oczywiście wcale tak nie musi być, jednak sprawa dotyczy mojego dziecka, więc jeżeli jest cień wątpliwości, to jest to argument przeciw.

    Po trzecie
    Niekorzystna pozycja w jakiej stawia się rodzica. Chodzi o dochodzenie swoich praw w przypadku powikłań. Skoro procedura jest przymusowa, to z góry powinno zakładać się winę producenta szczepionki i po jego stronie powinno leżeć udowodnienie, że jest inaczej. Rodzic nie musi być lekarzem, farmaceutą czy biochemikiem. Ponieważ firma farmaceutyczna ma armię specjalistów, nie powinno to stanowić dla niej problemu. Poza tym powikłania nie są częste, więc również nie powinno być problemu z wypłatą odszkodowań. Zwłaszcza jeżeli weźmie się pod uwagę zyski z produkowania przymusowej szczepionki.
    No a jak jest w rzeczywistości? Praktycznie nie ma szans na wygraną.

    Po czwarte
    Jak można zmuszać kogoś do procedury medycznej, a tym bardziej dziecko? Pomijając skuteczność szczepień, postawienie sprawy w postaci nakazu jest nieetyczne. Nic dziwnego, że są sprzeciwy tylko z powodu stosowania przymusu.

    Można jeszcze kilka argumentów napisać, ale wszystkie będą miały jedną wspólną cechę. Przestaną być ważne, jeżeli zlikwiduje się przymus.

    Zatem rozwiązaniem jest zniesienie przymusu, do tego edukacja, może nawet reklama. Poza tym refundacja szczepionek, ale na takich zasadach:
    - refundujemy określoną ilość szczepionek danego typu (tyle żeby starczyło dla wszystkich, nie wiem dokładnie ile powinno być)
    - szczepionka musi spełniać określone warunki, jeżeli chodzi o procent powikłań, cenę i co tam jeszcze jest istotne
    - szczepionki muszą pochodzić od kilku producentów
    - koszty powikłań pokrywa służba zdrowia
    - prowadzimy statystykę zaaplikowanych szczepionek, jeżeli procent powikłań będzie większy niż w wymogach, wszelkimi kosztami obciążamy producenta. Tym sposobem z firmą farmaceutyczną będzie sądziła się duża instytucja, a nie zwykły Kowalski.

    Oczywiście poza refundowanymi szczepionkami będą dostępne również inne, które będzie sobie można kupić za własne pieniądze. Jeżeli ktoś wymyśli szczepionkę na tyle skuteczną i mało uciążliwą w podaniu, że ludzie będą gotowi za nią zapłacić, to czemu nie pozwolić mu na jej sprzedaż.

    Tak zorganizowane szczepienia są do zaakceptowania, chyba przez większość. Jak widzę, że dzieciak jest słaby, chory itp. to nie muszę go męczyć szczepionkami. Nawet jeżeli uważam szczepionki za czyste zło to też nikt mnie nie zmusza. Jeżeli chce zaszczepić dziecko, to mam wybór refundowanej szczepionki (kilku producentów), a jak mnie stać to kupuje nierefundowaną. W wyniku edukacji, większość zdaje sobie sprawę z konieczności szczepień i się na nie decyduje. Tym samym odsetek niezaszczepionych dzieci jest bardzo mały.

    OdpowiedzUsuń
  5. Anonimowy8 lutego 2017 02:07

    Prawo w Polsce chyba jest dosyć jasno sprecyzowane. Żeby otrzymać jakiekolwiek odszkodowanie, trzeba złożyć pozew o zapłatę. Jednak biorąc pod uwagę, że obowiązek szczepień jest narzucony także przez prawo, raczej nikt nie poniesie za to odpowiedzialności. Co innego, gdy powikłanie poszczepienne jest spowodowane złą kwalifikacją dziecka do szczepienia wskutek nieprawidłowo przeprowadzonego badania lekarskiego. Na przykład istniały indywidualne przeciwwskazanie (choroba przewlekłe, ostra choroba zakaźna, upośledzenie odporności), a lekarz zlecił szczepienie (decyzja o zaszczepieniu jest każdorazowo poprzedzona badaniem lekarskim). Wtedy taki pozew jest uzasadniony. A kto weźmie odpowiedzialność za choroby i śmierć niezaszczepionych dzieci? Problem polega na tym, że antyszczepionkowycy w takich sprawach umywają ręce, bo niepodlegają żadnemu organowi kontroli.

    OdpowiedzUsuń
  6. Anonimowy24 lutego 2017 10:23

    KANCELARIA PRAWNA WYŚLE ZA CIEBIE ODWOŁANIE OD GRZYWNY PRZYMUSZAJĄCEJ DO SZCZEPIEŃ

    Zapraszamy do skorzystania z pomocy kancelarii prawnej od momentu otrzymania wezwania lub upomnienia z sanepidu po odpowiedz z ministerstwa zdrowia w ramach umowy ze STOP NOP. Nie dotyczy to skargi do sądu administracyjnego o czym należy rozmawiać z kancelarią indywidualnie.

    Każda osoba, która będzie chciała skorzystać z pomocy proszona jest o przesłanie skanów lub dobrej jakości zdjęcia pisma niezwłocznie po odebraniu go z poczty na email stopnop@mail.com z dopiskiem POMOC PRAWNA. UWAGA! Należy opisać załączniki i wysłać je w jednej wiadomości (w orientacji pionowej).

    Uważacie, że pomoc prawna organizowana przez stowarzyszenie jest potrzebna i pomocna? Będzie jeszcze skuteczniejsza i bardziej dostępna, jeśli wyślecie darowiznę.

    Nr konta stowarzyszenia
    08 2490 0005 0000 4500 7712 1442 (tytuł przelewu: darowizna na wsparcie prawne) Ogólnopolskie Stowarzyszenie Wiedzy o Szczepieniach „STOP NOP”

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Anonimowy27 lutego 2017 23:13

      Odpowiadajac na coraz częstsze pytania. Wzory pism ze strony www.pisma.szczepienia.org.pl są aktualne i opracowywane z prawnikami.
      Sporna kwestia odmowy badania kwalifikacyjnego moze byc rozwiązana stosowaniem tej taktyki od przychodni. http://stopnop.com.pl/jak-sie-bronic-przed-przymusem-szcze…/
      Kancelaria współpracująca ze STOP NOP stosuję indywidualną ścieżkę.
      KANCELARIA PRAWNA WYŚLE ZA CIEBIE ODWOŁANIE OD GRZYWNY PRZYMUSZAJĄCEJ DO SZCZEPIEŃ
      Zapraszamy do skorzystania z pomocy kancelarii prawnej od momentu otrzymania wezwania lub upomnienia z sanepidu po odpowiedz z ministerstwa zdrowia w ramach umowy ze STOP NOP. Nie dotyczy to skargi do sądu administracyjnego o czym należy rozmawiać z kancelarią indywidualnie.
      Każda osoba, która będzie chciała skorzystać z pomocy proszona jest o przesłanie skanów lub dobrej jakości zdjęcia pisma niezwłocznie po odebraniu go z poczty na email stopnop@mail.com z dopiskiem POMOC PRAWNA. UWAGA! Należy opisać załączniki i wysłać je w jednej wiadomości (w orientacji pionowej).

      Usuń
  7. Anonimowy28 czerwca 2017 12:21

    Będąc mądrzejszą po fakcie sugeruję innym rodzicom od początku pobytu w szpitalu:
    - W ogóle nie podpisywać ich oświadczeń (ani tym bardziej nic na nich nie zmieniać) a w momencie gdy je podsuwają wyciągnąć List Ministra Zdrowia negujący te oświadczenia oraz dłuuugą listę pytań.
    - W razie problemów od razu dzwonić do rzecznika praw pacjenta - on chyba interweniuje!
    - Trzeba być bardzo pewnym siebie i do tego pyskatym, jak trzeba: pokrzyczeć.
    - No i znać swoje prawa jako pacjent.

    Szpital nie ma prawa przetrzymywac pacjenta, zawsze można wycofać złożone oświadczenie, a szpital nie wysyła tych oświadczeń do sanepidu (!), a przechowują je jako dokumentacje medyczną.

    OdpowiedzUsuń
  8. Anonimowy22 lipca 2017 03:50

    1. Nigdy nie deklaruj, że nie szczepisz, bo od razu staniesz się antyszczepionkowcem i ściągniesz tym na siebie kłopoty ze strony sanepidu.
    2. Nigdy nie podpisuj „świadomej odmowy szczepienia”. Nie dość, że to jest niezgodne z prawem (!), to jeszcze natychmiast ściągnie na ciebie problemy z sanepidem.
    3. Nie masz obowiązku szczepić dziecka zgodnie z urzędniczym kalendarzem. Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi i Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych nie nakładają obowiązku szczepienia zdrowego dziecka w określonym terminie, więc masz czas od pierwszej doby do 19 roku życia dziecka. To Ty i tylko Ty decydujesz, czy i kiedy tego dokonasz (po ukończeniu przez dziecko 19 lat kończy się wakcynologiczny terror).
    4. Urzędnik nie ma prawa decydować o terminie poddania zdrowej osoby jakiemukolwiek zabiegowi medycznemu.
    5. Jeśli otrzymasz pismo z sanepidu lub z urzędu wojewody ponaglające do szczepień wysyłasz pismo imienne do tego urzędnika, który się tam podpisał, z zapytaniem o szczepionkę, np. jakie prace naukowe przedstawiają dowody na jej pełne bezpieczeństwo i skuteczność, jakie mogą wystąpić powikłania i jak są częste, jakie są korzyści ze szczepienia i skutki uboczne, jaka jest odpowiedzialność urzędnika, lekarza lub państwa za powikłania itp. Nigdy się nie zdarzyło, żeby urzędnik odpowiedział, zwłaszcza wyczerpująco, na te pytania, a ma taki obowiązek, dlatego piszemy wniosek do sądu administracyjnego ze skargą na urzędnika, że nie udzielił odpowiedzi na nasze pytania.
    6. Urzędnik nie ma prawa nakazać poddania się zabiegowi, a wojewoda nie ma prawa wystawić wniosku o ukaranie grzywną przed upłynięciem terminu wykonania obowiązku (powtórzę – masz czas do 19 roku dziecka). Jeśli to robią łamią prawo, więc pozywamy ich do sądu.
    7. Rodzic ma prawo odmówić szczepienia dziecka, bo tylko rodzic, a nie urzędnik czy lekarz, decyduje o tym w jaki sposób dba o zdrowie swojego dziecka i to definitywnie kończy sprawę i ucina wszelką dyskusję. Jeśli lekarz przymusza do szczepienia, a zwłaszcza jeśli drze mordę na rodziców łamie prawo. W takim przypadku piszemy skargę na lekarza do przychodni. A ja radzę zawsze chodzić do przychodni z dyktafonem i nagrywać drani, żeby mieć niezbity dowód ich chamstwa i pazerności (bo to nie wynika z troski o dobro dziecka, a jedynie z pożądliwości grubej kasy, jaką dostają od karteli farmaceutycznych za 100-procentową wyszczepialność)
    https://wolnemedia.net/biezaca-sytuacja-szczepien-w-polsce/

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy3 sierpnia 2017 05:43

    Gdy otrzymałeś postanowienie o nałożeniu grzywny kluczowe jest odwołanie w ciągu 7 dni od odebrania pisma! Odwołaj się i nie płać grzywny! CZEKAMY NA POZYTYWNE ROZSTRZYGNIĘCIA SĄDÓW ORAZ EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA.

    KANCELARIA PRAWNA WYŚLE ZA CIEBIE ODWOŁANIE OD GRZYWNY PRZYMUSZAJĄCEJ DO SZCZEPIEŃ (napisz na pomoc.grzywna@gmail.com) http://stopnop.com.pl/jak-uniknac-grzywny-za-nieszczepienie/

    OdpowiedzUsuń
  10. Anonimowy5 lutego 2018 05:53

    Art.160.§1.Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,

    podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

    §2.Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo,

    podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

    §3.Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie,

    podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

    §4.Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo.

    §5.Ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na wniosek pokrzywdzonego.

    OdpowiedzUsuń
  11. Anonimowy18 kwietnia 2018 02:51

    Ten kto jest za przymusowymi szczepionkami, jest za NIEWOLNICTWEM MEDYCZNYM i nie respektuje KODEKSU Norymberskiego z 1947 roku, który gwarantuje wszystkim ludziom (dzieciom też!!!) wolność od przymusowych doświadczeń medycznych.
    Szczepionki to doświadczenia medyczne bez żadnej gwarancji bezpieczeństwa, ani krótko-terminowego ani długo-terminowego.

    OdpowiedzUsuń
  12. Anonimowy17 lipca 2018 09:15

    Co moze zrobić sanepid? Legalnie nie moze zrobić nic, jesli nie zachodzi art. 33 u.z.z. Formalnie jest wierzycielem ustawy, więc jesli stwierdzi się niewykonanie obowiązku wynikającego z art. 5 to może prowadzić postepowanie wyjaśniające. Jednakże jako wierzyciel musi uzasadniać interes publiczny, który wasze niedpełnienie obowiązku wystawia na szkodę. Nie ma szkody to nie ma wierzytelności. Ale to dopiero wyjaśni w odpowiedzi na skarge WSA. Zobaczymy. Musicie pamiętac, że działania sanepidu i wojewodów w obecnym postepowaniu jest nielegalne i mozna to wykazac na kilka sposobów. Nikt nie ma prawa zmuszac rodzica do wykonywania zabiegów medycznych profilaktycznych i ryzykownych. Obowiązkowe oznacza takie, które państwo ma obowiązek zapewnić "bezpłatnie". To nie jest wasz obowiązek. To co robią to formy zastraszania, którym jesli sie poddajecie, to oni wygrywają. Co moze zrobić rodzic? Poznać swoje prawa, zasady wykonywania szczepień i to wszystko spokojnie egzekwować. Strach to jest to co wam odbiera racjonalność i poddaje was łatwej manipulacji, nie dajcie się. https://www.facebook.com/groups/445922935592063/permalink/917702605080758/

    OdpowiedzUsuń
  13. Anonimowy1 września 2018 04:30

    "Każdy człowiek ma prawo do swobodnego wyboru spośród różnych zabiegów i dostawców na podstawie odpowiednich informacji"

    - Europejska Karta Praw Pacjenta

    OdpowiedzUsuń
  14. Anonimowy21 października 2018 16:06

    Nie istnieje ustawowy obowiązek zgłoszenia się z dzieckiem na badanie kwalifikacyjne... To jest obowiązek lekarza - musi wykonac badanie kwalifikacyjne przed szczepieniem.
    Ale nigdzie nie ma obowiązku stawiania się na wezwanie przychodni, czy stawiania się na badanie kwalifikacyjne. To nie jest ustawowy obowiązek. Obowiązek ustawowy, to obowiązek szczepień - na zasadach określonych w ustawie. Ale niewykonanie tego obowiązku nie jest czynem karalnym, nie ma w prawie przewidzianych żadnych restrykcji za niepoddanie się szczepieniu przez osobę zdrową, wobec której nie wydano decyzji. To co robią z grzywną celem przymuszenia, to jest łamanie i naciąganie prawa.
    Jak ktoś chce grać w ich gierki, według ich bezprawnych zasad - prosze bardzo. Ale nie wmawiajcie ludziom, z e stawianie się na wezwanie przychodni, czy stawianie się na badanie kwalifikacyjne - to obowiązki ustawowe obywatel. (Jeszcze nie. Pewnie się ucieszycie, jak wejdzie nowelizacja GIS, bo tam to jest w projekcie)

    OdpowiedzUsuń
  15. Anonimowy29 marca 2019 00:57

    Żyjemy w kraju, który łamie prawa człowieka. Mamy obowiązek obywatelskiego nieposłuszeństwa w imię bezpieczeństwa naszych dzieci. "Każdy, kto podporządkowuje się niesprawiedliwemu prawu, ponosi odpowiedzialność za to wszystko, co jest tego konsekwencją. Toteż, jeżeli prawo i sprawiedliwość są w konflikcie, musimy wybrać sprawiedliwość i nieposłuszeństwo wobec prawa."
    http://stopnop.com.pl/trybunal/
    Nakładanie na obywateli w drodze przepisów prawa obowiązku poddania się szczepieniom ochronnym zostało wielokrotnie uznawane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPCz) za sprzeczne z prawem do poszanowania prawa do życia prywatnego.

    Prawo to zostało wyrażone w treści art. 8 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. Stosownie do tego przepisu każdy ma prawo do poszanowania swojego życia prywatnego i rodzinnego.

    ETPCz kilkakrotnie wypowiadał się w kwestii zgodności obowiązku poddawania się szczepieniom ochronnym z art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

    W wyroku z dnia 5 lipca 1999 r., 31534/96 w sprawie Wilibald Rudolf Matter przeciwko Słowacja Trybunał uznał, że: Sąd uznaje, że przymusowe badania wnioskodawcy w szpitalu od 19 sierpnia do 2 września 1993 r. stanowią ingerencję w prawo do poszanowania życia prywatnego zagwarantowanego w art. 8 § 1 Konwencji.

    W decyzji z dnia 9 lipca 2002 r. wydanej w sprawie Ilaria Salvetti przeciwko rządowi włoskiemu, 42197/98 Sąd uznał, że obowiązkowe szczepienia będące przymusowym świadczeniem zdrowotnym oznaczają ingerencję w prawo do poszanowania życia prywatnego zagwarantowanego w art. 8 § 1).

    W wyroku z dnia 15 marca 2012 r., 24429/03 w sprawie Sergey Dmitriyevich Solomakhin ca Ukraina Trybunał uznał, że: Obowiązkowe szczepienia – jako przymusowe świadczenia zdrowotne – oznaczają ingerencję w prawo do poszanowania życia prywatnego, które obejmuje fizyczną i psychiczną integralność osoby, zagwarantowanego w art. 8 § 1.

    Podsumowując, orzecznictwo ETPCz w kwestii prowadzenia obowiązkowych świadczeń zdrowotnych, w tym obowiązku szczepień jest jednoznaczne – obowiązek ten stoi w sprzeczności z prawem do poszanowania prywatności.

    W tym kontekście zasadne jest stwierdzenie, że w obecnej sytuacji zobowiązanie obywateli do poddania się szczepieniom stanowi nie tylko naruszenie art. 31, art. 47 Konstytucji RP ale także prawa do poszanowania życia prywatnego wskazanego wprost w art. 8 § 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

    OdpowiedzUsuń
  16. Kasia3 stycznia 2022 06:25

    Uważam, że każdy człowiek powinien mieć wybór i nie wolno takiego wyboru zabierać! Wolność jest najważniejsza.

    OdpowiedzUsuń
  17. https://szantar.pl/sprawy-spadkowe-lodz/31 maja 2022 10:34

    Bardzo solidna dawka wiedzy. Generalnie każdy powinien czytać i rozumieć prawo. To podstawa.

    OdpowiedzUsuń
  18. https://klodzinskikancelaria.pl4 grudnia 2022 02:22

    Świetna dyskusja. Jeśli chodzi o wiedzę, naprawdę solidnie to wygląda.

    OdpowiedzUsuń

Proszę podawać źródła informacji. Chcę aby dyskusja była merytoryczna, krytyka mile widziana, ale spokojna i konstruktywna.
Przekleństwa, spam, atakowanie innych osób - takie posty będą usuwane.

Subskrybuj: Posty (Atom)