Ciekawostki historyczne na temat walki z Polio.
Jest to tylko fragment wpisu
http://szczepienie.blogspot.com/p/polio-poliomyelitis-opv-opw-porazenia.html
Polio poszczepienne - przypadki zachorowań w Polsce z ostatnich lat.
http://szczepienie.blogspot.com/2015/11/polio-przypadki-zachorowan-w-polsce-z.html
Wirus polio należy do rodziny Picornaviridae, jest bardzo małym wirusem, którego materiałem genetycznym jest pojedyncza nić RNA. Jest czynnikiem etiologicznym poliomyelitis, synonimy tej choroby to:http://www.pm.microbiology.pl/web/archiwum/vol5222013143.pdf
nagminne porażenie dziecięce, wirusowe zapalenia rogów przednich rdzenia kręgowego, choroba Heinego--Medina. Poliomyelitis znane było już w czasach starożytnych, świadczy o tym staroegipski nagrobek, datowany na 1400 lat p.n.e., przedstawiający mężczyznę ze stopą zniekształconą w sposób typowy dla postaci porażennej.
Dopiero w początkach XX wieku, kiedy miały miejsce bardzo liczne epidemie poliomyelitis, wyraźnie wzrosło zainteresowanie tym wirusem. Efektem badań naukowych było wynalezienie szczepionki przeciw wirusowi polio. Dzięki tej szczepionce poliomyelitis można było objąć ogólnoświatowym programem eradykacji prowadzonym przez WHO.
Mimo, iż minęło już ponad 100 lat od ustalenia, że wirus jest czynnikiem etiologicznym poliomyelitis w dalszym ciągu pozostaje wiele pytań bez odpowiedzi na temat patogenności wirusa polio. Zdobyta wiedza i tysiące przeprowadzonych badań nie są w stanie w pełni wyjaśnić mechanizmów rozwoju choroby.
2. Rys historyczny
Pierwszy opis kliniczny poliomyelitis przedstawił Anglik – Underwood w 1793 roku, a szczegółowy obraz choroby Niemiec – Heine w 1840 roku. W tamtych czasach była to sporadycznie występująca choroba, miały miejsce tylko niewielkie ogniska epidemiczne [58].
Natomiast początek wieku XX przyniósł epidemię poliomyelitis, która miała swój początek w USA i Europie.
Wybuch epidemii był wielkim zaskoczeniem dla środowisk medycznych, które traktowały tę chorobę jako rzadkość [71]. W 1908 roku, austriaccy uczeni Karl L a n d s t e i n e r i Erwin Popper pobrali materiał od chorego na poliomyelitis, i po przesączeniu przez filtr wstrzyknęli dootrzewnowo małpie, u której rozwinęły się charakterystyczne objawy choroby. W ten sposób udowodnili, że poliomyelitis jest chorobą wirusową.
Badania nad tym wirusem prowadzone przez kolejne 40 lat przyczyniły się do poznania patogenności, immunogenności i antygenowości szczepów, co zaowocowało opracowaniem dwóch efektywnych szczepionek. Konsekwencją wprowadzenia wspomnianych szczepionek w latach 60 było zaprzestanie badań nad patogenezą [41, 72]. Badania skupiły się na biologii molekularnej, strukturze oraz nastąpił rozkwit badań nad genetyką wirusa polio. Identyfikacja receptora komórkowego CD155,
który umożliwia wirusowi polio wniknięcie do komórki, przyczyniła się do wyprowadzenia transgenicznych myszy wrażliwych na zakażenie wirusem polio i spowodowała wznowienie badań nad patogennością wirusa.
Badania dotyczące etiopatogenezy poliomyelitis są intensywnie prowadzone na całym świecie w związku z tym, że światowy program eradykacji poliomyelitis jest bardzo zaawansowany i zmierza ku zakończeniu [58, 71].
W skrócie o sukcesie walki z Polio:
Infekcje wirusem polio były z nami od zawsze, ale dopiero w połowie XX wieku w wyniku zmiany przebiegu infekcji, nastąpiła epidemia porażeń wirusem polio.
Walka rozpoczęła się gdy zaczęto oddzielać przypadki porażeń polio od innych porażeń (notabene których częstość w niektórych rejonach znacznie wzrosła i miało to związek ze szczepieniami -przypadek Indii)
W 95% przypadków przechorowanie polio było jednak bezobjawowe lub w rzadszych przypadkach przypominało objawowo grypę.
Fakt, że w połowie XX wieku polio zaatakowało USA i inne bogate kraje, najkrócej da się wyjaśnić nadmiarem higieny. Im jakiś kraj był biedniejszy, tym miał gorszą higienę, ale dzięki temu organizmy ludzi, stykając się stale z różnymi wirusami, uczyły się z nimi walczyć - rozwijały przeciwciała niedopuszczające do rozwoju choroby.http://wyborcza.pl/alehistoria/1,121681,13486083,Polio_choroba_bogatych.html
Hilary Koprowski
http://zaszczepsiewiedza.pl/aktualnosci/polaka-zwycieska-walka-z-wirusem-polio/
Szczepionka przeciwko polio miała trzech walczących ze sobą wynalazców Salka, Sabina i Koprowskiego.
W 1968 r. wystąpiła w Polsce epidemia poliomyelitis.
Ogółem w Polsce zarejestrowano 464 zachorowania i 17 zgonów (śmiertelność 3,7%) w tym 341 zachorowań spowodowanych wirusem typu 3 (73,5%). Prawie połowa zachorowań (231 przypadków) wystąpiła w województwie poznańskim oraz w mieście Poznaniu (zapadalność 9,2 i 7,6 na 100 000), wysoką zapadalność stwierdzono w województwie szczecińskim (5,6),
zielonogórskim (2,7) i wrocławskim (1,5). ." źródło ,,Aktualne problemy zapobiegania i zwalczania polio w Polsce" 2010 r. "
Źródło: Wiesława Mazurowska-Magdzik, Bożenna Bucholc, Wiesława Janaszek-Seydlitz, Tomasz Szkoda, Wiesław Magdzik
"Aktualne problemy zapobiegania i zwalczania poliomyelitis w Polsce"
http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl/pobierz-artykul?id=1294
Natomiast dłużej dająca ochronę szczepionka doustna Sabina była obciążona ryzykiem polio poszczepiennego, dlatego ostatecznie całkowicie wycofano ją w USA. Porażenia z powodu wirusa poszczepiennego były częstsze niż z powodu dzikiego (tak też od lat jest w Polsce, tak też jest w Indiach czy Pakistanie)
Warto dodać, że szczepionki nie były wolne od zanieczyszczeń wirusowych odpornych na składniki szczepionek mających osłabiać wirusy. Po latach odkryto, że miliony osób zarażono wirusem SV-40, który znajdowano w liniach komórek nowotworowych i co do którego są mocne przesłanki, że przyczynie się do powstawania raka u ludzi.
a 2004 study published in Nature found that the strain of SIV affecting chimpanzees in the area where Hooper claimed vaccine had been prepared using chimpanzee cells was genetically distinct from HIV strains. This refuted Hooper’s claims from yet another angle: even if SIV-infected chimpanzee cells from that area had been used to make the vaccine, they could not have been the source of HIV. Epidemiological studies also highlight a serious problem with Hooper’s claims of an OPV/HIV link: HIV-1 (the first of two known species of HIV, more infective and virulent than the second, HIV-2) was likely introduced to humans prior to 1940, and in a completely different part of Africa than the location of the polio vaccine trial, probably via infected chimpanzees in Cameroon. The Congo vaccine trials took place in the late 1950s—at least a decade after HIV had begun spreading in humans, and probably longer, according to more recent estimates (Worobey 2008). The vaccine could not have been the source of a virus that had already been infecting humans for many years.
Hooper, for his part, stands by his claims and alleges an organized cover-up, but his argument has largely been relegated to the status of a debunked conspiracy theory. Yet even though his claims have not been found to have merit, they have still managed to damage global efforts to eradicate polio. Rumors of the current oral polio vaccine having been intentionally contaminated with drugs to cause sterility and “viruses which are known to cause HIV and AIDS” led to local refusals to accept the vaccine in parts of Africa. It’s likely that these rumors are related to the original OPV/HIV accusations. Partially as a result of these refusals, polio flared back up in parts of Africa after vaccination had led to positive steps toward eradication.
https://www.historyofvaccines.org/content/articles/debunked-polio-vaccine-and-hiv-link
Podczas epidemii polio w około 300mln USA notowano dziesiątki tysięcy zarażonych ludzi rocznie - częstość zachorowań była rzędu 20-40/100 000.
W Polsce przed okresem szczepień polio z porażeniem występowało z częstością 47/100tys, jednak liczba zgonów dzieci rocznie z powodu polio była zwykle dużo niższa niż wskutek wypadków samochodowych w ostatnich latach.
Szczepienia w 1959 roku
Szczepienia przeciwko polio wprowadzone w Polsce to propagandowo przykład sukcesu. w praktyce różowo nie było. Zachowały się wycinkowe szukujące dane o tym jak dużą porażką okazały się decyzje o wyborze i stosowaniu szczepionek przeciwko polio. Przykładowo w 1968 roku efekty były takie, że tylko 5% chorych na poliomyelitis nie chorowało z powodu wirusa ze szczepionki, 95% zachorowań to była wina szczepionki. Warto zaznaczyć, że ponad 70% chorujących doznało porażenia nerwów, tylko 1/4 chorych powróciła do zdrowia, bliko 4% zmarło, a reszta czyli większośc zostało kalekami z mniejszymi bądź większymi ograniczeniami czynności ruchu.
Obecnie ofiary poszczepienne uznaje się po prostu jako mniejsze zło w walce z epidemią polio chociaż tak naprawdę nie było nie było konieczności wprowadzenia szczepień OPV typ 3 ani w 1959 jak i 1968 roku gdyż ten typ po prostu w Polsce nie był zagrożeniem. Nie wiadomo tez dlaczego wycofano się z bezpiecznych szczepień IPV na rzecz szczepień żywych.
Wywołano epidemie, tysiące ludzi wskutek tych decyzji stało się kalekami, dziesiątki jeśli nie setki zmarły (szczepienia stosowano na przestrzeni wielu lat więc ofiary należy zsumować)
Oczywiście nikt nie poniósł konsekwencji głupoty ludzi ustalających tamte zalecenia. Nikt opócz porażonych osób i ich rodzin. Dzisiaj nie wiele osób o tym pamięta, w ogóle mało osób o tym wie łącznie z żyjącymi jeszcze ofiarami tych szczepień i ich rodzinami. Czy były odszkodowania? Ktoś tym ludziom wytłumaczył co się stało?
„Do 1967 roku program szczepień przeciw polio uwzględniał jeszcze podanie 2 dawek poliwalentnej szczepionki inaktywowanej typu Salka. Od 1967 roku wycofano to szczepienie. W ten sposób schemat uodpornienia obowiązujący w Polsce nie uwzględniał od 1961 roku częściowo, a od 1967 roku całkowicie szczepienia przeciw polio typ 3. W takiej sytuacji zdecydowano się w 1968 roku na szczepienie żywą doustną szczepionką przeciw poliomyelitis typ 3 rekomendowaną przez ŚOZ. Po szczepieniu wystąpiła epidemia poliomyelitis. Zanotowano ogółem w Polsce w 1968 roku 464 zachorowania i 17 zgonów, 341 zachorowań spowodowanych było wirusem typu 3 (73,5%). Prawie połowa zachorowań wystąpiła w województwie poznańskim i w mieście Poznaniu. Poza tym wysoką zapadalność stwierdzono w województwie szczecińskim, zielonogórskim i wrocławskim.”
Źródło: CHOROBA HEINEGO I MEDINA – PORAŻENIE DZIECIĘCE – POLIOMYELITIS – POLIO. ROZKWIT I AGONIA CHOROBY W DWUDZIESTYM WIEKU, Przegląd Epidemiologiczny 2002
http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl/download-article?id=487
„Po wprowadzeniu szczepień żywą szczepionką OPV w 1960 roku zaczęto obserwować zachorowania na porażenne polio towarzyszące szczepieniu obecnie zwane VAPP powodowane głównie wirusem typu 3. Zachorowania te stały się przyczyną wstrzymania w Polsce szczepień doustnych typem 3 od 1961 roku.”
Źródło: CHOROBA HEINEGO I MEDINA – PORAŻENIE DZIECIĘCE – POLIOMYELITIS – POLIO. ROZKWIT I AGONIA CHOROBY W DWUDZIESTYM WIEKU, Przegląd Epidemiologiczny 2002
http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl/download-article?id=487
Więcej
https://szczepieniapolio.wordpress.com/ofiary-szczepien-doustnych-wirusem-polio-typu-3-w-polsce/
W 1959 r. Polska dostała w darze 9 mln dawek nowej, niesprawdzonej jeszcze szczepionki na polio. Gdyby nie to, choroba mogła nadal zabijać i okaleczać dziesiątki tysięcy dzieci. Dzisiaj pokolenie, które nie ma pojęcia o tamtej epidemii, zastanawia się nad sensem szczepień- Przemysław Semczuk GN 51-52/2017
http://gosc.pl/doc/4388622.Szczepionka-zycia
Inny aspekt sprawy "Szczepionka przeciwko polio aż do 1981 r. była stosowana w krajach socjalistycznych, zawierała pochodzącego od małp wirusa wywołującego raka - twierdzi dr Michele Carbone z Loyola University Medical Center w Chicago" wg. Wprost http://szczepienie.blogspot.ca/2015/09/sv-40-bialko-p53-szczepienia-polio-opv.html
W Polsce pierwsze doniesienia o sporadycznych zachorowaniach na poliomyelitis pochodzą z końca XIX wieku. Pierwsza epidemia opisana przez Biehler wystąpiła w czerwcu i lipcu 1911 roku. Zarejestrowano wówczas 166 zachorowań w Warszawie i w najbliższej okolicy, w większości wśród dzieci do 5 lat. Śmiertelność wynosiła 3,1%. Rozporządzenie o obowiązku zgłaszania zachorowań na poliomyelitis w Polsce wydano w 1927 roku. Wzrosło zainteresowanie służby zdrowia tą chorobą wobec wybuchu wielkich epidemii w Europie. Rejestracja chorych do 1950 roku nie była dokładna.
W latach 1927-1938 notowano początkowo kilkadziesiąt, później około 100 zachorowań rocznie, najwięcej - 252 w 1936 roku, rozsianych po całym kraju. Wysoką zapadalność notowano w miastach.
Brak jest danych statystycznych z okresu II Wojny Światowej (1939 - 1945).
W latach 1946-1950 notowano rocznie od 111 do 349 zachorowań (przeciętnie 226 zachorowań) oraz od 7 do 22 zgonów (przeciętnie 15 zgonów rocznie). Zachorowania były rozproszone po całym kraju, z lokalnymi niedużymi epidemiami, jak np. w Krakowie i w okolicach w 1947 roku. Do 1950 roku nie notowano wyraźnego wzrostu liczby zachorowań jaki obserwowano już w krajach sąsiadujących.
W 1951 roku wystąpiła pierwsza wielka epidemia poliomyelitis w Polsce. Zanotowano 3 060 zachorowań i 252 zgony. Przez 9 lat od 1951 do 1959 roku każdego roku liczba zachorowań była wyższa od 1 000 i wahała się od 1 112 w 1959 roku do 6 090 w 1958 roku. W ciągu tych 9 lat zarejestrowano 21 937 przypadków. Przeciętna roczna liczba zachorowań wynosiła 2 437.
Liczby zgonów w latach 1951 - 1959 wahały się od 68 w 1953 roku do 348 w 1958 roku. W latach tych zarejestrowano 1 276 zgonów z powodu polio. Przeciętna roczna liczba zgonów wynosiła 142.
Najwyższa zapadalność dotyczyła najmłodszych dzieci, zwłaszcza ze środowiska miejskiego. W ponad 90% zarejestrowanych przypadków występowała postać porażenna powodująca u większości chorych trwałe kalectwo. Był to okres rozkwitu tej choroby w naszym kraju.
Liczby zgonów w latach 1951 - 1959 wahały się od 68 w 1953 roku do 348 w 1958 roku. W latach tych zarejestrowano 1 276 zgonów z powodu polio. Przeciętna roczna liczba zgonów wynosiła 142.
Najwyższa zapadalność dotyczyła najmłodszych dzieci, zwłaszcza ze środowiska miejskiego. W ponad 90% zarejestrowanych przypadków występowała postać porażenna powodująca u większości chorych trwałe kalectwo. Był to okres rozkwitu tej choroby w naszym kraju.
Na przełomie pięćdziesiątych i sześćdziesiątych lat XX stulecia wdrożono w Polsce masowe szczepienia przeciw poliomyelitis, rozwijano je w latach sześćdziesiątych, ostatecznie ustalono program i schemat szczepień podstawowych w pierwszych latach siedemdziesiątych, a w latach osiemdziesiątych ustalono terminy dawek przypominających.
Równolegle z wdrażaniem szczepień ulegała poprawie sytuacja epidemiologiczna poliomyelitis. Jeszcze w 1960 roku zarejestrowano 275 zachorowań i 22 zgony. W dalszych latach po 1960 roku, z wyjątkiem roku 1968, liczby zachorowań wykazywały tendencję spadkową i nie przekroczyły 100 w skali roku. Ostatnie zachorowania spowodowane dzikim wirusem polio stwierdzono w Polsce w 1982 i 1984 roku. Tak doszło do agonii tej choroby w Polsce.
http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl/download-article?id=487
Nie mniej dopiero w latach 50 pojawiły się porażenia, więc nawet jeśli na wyrost uznać, że był to problem, to nim nie był, bo to były zwykłe przechorowania. Tak były przyladki śmiertelne, ale ciężko, aby ich nie było z medycyną początku 20 wieku.
W Polsce bardziej się zbiegł spadek zachorowań z podaniem szczepionek. Nie dziwię się. Gdy na zachodzie wycofywano się z DDT to my jeszcze jedliśmy z tym syfem. Ciężko teraz udowadniać ile ludzie spożywali zatrutych płodów rolnych, ale ciekawe jest, że polio było problemem w zachodniej, bogatszej części Polski, a biedna południowa niemal nie chorowała. Można spokojnie założyć, że na wschodzie jedli po prostu nie skażone, bo nie było ich stać na środki ochrony.
Warto jednak zauważyć, że gdy zaczęto podawać szczepionki ludzie zaczęli chorować na polio poszczepienne co generalnie dzieje się do dziś - obecnie chorujemy tylko na wirusa poszczepiennego.
„Do 1967 roku program szczepień przeciw polio uwzględniał jeszcze podanie 2 dawek poliwalentnej szczepionki inaktywowanej typu Salka. Od 1967 roku wycofano to szczepienie. W ten sposób schemat uodpornienia obowiązujący w Polsce nie uwzględniał od 1961 roku częściowo, a od 1967 roku całkowicie szczepienia przeciw polio typ 3. W takiej sytuacji zdecydowano się w 1968 roku na szczepienie żywą doustną szczepionką przeciw poliomyelitis typ 3 rekomendowaną przez ŚOZ. Po szczepieniu wystąpiła epidemia poliomyelitis. Zanotowano ogółem w Polsce w 1968 roku 464 zachorowania i 17 zgonów, 341 zachorowań spowodowanych było wirusem typu 3 (73,5%).
Prawie połowa zachorowań wystąpiła w województwie poznańskim i w mieście Poznaniu. Poza tym wysoką zapadalność stwierdzono w województwie szczecińskim, zielonogórskim i wrocławskim.”
Ale nawet uznając, że to szczepienia w 59 odegrały kluczową rolę to:
„Po wprowadzeniu szczepień w listopadzie r. 1958 szczepień ochronnych szczepionką Salka, a w r. 1959 żywą atenuowaną szczepionką Koprowskiego nastąpił gwałtowny spadek zachorowań na poliomyelitis. Gdy w latach 1961 – 1965 zanotowaliśmy 16 przypadków polio z terenu województwa katowickiego, to z chorobami neurologicznymi o etiologii niewątpliwie wirusowej było ich 880. W zależności od klinicznego obrazu można wydzielić następujące grupy: z aseptycznym zapaleniem opon (AZO) było 396 chorych, z zapaleniem mózgu 179, z obwodowym porażeniem nerwu twarzowego 65,
Około 60% wszystkich chorych było w wieku poniżej 7 lat. Przypadki AZO występowały w ciągu całego roku, osiągając szczytowe nasilenie w miesiącach letnich, od lipca do października tak, że krzywa epidemiczna jest podobna do krzywej polio. Dawniej wszystkie takie przypadki tego typu uznawaliśmy za postać oponową polio. Obecnie zniknęły postacie polio, a przypadki AZO utrzymują się nadal i to w liczbie nawet większej niż w latach największego nasilenia polio…. Odosobnione obwodowe porażenie nerwu twarzowego przyjmujemy do leczenia szpitalnego w liczbie prawie o połowę mniejszej niż w latach epidemii polio. Nie dowodzi to wcale zmniejszenia się liczby zachorowań, gdyż doniesienia pracujących w lecznictwie otwartym mówią o czymś wprost przeciwnym…
Zapalenia mózgu występują w znacznie większej liczbie niż w latach epidemii polio, a w niewielkiej tylko liczbie przypadki z niedowładami i porażeniami, gównie o typie wielonarządowym. … Wiemy, że wirus polio nie jest jedynym wirusem, który uszkadza ośrodkowy układ nerwowy. W rozpoznaniu różnicowym musimy uwzględniać i inne wirusy z grupy Arbor, Adeno i Nani, jak również Myxo i Nita, które mogą dawać objawy chorobowe podobne do porażennej, mózgowej i rdzeniowej postaci polio. Szczególnie dużą rolę w zakażeniach ośrodkowego układu nerwowego odgrywają wirusy ECHO i Coxsackie… Uważa się nawet, że porażenia, które w okresie epidemii szybko się cofnęły nie były wywołane wirusami polio.”
Równolegle z wdrażaniem szczepień ulegała poprawie sytuacja epidemiologiczna poliomyelitis. Jeszcze w 1960 roku zarejestrowano 275 zachorowań i 22 zgony. W dalszych latach po 1960 roku, z wyjątkiem roku 1968, liczby zachorowań wykazywały tendencję spadkową i nie przekroczyły 100 w skali roku. Ostatnie zachorowania spowodowane dzikim wirusem polio stwierdzono w Polsce w 1982 i 1984 roku. Tak doszło do agonii tej choroby w Polsce.
http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl/download-article?id=487
Nie mniej dopiero w latach 50 pojawiły się porażenia, więc nawet jeśli na wyrost uznać, że był to problem, to nim nie był, bo to były zwykłe przechorowania. Tak były przyladki śmiertelne, ale ciężko, aby ich nie było z medycyną początku 20 wieku.
W Polsce bardziej się zbiegł spadek zachorowań z podaniem szczepionek. Nie dziwię się. Gdy na zachodzie wycofywano się z DDT to my jeszcze jedliśmy z tym syfem. Ciężko teraz udowadniać ile ludzie spożywali zatrutych płodów rolnych, ale ciekawe jest, że polio było problemem w zachodniej, bogatszej części Polski, a biedna południowa niemal nie chorowała. Można spokojnie założyć, że na wschodzie jedli po prostu nie skażone, bo nie było ich stać na środki ochrony.
Warto jednak zauważyć, że gdy zaczęto podawać szczepionki ludzie zaczęli chorować na polio poszczepienne co generalnie dzieje się do dziś - obecnie chorujemy tylko na wirusa poszczepiennego.
„Do 1967 roku program szczepień przeciw polio uwzględniał jeszcze podanie 2 dawek poliwalentnej szczepionki inaktywowanej typu Salka. Od 1967 roku wycofano to szczepienie. W ten sposób schemat uodpornienia obowiązujący w Polsce nie uwzględniał od 1961 roku częściowo, a od 1967 roku całkowicie szczepienia przeciw polio typ 3. W takiej sytuacji zdecydowano się w 1968 roku na szczepienie żywą doustną szczepionką przeciw poliomyelitis typ 3 rekomendowaną przez ŚOZ. Po szczepieniu wystąpiła epidemia poliomyelitis. Zanotowano ogółem w Polsce w 1968 roku 464 zachorowania i 17 zgonów, 341 zachorowań spowodowanych było wirusem typu 3 (73,5%).
Prawie połowa zachorowań wystąpiła w województwie poznańskim i w mieście Poznaniu. Poza tym wysoką zapadalność stwierdzono w województwie szczecińskim, zielonogórskim i wrocławskim.”
Ale nawet uznając, że to szczepienia w 59 odegrały kluczową rolę to:
„Po wprowadzeniu szczepień w listopadzie r. 1958 szczepień ochronnych szczepionką Salka, a w r. 1959 żywą atenuowaną szczepionką Koprowskiego nastąpił gwałtowny spadek zachorowań na poliomyelitis. Gdy w latach 1961 – 1965 zanotowaliśmy 16 przypadków polio z terenu województwa katowickiego, to z chorobami neurologicznymi o etiologii niewątpliwie wirusowej było ich 880. W zależności od klinicznego obrazu można wydzielić następujące grupy: z aseptycznym zapaleniem opon (AZO) było 396 chorych, z zapaleniem mózgu 179, z obwodowym porażeniem nerwu twarzowego 65,
Około 60% wszystkich chorych było w wieku poniżej 7 lat. Przypadki AZO występowały w ciągu całego roku, osiągając szczytowe nasilenie w miesiącach letnich, od lipca do października tak, że krzywa epidemiczna jest podobna do krzywej polio. Dawniej wszystkie takie przypadki tego typu uznawaliśmy za postać oponową polio. Obecnie zniknęły postacie polio, a przypadki AZO utrzymują się nadal i to w liczbie nawet większej niż w latach największego nasilenia polio…. Odosobnione obwodowe porażenie nerwu twarzowego przyjmujemy do leczenia szpitalnego w liczbie prawie o połowę mniejszej niż w latach epidemii polio. Nie dowodzi to wcale zmniejszenia się liczby zachorowań, gdyż doniesienia pracujących w lecznictwie otwartym mówią o czymś wprost przeciwnym…
Zapalenia mózgu występują w znacznie większej liczbie niż w latach epidemii polio, a w niewielkiej tylko liczbie przypadki z niedowładami i porażeniami, gównie o typie wielonarządowym. … Wiemy, że wirus polio nie jest jedynym wirusem, który uszkadza ośrodkowy układ nerwowy. W rozpoznaniu różnicowym musimy uwzględniać i inne wirusy z grupy Arbor, Adeno i Nani, jak również Myxo i Nita, które mogą dawać objawy chorobowe podobne do porażennej, mózgowej i rdzeniowej postaci polio. Szczególnie dużą rolę w zakażeniach ośrodkowego układu nerwowego odgrywają wirusy ECHO i Coxsackie… Uważa się nawet, że porażenia, które w okresie epidemii szybko się cofnęły nie były wywołane wirusami polio.”
Żelazne płuca były potrzebne nie przez polio, bo to choroba łagodna, będąca z nami od tysięcy lat, którą w dodatku można przejść bezobjawowo, a przez środek owadobójczy DDT, po którego wprowadzeniu pojawiły się porażenia. Po jego wycofaniu porażenia zniknęły, a same zachorowania zaczęły spadać przed wprowadzeniem pierwszej szczepionki. Gdy ponownie przywrócono DDT znów nagle uderzyły zachorowania z porażeniami.
Od początku epidemii HIV na świecie zaraziło się blisko 65 mln ludzi; ponad 30 mln zmarło w wyniku AIDS, tylko w zeszłym roku 1,5 mln. Obecnie chorych jest ponad 34 mln osób. Nie ma wątpliwości, że to działalność człowieka tzw. "postęp" - budowa kolei, szczepienia walnie się przyczyniły do rozsiewania tego wirusa po świecie... Trudno jednak oszacować na ile ta konkretna szczepionka się przyczyniła.
Pełne cytaty:
"Choroba zbierała tymczasem wielotysięczne żniwo. Choć nazywano ją paraliżem dziecięcym (np. w Afryce chorowały na ogół dzieci i niemowlęta), w USA atakowała nastolatków i ludzi generalnie młodych. Czym to tłumaczyć? Postęp higieniczny, jaki dokonał się w USA przez dziesięciolecia, sprawił, że wyrosło w latach 40. i 50. całe pokolenie ludzi, których organizmy nigdy nie miały szans zetknąć się z wirusem i wykształcić przeciwciał. Latem 1952 roku sytuacja stała się rozpaczliwa – odnotowano 58 tys. zachorowań. Czas naglił."
"Salk pracował przez siedem dni w tygodniu po 16 godzin dziennie. Mówiono, że zachowuje się jak dyktator i że "chce skoków, a nie pełzania". Konkurencja – zwłaszcza Sabin – zarzucała mu, że podanie jego niesprawdzonej szczepionki będzie igraniem z ludzkim życiem.
Wirusa hodowano na tkankach pochodzących z nerek małp. Potem był unieszkodliwiany formaldehydem. Testy na małpach wykazały, że szczepionka działa – ale Salk wiedział, że następnym krokiem musi być sprawdzenie jej działania na ludziach."
"Sabin uważał, że prace nad szczepionkami powinny potrwać jeszcze 5-10 lat – teraz posunął się do stwierdzenia, że szczepionka Salka wywoła prawdziwą epidemię polio, zamiast jej zapobiec"
"W akcji wzięło udział 20 tys. lekarzy i urzędników służby zdrowia, 64 tys. nauczycieli i ponad 200 tys. ochotników. Pierwszy przyjął zastrzyk niejaki Randy Kerr, sześciolatek ze stanu Virginia. Wiosną 1954 r. w ciągu paru tygodni taki sam zastrzyk dostało 1,8 mln dzieci."
"Przez moment wydawało się, że akcja może się przerodzić w spektakularną tragedię. Zastopowano ją, gdy rozchorowało się kilka tysięcy dzieci, które dostały szczepionkę, a setki spośród nich dotknął paraliż. Sabin zdawał się niemal triumfować: "A nie mówiłem?". W ciągu paru dni okazało się, że jedna z serii szczepionki okazała się wadliwa – zawierała "niedobitego" wirusa. Była to kwestia bardziej braku odpowiedniego nadzoru i organizacyjnego pośpiechu niż zagrożenia tkwiącego w samej szczepionce. Osiem dni potem szczepienia wznowiono."
"Na paradoks zakrawa fakt, że to nie Jonas Salk był człowiekiem, który stworzył pierwszą działającą szczepionkę przeciw polio. Zrobił to przed nim wspomniany Hilary Koprowski. W roku 1950 przyjął on własną szczepionkę, przygotowaną z mózgu zarażonego szczura bawełniaka. Niedługo później tą metodą uodporniono pierwsze dziecko. Koprowski o wynikach swoich badań informował niebawem na konferencji naukowej (odnoszono się do nich, jak on sam wspominał, ze sceptycyzmem), zaczęła też o nich pisać fachowa prasa."
"W trakcie badań nad wirusem, po wielu próbach, znalazł gospodarza, który w warunkach naturalnych nie zakaża się i z którego wirus wychodzi osłabiony (był to szczur bawełniany). Koprowski wraz ze swymi asystentami pobierał od zakażonych szczurów wycinki mózgu i wstrzykiwał je następnemu szczurowi. Po kilkunastu takich zabiegach otrzymywano żywego lecz osłabionego wirusa. "
"Niektórzy uważali wręcz prace Salka za oparte na naukowej herezji – zwłaszcza znany doktor Albert Sabin (polski Żyd z pochodzenia), który miał się stać jego wielkim konkurentem. Niechęć wobec Salka miał dyplomatycznie maskować polski naukowiec Hilary Koprowski – jego badania nad szczepionką, prowadzone w Nowym Jorku, zmierzały w podobną stronę co prace Sabina."
"W styczniu 1952 r. Koprowski ogłosił pracę na temat prekursorskiej szczepionki. Dopiero rok później wyniki swoich badań ogłosił Salk, a po nim – Sabin (ten drugi, szukając szczepionki opartej na żywym zarazku, szedł w tym samym kierunku co Koprowski), Ale to Polak był pierwszy. Szczepionka Koprowskiego popłynęła na statkach również do Polski. "
"Gdy swój triumf święcił niedługo później Salk, Koprowski znalazł się wśród jego oponentów. Podnosił m.in. zarzut Sabina: szczepionka Salka dawała odporność ogólną, ale nie dożywotnią (co było prawdą). Tak czy inaczej, trudno uciec od pytania: dlaczego tylko prace dwóch Amerykanów, a nie badania Koprowskiego odbiły się w USA należnym echem?"
"Salk został w Stanach bohaterem narodowym, otrzymał też Nagrodę Laskera (nazywaną amerykańskim Noblem). Badania opinii umieszczały go na skali autorytetów gdzieś pomiędzy Churchillem a Gandhim."
"Umarł w 1995 roku – dwa lata po swoim wielkim konkurencie Albercie Sabinie. Ten po wielokroć powtarzał, że "Salk nigdy niczego nie wynalazł", zaś jego badania przypominały "zabawy w laboratorium małego chemika".
http://wiadomosci.onet.pl/prasa/doktor-ktory-zaszczepil-narod/hzlg8
"Zdaniem naukowców z Uniwersytetu Alabama w Birmingham HIV to ludzki odpowiednik szympansiego wirusa SIV, który przeskoczył na człowieka w doustnej szczepionce przeciwko chorobie Heinego-Medina. Twierdzono, że prof. Koprowski, przygotowując w Kongo szczepionkę, wykorzystał komórki z szympansich nerek. Potem, szczepiąc milion mieszkańców Afryki (i tysiące polskich dzieci), przyczynił się do zadomowienia się SIV w organizmach ludzkich. Polak temu zaprzeczał, twierdził że do szczepionki używał tylko narządów małp makaków i rezusów, które nie mają z wirusem SIV nic wspólnego. Ale jego głos był lekceważony."
"Niemieccy badacze porównali fragmenty DNA ze szczepionki z DNA ludzkim i próbkami uzyskanymi od sześciu gatunków małp. Sprawdzali, czy w preparatach były fragmenty wirusa SIV lub komórek szympansów. Znaleźli jedynie tkanki rezusów i makaków, a te małpy nie chorują. Prof. Koprowski mógł wreszcie odetchnąć z ulgą – przywrócono mu honor. "
Więcej o epidemii w Indiach na dole tej strony.
Polska
"W Polsce w latach 1965-1968 wykazały, że od 80% do 97% dzieci posiadało przeciwciała neutralizujące wirusa poliomyelitis typu 1, a od 90% do 100% osób posiadało przeciwciała neutralizujące wirusa poliomyelitis typu 2. Odmiennie kształtowała się odporność przeciw wirusowi typu 3 - około 50% dzieci w 2. i 3. roku życia nie posiadało przeciwciał przeciwko temu wirusowi. W takiej sytuacji w 1968 r. zdecydowano się na przeprowadzenie szczepień żywą doustną szczepionką przeciw poliomyelitis typu 3 zalecaną przez ŚOZ.
W 1968 r. wystąpiła w Polsce epidemia poliomyelitis.
Ogółem w Polsce zarejestrowano 464 zachorowania i 17 zgonów (śmiertelność 3,7%) w tym 341 zachorowań spowodowanych wirusem typu 3 (73,5%). Prawie połowa zachorowań (231 przypadków) wystąpiła w województwie poznańskim oraz w mieście Poznaniu (zapadalność 9,2 i 7,6 na 100 000), wysoką zapadalność stwierdzono w województwie szczecińskim (5,6),
zielonogórskim (2,7) i wrocławskim (1,5). ." źródło ,,Aktualne problemy zapobiegania i zwalczania polio w Polsce" 2010 r. "
Źródło: Wiesława Mazurowska-Magdzik, Bożenna Bucholc, Wiesława Janaszek-Seydlitz, Tomasz Szkoda, Wiesław Magdzik
"Aktualne problemy zapobiegania i zwalczania poliomyelitis w Polsce"
http://www.przeglepidemiol.pzh.gov.pl/pobierz-artykul?id=1294
Pelne tlumaczenie notatki z gazery Reading Eagle z 5 maja 1955 (gazeta z Nowego Orleanu)
Wnuk chirurga pokonany przez polio.
Dzisiaj odbył się pogrzeb 30-sto miesięcznego Eugene Allen Davis Jr., który zmarl na paraliż dziecięcy osiem dni po zaszczepieniu anty-polio szczepionka Salka.
Chłopiec, wnuk znanego chirurga doktora Alton Ochsner został zaszczepiony 26 kwietnia szczepionka z Cuttler Laboratories. Szczepionka z Cuttler Laboratories została wycofana 27 kwietnia po zarażeniu polio kilkorga dzieci z Kaliforni.
Chłopiec rozchorował się w niedziele i został zabrany do szpitala Alton Ochsner Medical Foundation następnego dnia. Ojciec dziecka jest dyrektorem Public Relations szpitala.
Dr. Harrington Snyder który zajmował się chorym dzieckiem wraz z innymi lekarzami nie przypuszcza żeby szczepionka była przyczyna zarażenia chłopca. (Tłumaczenie dr Andre Kulisz)
https://www.facebook.com/groups/szczepieniapl/permalink/773402672768882/?comment_id=773520016090481&offset=0&total_comments=3&comment_tracking=%7B%22tn%22%3A%22R%22%7D
z
http://i.imgur.com/zOPiPNL.jpg z http://i.imgur.com/Y9daHO5.jpg a wg Dr. Mary's MonkeyHaslam a wnuczka została sparaliżowana.
http://www.henrymakow.com/hidden_history_of_vaccines.html https://news.google.com/newspapers?nid=1955&dat=19550505&id=GwcrAAAAIBAJ&sjid=TJgFAAAAIBAJ&pg=2043%2C2589024&hl=en
" A handful of prominent doctors across the country stepped into the fray to throw the weight of their reputations on the side of the vaccine. One of these doctors was Mary Sherman's boss, Dr. Alton Ochsner. (Editor's note: Mary Sherman is the Mary in the book title and Alton Ochsner was one of the most prominent doctors in New Orleans where the secret monkey virus lab exposed by this book was located.) To demonstrate his conviction that the vaccine was really ready, Dr. Ochsner inoculated his own grandchildren with it.
The mass inoculation proceeded on schedule. Within days, children fell sick from polio, some were crippled, some died. Estimates vary dramatically. (The truth will never be known--TV) Ochsner's grandson died. His granddaughter contracted polio but survived. An enormous lawsuit erupted. Heads rolled everywhere. The Secretary of Health, Education and Welfare (Oveta Hobby) stepped down. The Director of the National Institute of Health (NIH), Dr. William Sebrell, resigned. It was the biggest fiasco in medical history. A second, safer vaccine developed by Albert Sabin was deployed. It used a weakened live virus instead of a dead virus. It worked. Polio was history; the future was safe--or so it seemed."
http://www.henrymakow.com/hidden_history_of_vaccines.html
Odnośnie epidemii w Polsce to więcej na
http://szczepienie.blogspot.com/2015/02/szczepione-dzieci-moga-zarazac-zywymi.html
Znalezione, kilka ciekawostek, do zweryfikowania:
"Prowadząc dochodzenie w sprawie wybuchu epidemii polio w Omanie Sutter et al (1992) dokonali przeglądu historii szczepień przeciwko wirusowi polio 70 dzieci w wieku od 5 do 24 miesięcy i 692 dzieci stanowiących grupę kontrolną. ,,Znacznie większa liczba przypadków otrzymała szczepionkę DTP [diphtheria (błonica), tetanus (tężec), pertussis (krztusiec)] w okresie do 30 dni przed wystąpieniem objawów porażenia, niż to było w przypadku grupy kontrolnej (odpowiednio 42.9% i 28.3%). Odsetek przypadków polio [choroby Heinego-Medina], które mogły być wywołane przez szczepionki DTP, wyniósł 35% w przypadku dzieci w wieku od 5 do 11 miesięcy". Badacze doszli do wniosku, że ich studium dowodzi, iż „...szczepionki są ważną przyczyną sprowokowanego porażenia dziecięcego. Mimo iż korzyści, jakie odniesiono w rezultacie zastosowania szczepionki DTP, powinny przeważyć nad ryzykiem ewentualnego porażenia, powyższe dane pokazują, że należy unikać niepotrzebnych szczepień w czasie epidemii wywołanych przez dzikiego wirusa polio.
Już w latach 1950. opisano prowokowanie porażenia przez inne szczepionki (jak choćby te, które zawierały składnik kokluszu), o czym wspomina na przykład McCloskey (1950). Tak więc sytuacja w Omanie była kolejnym przykładem zjawiska sprowokowanego porażenia dziecięcego. Mimo to programy masowych szczepień zignorowały ten ważny fakt i dalej powodowały cierpienia i kalectwa dzieci na całym świecie. Kolejnym dobrze znanym i ważnym faktem jest to, że znaczna większość (65%) biorców pierwszej dawki dowolnej szczepionki w rzeczywistości zapada na chorobę, przed którą ma ona chronić (Hedrich. 1933). Hedrich przez 30 lat badał ogniska odry w rejonie Baltimore (USA). Ustalił, że kiedy na odrę zapada około 63% podatnych na nią osób, epidemia ustaje. Strebel et al. (1992) podali, że u biorców szczepionki OPV [doustna szczepionka przeciwko polio] do porażenia dochodzi zazwyczaj po pierwszej dawce szczepionki. W Omanie i w pozostałych miejscach z obliczeń skuteczności wyklucza się wszystkich, którzy zostają porażeni po pierwszej dawce, traktując ich jako nie szczepionych, albo podaje się, że takie szczepienia „nie były brane pod uwagę".
Sutter et al. (1993) opublikowali artykuł o innym wybuchu epidemii w Omanie, do którego doszło po poszczepiennej epidemii polio w latach 1988-1989. Ponieważ z oczywistych powodów nie mogę przytoczyć całego artykułu, ograniczę się jedynie do stwierdzeń opisujących zaobserwowany stan rzeczy. Jego autorzy napisali:
Cytuj
„Dochodzenie w sprawie wybuchu epidemii wskazuje, że przyczyn było wiele, w tym zgromadzenie dzieci podatnych na wirusa polio na skutek spadku ogólnego poziomu odporności z powodu wystawienia na działanie dzikiego wirusa polio w latach 1987-1988, niepełna skuteczność doustnej szczepionki (OPV), prowokacja porażenia dziecięcego przez wcześniejsze szczepienia przeciwko DTP oraz udział w pełni zaszczepionych dzieci w łańcuchu transmisji... W roku 1991 wystąpiły cztery laboratoryjnie potwierdzone przypadki. Pierwsze dwa w marcu 1991 roku w regionie Batinah (dzieci w wieku 44 i 49 miesięcy). W obu z nich dzieci otrzymały cztery dawki OPV. Dwa pozostałe (dzieci w wieku 25 i 30 miesięcy), oba po pięciu dawkach OPV, wystąpiły w sierpniu i w październiku 1991 roku w sąsiednich regionach - wschodnim i środkowym. We wszystkich tych przypadkach wyizolowano dzikiego wirusa polio typu 3 o tym samym genotypie".
Badacze doszli do wniosku, że doświadczenia z Omanu dowodzą, iż jednolite wdrażanie strategii WHO „może nie wystarczyć do przerwania przekazywania" i że może być konieczne podanie wszystkim dzieciom dodatkowych dawek szczepionki OPV. (To samo osiągnięto by, oczywiście, nie podając żadnych dawek).
[..]
Niezaprzeczalna rzeczywistość tego, co stało się na Tajwanie. wygląda tak. że 65 procent szczepionek spowodowało paraliż w ciągu 28 dni od podania pierwszej dawki, co potwierdza obserwacje innych, że do większości spowodowanych przez szczepionkę przypadków paraliżu dochodzi po jej pierwszej dawce. Śmiertelność wśród tych przypadków wyniosła 9 procent. Jednak procent ten był liczony w stosunku do ogółu mieszkańców, mimo iż definicja (polio) brzmi: „paraliż niemowlęcy" - co oznacza, że należało go liczyć w stosunku do liczby dzieci w poszczególnych grupach wiekowych. Co więcej, ponieważ przed wybuchem epidemii w roku 1982 przez siedem lat nie odnotowano żadnych zachorowań na polio na Tajwanie, jest mało prawdopodobne, aby wszyscy, u których wystąpił paraliż w ciągu 28 dni od podania pierwszej dawki szczepionki, byli już zarażeni tą chorobą. Poza tym blisko 7 procent badanej społeczności nie otrzymało OPV.
[..]
szczepienia spowodowały atak epidemii - najwięcej przypadków paraliżu dziecięcego wystąpiło w regionie o najwyższym procencie szczepionych.
Sutter et al. (1991) napisali również:
Cytuj
„Jedną z najbardziej niepokojących cech wybuchu [epidemii porażenia dziecięcego (choroby Heinego-Medina)] w Omanie było to, że doszło do niego pomimo przeprowadzenia modelowego programu immunizacji oraz tego, że do szerokiego rozprzestrzenienia tej choroby doszło w słabo zaludnionych, głównie wiejskich terenach".
To kolejny dowód na to, że ten wybuch choroby wywołały szczepienia. Personel wykonujący szczepienia dotarł nawet do tych rozproszonych społeczności.
Sutter et al. (1993) opublikowali artykuł o innym wybuchu epidemii w Omanie, do którego doszło po poszczepiennej epidemii polio w latach 1988-1989. Ponieważ z oczywistych powodów nie mogę przytoczyć całego artykułu, ograniczę się jedynie do stwierdzeń opisujących zaobserwowany stan rzeczy. Jego autorzy napisali:
Cytuj
„Dochodzenie w sprawie wybuchu epidemii wskazuje, że przyczyn było wiele, w tym zgromadzenie dzieci podatnych na wirusa polio na skutek spadku ogólnego poziomu odporności z powodu wystawienia na działanie dzikiego wirusa polio w latach 1987-1988, niepełna skuteczność doustnej szczepionki (OPV), prowokacja porażenia dziecięcego przez wcześniejsze szczepienia przeciwko DTP oraz udział w pełni zaszczepionych dzieci w łańcuchu transmisji... W roku 1991 wystąpiły cztery laboratoryjnie potwierdzone przypadki. Pierwsze dwa w marcu 1991 roku w regionie Batinah (dzieci w wieku 44 i 49 miesięcy). W obu z nich dzieci otrzymały cztery dawki OPV. Dwa pozostałe (dzieci w wieku 25 i 30 miesięcy), oba po pięciu dawkach OPV, wystąpiły w sierpniu i w październiku 1991 roku w sąsiednich regionach - wschodnim i środkowym. We wszystkich tych przypadkach wyizolowano dzikiego wirusa polio typu 3 o tym samym genotypie".
Badacze doszli do wniosku, że doświadczenia z Omanu dowodzą, iż jednolite wdrażanie strategii WHO „może nie wystarczyć do przerwania przekazywania" i że może być konieczne podanie wszystkim dzieciom dodatkowych dawek szczepionki OPV. (To samo osiągnięto by, oczywiście, nie podając żadnych dawek).
[..]
Niezaprzeczalna rzeczywistość tego, co stało się na Tajwanie. wygląda tak. że 65 procent szczepionek spowodowało paraliż w ciągu 28 dni od podania pierwszej dawki, co potwierdza obserwacje innych, że do większości spowodowanych przez szczepionkę przypadków paraliżu dochodzi po jej pierwszej dawce. Śmiertelność wśród tych przypadków wyniosła 9 procent. Jednak procent ten był liczony w stosunku do ogółu mieszkańców, mimo iż definicja (polio) brzmi: „paraliż niemowlęcy" - co oznacza, że należało go liczyć w stosunku do liczby dzieci w poszczególnych grupach wiekowych. Co więcej, ponieważ przed wybuchem epidemii w roku 1982 przez siedem lat nie odnotowano żadnych zachorowań na polio na Tajwanie, jest mało prawdopodobne, aby wszyscy, u których wystąpił paraliż w ciągu 28 dni od podania pierwszej dawki szczepionki, byli już zarażeni tą chorobą. Poza tym blisko 7 procent badanej społeczności nie otrzymało OPV.
[..]
szczepienia spowodowały atak epidemii - najwięcej przypadków paraliżu dziecięcego wystąpiło w regionie o najwyższym procencie szczepionych.
Sutter et al. (1991) napisali również:
Cytuj
„Jedną z najbardziej niepokojących cech wybuchu [epidemii porażenia dziecięcego (choroby Heinego-Medina)] w Omanie było to, że doszło do niego pomimo przeprowadzenia modelowego programu immunizacji oraz tego, że do szerokiego rozprzestrzenienia tej choroby doszło w słabo zaludnionych, głównie wiejskich terenach".
To kolejny dowód na to, że ten wybuch choroby wywołały szczepienia. Personel wykonujący szczepienia dotarł nawet do tych rozproszonych społeczności.
"SZCZEPIENIA GŁÓWNĄ PRZYCZYNĄ ROZPOWSZECHNIENIA SIĘ WIRUSA HIV.
Oliver Pybus z Oxfordu: rozprzestrzenianiu się wirusa pomogły dwa aspekty, charakterystyczne dla świata lat 20. XX wieku. Pierwszy – to publiczne kampanie służby zdrowia wzywające do szczepień przeciw chorobom zakaźnym. Wirus szerzył się bowiem przez używanie brudnych strzykawek. Drugi aspekt to sieć transportu kolejowego, która pozwoliła ludziom podróżować po ogromnym kraju. Zdaniem naukowców z belgijskiego uniwersytetu w Leuven i Oxfordu, którzy opublikowali swoje spostrzeżenia w czasopiśmie ,,Science” właśnie te dwa zjawiska pozwoliły HIV na szybkie opanowanie krajów afrykańskich, a następnie innych kontynentów.
Prowadzone badania polegają na analizowaniu wszystkich mutacji w zapisie genetycznym wirusa HIV. Badanie źródeł HIV jest stosunkowo trudne, ponieważ zachowało się niewiele próbek genetycznych z poprzednich dekad."
"Dowiedziono, że wirus SV-40 jest odporny na działanie formaliny, która była używana dawniej do produkcji szczepionek przeciwko polio na bazie komórek nerki rezusa. Mimo że jest to wirus małpi, znajdowano go w niektórych liniach komórek nowotworowych. Intensywne badania w latach 60. i 70. wykluczyły tę możliwość, lecz dziś znowu ukazują się doniesienia o możliwości wywołania białaczek przez tego wirusa. SV40 koduje antygen T, mający zdolność łączenia się w nieaktywne kompleksy z białkiem p53, przez co kompleks ten traci zdolność hamowania cyklu komórkowego czy też indukcji apoptozy[1], co może przyczyniać się do nowotworzenia."
Szczepionka przeciwko polio, a HIV (do zweryfikowania)
"Obecnie już nie żyjący szef odpowiedzialny za tworzenie szczepionek w firmie Merck, dr Maurice Hillerman, który w wywiadzie radiowym przyznał, że szczepionki Merck, są zanieczyszczone wirusem, który spowodował epidemię AIDS w USA."
HIV And Cancer and Vaccine, Dr Maurice…
https://www.youtube.com/watch?v=9-lcDZkeYhs
Wirus HIV w szczepionce Hilarego Koprowskiego…
https://www.youtube.com/watch?v=Tq6Vb-0UOEU fragment 44 min. filmu dokumentalnego, przedstawiający historię wirusa HIV, który rozprzestrzenił się wśród ludzi. Szczepionki przygotowywane były na nerkach i krwi szympansów, co doprowadziło do zanieczyszczenia szczepionek tym odzwierzęcym wirusem HIV, którego nosicielem były szympansy. Hilary Koprowski, zapytany przez reportera czy do swoich celów używał szympansów, kategorycznie zaprzeczył............. Jednak archiwalne materiały filmowe z placówki Koprowskiego pokazują co innego........ a jego placówka była jednym z największych obiektów na tamte czasy, która posiadała taką ilość szympansów!
Pochodzenie AIDS: Szczepionka przeciw Polio…
https://www.youtube.com/watch?v=eqX2uyOwNRA
Czy naukowcy przypadkowo spowodowali epidemię AIDS w Afryce w latach 60?
Dr Robert E. Willner w swojej książce Deadly Deception pisze, że AIDS to nowa nazwa na 25 chorób, które występowały od zawsze, a zespół nabytego niedoboru odporności jest opisywany w książkach już od 90 lat, a jego główne przyczyny to:
* Niedożywienie i głód
* Leki i narkotyki
* Promieniowanie
* ChemioteriaWięcej na ten temat w linkach poniżej:
Dr Robert Willner Injects "HIV" into himself on TV
https://www.youtube.com/watch?v=tQCKb...
http://www.whale.to/c/willner_deadly_...
http://www.virusmyth.com/aids/hiv/rwc...
Obecnie już nie żyjący szef odpowiedzialny za tworzenie szczepionek w firmie Merck, dr Maurice Hillerman, który w wywiadzie radiowym przyznał, że szczepionki Merck, są zanieczyszczone wirusem, który spowodował epidemię AIDS w USA.
Powiedział również, że wszystkie szczepionki firmy Merck są zanieczyszczone rakiem i innymi wirusami. (Rząd USA przyznał, że szczepionka HEB B powoduje toczeń oraz, że szczepionka, która jest podawana każdemu dziecku w USA w dniu urodzenia jest związana z rozwojem stwardnienia rozsianego.)
[..]
Donald W. Scott, redaktor The Journal of Degenerative Diseases i współzałożyciel fundacji Common Cause Medical Research Foundation, łączy szczepienia z AIDS (podobnie jak Hillerman) jak równiż z amerykańskimi badaniami nad bronią biologiczną i mówi, że szczepionki są zanieczyszczone mykoplazmą ( bakterią wolno żyjącą, całkowicie pozbawioną ściany komórkowej) oraz prymitywnymi bakteriami, które naruszają ścianki komórek.
Być może najwyższym naukowym autorytetem mówiącym, że szczepionki są zanieczyszczone jest Garth Nicolson. Jest on biologiem komórkowym i redaktorem Journal of Clinical and Experimental Metastasis oraz Journal of Cellular Biochemistry. Jest on jednym z najczęściej cytowanych naukowców na świecie, opublikował ponad 600 medycznych i naukowych recenzowanych referatów, edytował ponad 14 książek i służył w 28 redakcjach czasopism medycznych i naukowych. On nie tylko mówi, że szczepionki są zanieczyszczone mykoplazmą ale ostrzega przed tym faktem Amerykanów. Nicolson idzie o krok dalej i mówi, że wszyscy mamy przez nie uszczerbek na zdrowiu i zapadamy przez nie na chroniczne choroby zwyrodnieniowe. Te uszczerbki na zdrowiu przekładają się na pacjentów leczących się przez całe życie (i tym samym generujących przez ich całe życie zysk) dla przemysłu farmaceutycznego dokonującego szczepień i mówi, że nie wydaje się to być przypadkowe.
"
Autor: S. Edmonson
Źródło oryginalne: Salem-news.com
Źródło polskie: http://wolnemedia.net/zanieczyszczenia-szczepionek/ http://www.prisonplanet.pl/nauka_i_technologia/wszystkie_szczepionki_sa,p1313076630
https://forum.wybudzeni.com/index.php?topic=2069.0 "
Inne ciekawostki
Oprócz błędów jak wyżej opisanych tzn. gdy w USA 120tys szczepionek przeciwko polio wskutek błędu na jednym z etapów produkcji zawierały żywe wirusy. Efekt: 40tys osób zarażonych, 53 osoby sparaliżowane i 10 zgonów.
http://szczepienie.blogspot.com/2015/07/historia-walki-z-epidemia-polio.html
W Polsce - setki ofiar z lat 60
https://szczepieniapolio.wordpress.com/ofiary-szczepien-doustnych-wirusem-polio-typu-3-w-polsce/
z ostatnich dekad kilkadziesiąt ofiar w Polsce wg danych PZH - z winy szczepionki po której wirus poszczepionkowu mutuje u zaszczepionych i jest wydalany, zaraża innych
http://szczepienie.blogspot.com/2015/02/szczepione-dzieci-moga-zarazac-zywymi.html (w związku z powyższym przeciwwskazaniem było szczepienie w rodzinach gdzie były osoby z grup ryzyka np. noworodki, a od marca 2016 szczepionkę w końcu wycofano z rynku gdyż od dekad jedyne ofiary polio to były ofiary tej szczepionki)
Szczepionka przeciwko polio mogła też przyczynić się do epidemii nowotworów - była skażona wirusem SV40 powodującym nowotwory (To akurat fakt)
http://szczepienie.blogspot.com/2015/09/sv-40-bialko-p53-szczepienia-polio-opv.html
"testy molekularne wskazują, że ponad 99% komórek nowotworowych raka szyjki macicy zawiera DNA wirusa HPV, co sugeruje, że infekcja wirusem jest warunkiem niezbędnym dla rozwoju nowotworu"
http://slwstr.net/pk3/2015/czy-szczepionka-przeciwko-hpv-jest-nieskuteczna-i-szkodliwa?rq=hpv
http://szczepienie.blogspot.com/2016/01/hpv-niebezpieczna-szczepionka.html
Faktem jest też, że DNA wirusa SV40 zostało wykryte w ludzkim mózgu, kościach i płucach z nowotworami u dzieci i dorosłych, a także w 45% plemników od osób zdrowych i nikt nie ogłasza, że nowotwory wina szczepionek przeciwko polio...
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9776222
http://szczepienie.blogspot.com/2015/09/sv-40-bialko-p53-szczepienia-polio-opv.html
Lobotomia jeszcze w latach 60 był to nowoczesny, uznany, bezpieczny bo ambulatoryjny zabieg. Blisko 30 lat praktyki jego wykonywania i 60 tys zabiegów najlepiej świadczą o bezpieczeństwie i skuteczności. Za tym zabiegiem stali profesorowie oraz nawet nagroda nobla przyznana w 1949 roku za wymyślenie tak doskonałej metody służące m.in. do uspokajania nadpobudliwych dzieci poprzez niszczenie cytuje "jedynie komórek nerwowych odpowiedzialnych za stany chorobowe pacjentów" czyli wbiciu szpikulca w mózg i kręcenia nim:
Niestety m.in. rodziny poszkodowanych tym nowoczesnym zabiegiem pacjentów doprowadziły do tego, że odebrano prawa do wykonywania zawodu piewcy lobotomii a sam zabieg uznano za zbrodniczy.
Niesamowite jak wielka w tych czasach była pycha lekarzy, nie mając większego pojęcia o mózgu bardzo poważnie ale w ciemno ingerowali w niego. Myśleli, że skoro są lekarzami, uprawiają naukę to wolno im na takie eksperymenty, okazali się ignorantami nie dostrzegającymi własnych błędów, które doprowadziły ich do idiotycznych wniosków aby nazywać to co robili terapią... W dodatku szkodząc dziesiątkom tysięcy ludzi, których życie już nigdy nie było normalnie, wielu też zmarło przedwcześnie albo zaraz po zabiegu.
Ale chyba nikt nie nazywał wtedy "antylobotomistów" antynaukowymi oszołomami, ciemnogrodem, bojącym się postępu i najnowszej nauki?
https://www.facebook.com/kendberry.md/photos/a.114750092456391/366907123907352/?type=3
Warto dodać, że były to też czasy wprowadzania szczepionki przeciwko polio. Tu ciekawostka: w 1955 roku szczepionka Salka przyczyniła się do epidemii polio w USA (40tys przypadków, 120tys skażonych dawek, 53 osoby sparaliżowane i 10 zgonów) http://szczepienie.blogspot.com/2015/07/historia-walki-z-epidemia-polio.html
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/1238945502819606/
http://szczepienie.blogspot.com/2015/02/szczepione-dzieci-moga-zarazac-zywymi.html (w związku z powyższym przeciwwskazaniem było szczepienie w rodzinach gdzie były osoby z grup ryzyka np. noworodki, a od marca 2016 szczepionkę w końcu wycofano z rynku gdyż od dekad jedyne ofiary polio to były ofiary tej szczepionki)
Szczepionka przeciwko polio mogła też przyczynić się do epidemii nowotworów - była skażona wirusem SV40 powodującym nowotwory (To akurat fakt)
http://szczepienie.blogspot.com/2015/09/sv-40-bialko-p53-szczepienia-polio-opv.html
"testy molekularne wskazują, że ponad 99% komórek nowotworowych raka szyjki macicy zawiera DNA wirusa HPV, co sugeruje, że infekcja wirusem jest warunkiem niezbędnym dla rozwoju nowotworu"
http://slwstr.net/pk3/2015/czy-szczepionka-przeciwko-hpv-jest-nieskuteczna-i-szkodliwa?rq=hpv
http://szczepienie.blogspot.com/2016/01/hpv-niebezpieczna-szczepionka.html
Faktem jest też, że DNA wirusa SV40 zostało wykryte w ludzkim mózgu, kościach i płucach z nowotworami u dzieci i dorosłych, a także w 45% plemników od osób zdrowych i nikt nie ogłasza, że nowotwory wina szczepionek przeciwko polio...
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9776222
http://szczepienie.blogspot.com/2015/09/sv-40-bialko-p53-szczepienia-polio-opv.html
Lobotomia jeszcze w latach 60 był to nowoczesny, uznany, bezpieczny bo ambulatoryjny zabieg. Blisko 30 lat praktyki jego wykonywania i 60 tys zabiegów najlepiej świadczą o bezpieczeństwie i skuteczności. Za tym zabiegiem stali profesorowie oraz nawet nagroda nobla przyznana w 1949 roku za wymyślenie tak doskonałej metody służące m.in. do uspokajania nadpobudliwych dzieci poprzez niszczenie cytuje "jedynie komórek nerwowych odpowiedzialnych za stany chorobowe pacjentów" czyli wbiciu szpikulca w mózg i kręcenia nim:
Niestety m.in. rodziny poszkodowanych tym nowoczesnym zabiegiem pacjentów doprowadziły do tego, że odebrano prawa do wykonywania zawodu piewcy lobotomii a sam zabieg uznano za zbrodniczy.
Niesamowite jak wielka w tych czasach była pycha lekarzy, nie mając większego pojęcia o mózgu bardzo poważnie ale w ciemno ingerowali w niego. Myśleli, że skoro są lekarzami, uprawiają naukę to wolno im na takie eksperymenty, okazali się ignorantami nie dostrzegającymi własnych błędów, które doprowadziły ich do idiotycznych wniosków aby nazywać to co robili terapią... W dodatku szkodząc dziesiątkom tysięcy ludzi, których życie już nigdy nie było normalnie, wielu też zmarło przedwcześnie albo zaraz po zabiegu.
Ale chyba nikt nie nazywał wtedy "antylobotomistów" antynaukowymi oszołomami, ciemnogrodem, bojącym się postępu i najnowszej nauki?
https://www.facebook.com/kendberry.md/photos/a.114750092456391/366907123907352/?type=3
Warto dodać, że były to też czasy wprowadzania szczepionki przeciwko polio. Tu ciekawostka: w 1955 roku szczepionka Salka przyczyniła się do epidemii polio w USA (40tys przypadków, 120tys skażonych dawek, 53 osoby sparaliżowane i 10 zgonów) http://szczepienie.blogspot.com/2015/07/historia-walki-z-epidemia-polio.html
https://www.facebook.com/groups/779018065479021/permalink/1238945502819606/
