Dur brzuszny jest ostrą chorobą zakaźną wywoływaną przez pałeczki duru brzusznego Salmonella enterica serowar Typhi.http://www.szczepienia.pzh.gov.pl/main.php?p=3&id=143
Choroba charakteryzuje się zróżnicowanymi objawami klinicznymi, stopniowym narastaniem objawów, długotrwałym okresem zdrowienia i skłonnością do nawrotów.
Źródłem zakażenia jest zakażony objawowo bądź bezobjawowo człowiek. Materiałem zakaźnym jest przede wszystkim kał, rzadziej mocz.
Dur brzuszny szerzy się głównie przez wodę i żywność zanieczyszczone wydalinami zakażonych ludzi. Szczególnie niebezpieczne są skażone ściekami zbiorniki wodne (awarie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej), produkty mleczne oraz jarzyny uprawiane na polach nawożonych odchodami ludzkimi. Możliwe jest także zakażenie bezpośrednie od zakażonego człowieka (droga fekalno-oralna).
Wrotami zakażenia jest przewód pokarmowy, wyjątkowo – drogi oddechowe.
Okres wylęgania choroby wynosi od 1 do 3 tygodni, najczęściej 10-14 dni.
WHO każdego roku na świecie rejestruje się 22 miliony zachorowań na dur brzuszny oraz 220 tys. zgonów będących bezpośrednim następstwem choroby.
http://szczepienia.pzh.gov.pl/who-rekomenduje-nowa-szczepionke-przeciw-durowi-brzusznemu/
Dokładne mycie owoców i warzyw przed spożyciem, a także picie tylko czystej wody z pewnego źródła i unikanie kontaktu z nieczystościami skażonymi bakteriami. Bardzo ważne jest mycie rąk przed jedzeniem, ponieważ dur brzuszny (podobnie jak np. czerwonka), należy do tzw. chorób brudnych rąk. Możliwe też przyjęcie szczepionki uodparniającej; odporność zyskuje się po jednej dawce na okres około 3 lat. Na rynku polskim dostępne są dwie szczepionki: Ty i Typhim Vi (szczepionka polisacharydowa)."
Dlaczego wycofano się z tego szczepienia?
http://szczepienie.blogspot.com/2017/02/jak-choroby-zakazne-zmieniaja-wyglad-i.html
W Polsce szczepiono przeciwko durowi brzusznemu co 3 lata, ostatnio tylko grupy ryzyka. Jeszcze do 1975 roku w wieku 14, 17, 20 i tak do 60 roku życia, W 1963 startowano ze szczepieniami już od 5 roku zycia
http://szczepienie.blogspot.com/2015/08/kalendarze-szczepien-archiwalne-lata-60.html
W pierwszej połowie XX wieku dur brzuszny należał w Polsce do najczęstszych chorób zakaźnych, a Polska była krajem o najwyższej zapadalności na dur brzuszny w Europie. Obserwowano dwa okresy nasilenia epidemii: w latach 1920–1922, gdy zgłaszano po kilkadziesiąt tysięcy zachorowań i kilka tysięcy zgonów rocznie oraz w latach 1945–1947. Chorowali głównie mieszkańcy dużych miast. Następnie zapadalność zmniejszyła się. Przykładowo, wkrótce po II wojnie światowej, w 1948 roku zanotowano 7975 zachorowań i 478 zgonów. Jeszcze w latach 60. co roku zgłaszano w Polsce około 3 tysiące zachorowań i kilkadziesiąt zgonów na dur brzuszny. Choroba była pospolita i łatwo rozpoznawana przez lekarzy. Do 1976 roku prowadzono powszechne szczepienia wybranych grup dzieci i młodzieży przeciwko durowi brzusznemu. Obecnie dur brzuszny jest w Polsce chorobą zanikającą. W latach 90. XX wieku zgłaszano rocznie maksymalnie kilkanaście przypadków, a w 1998 roku zgłoszono tylko 2 przypadki tej choroby.
Utrzymywanie się zachorowań można wiązać z rosnącą popularnością turystyki zagranicznej. Opisywano epidemie hotelowe, np. na wyspie Kos w Grecji. W pozostałych krajach europejskich, podobnie jak w Polsce, dur brzuszny występuje obecnie sporadycznie. Choroba występuje nadal endemicznie w Indiach i Pakistanie, w Afryce, w Dalekowschodniej Azji, na Środkowym Wschodzie oraz w Ameryce Południowej i Środkowej. Liczbę zachorowań na dur brzuszny na całym świecie szacuje się na kilkaset tysięcy rocznie.
Na terenach, gdzie choroba występuje sporadycznie i nie prowadzi się szczepień ochronnych przeciw durowi brzusznemu wrażliwość na zakażenie populacji jest bardzo duża. Na terenach endemicznych, gdzie występuje częste nosicielstwo, a zakażenia dotyczą głównie dzieci i młodzieży, większość populacji jest uodporniona na dur brzuszny.
https://www.mp.pl/pacjent/choroby-zakazne/choroby/zakazenia-bakteryjne/163255,dur-brzuszny
„U progu XX stulecia płonica w Europie uważana była za jedną z najgroźniejszych chorób zakaźnych. Poglądu tego nie mógł zmienić zauważalny już pod koniec XIX wieku spadel liczby zgonów z powodu tej choroby, toteż w Polsce po odzyskaniu niepodległości płonica – obok takich chorób jak ospa, dur plamisty, powrotny czy brzuszny – w ustawie z 1919 r. została włączona do grupy chorób zakaźnych objętych obowiązkiem zgłaszania zachorowań.” https://faktyoszczepieniach.wordpress.com/szczepionki-nas-nie-uratowaly-cz-ii-polska/
Jak wiele zachorowań na dur brzuszny występuje w Polsce?
W pierwszej połowie XX wieku dur brzuszny należał w Polsce do najczęstszych chorób zakaźnych, a Polska była krajem o najwyższej zapadalności na dur brzuszny w Europie. Obserwowano dwa okresy nasilenia epidemii: w latach 1920–1922, gdy zgłaszano po kilkadziesiąt tysięcy zachorowań i kilka tysięcy zgonów rocznie oraz w latach 1945–1947. Chorowali głównie mieszkańcy dużych miast. Następnie zapadalność zmniejszyła się. Przykładowo, wkrótce po II wojnie światowej, w 1948 roku zanotowano 7975 zachorowań i 478 zgonów. Jeszcze w latach 60. co roku zgłaszano w Polsce około 3 tysiące zachorowań i kilkadziesiąt zgonów na dur brzuszny. Choroba była pospolita i łatwo rozpoznawana przez lekarzy. Do 1976 roku prowadzono powszechne szczepienia wybranych grup dzieci i młodzieży przeciwko durowi brzusznemu. Obecnie dur brzuszny jest w Polsce chorobą zanikającą. W latach 90. XX wieku zgłaszano rocznie maksymalnie kilkanaście przypadków, a w 1998 roku zgłoszono tylko 2 przypadki tej choroby.
Utrzymywanie się zachorowań można wiązać z rosnącą popularnością turystyki zagranicznej. Opisywano epidemie hotelowe, np. na wyspie Kos w Grecji. W pozostałych krajach europejskich, podobnie jak w Polsce, dur brzuszny występuje obecnie sporadycznie. Choroba występuje nadal endemicznie w Indiach i Pakistanie, w Afryce, w Dalekowschodniej Azji, na Środkowym Wschodzie oraz w Ameryce Południowej i Środkowej. Liczbę zachorowań na dur brzuszny na całym świecie szacuje się na kilkaset tysięcy rocznie.
Na terenach, gdzie choroba występuje sporadycznie i nie prowadzi się szczepień ochronnych przeciw durowi brzusznemu wrażliwość na zakażenie populacji jest bardzo duża. Na terenach endemicznych, gdzie występuje częste nosicielstwo, a zakażenia dotyczą głównie dzieci i młodzieży, większość populacji jest uodporniona na dur brzuszny.
https://www.mp.pl/pacjent/choroby-zakazne/choroby/zakazenia-bakteryjne/163255,dur-brzuszny
„U progu XX stulecia płonica w Europie uważana była za jedną z najgroźniejszych chorób zakaźnych. Poglądu tego nie mógł zmienić zauważalny już pod koniec XIX wieku spadel liczby zgonów z powodu tej choroby, toteż w Polsce po odzyskaniu niepodległości płonica – obok takich chorób jak ospa, dur plamisty, powrotny czy brzuszny – w ustawie z 1919 r. została włączona do grupy chorób zakaźnych objętych obowiązkiem zgłaszania zachorowań.” https://faktyoszczepieniach.wordpress.com/szczepionki-nas-nie-uratowaly-cz-ii-polska/
Jak wiele zachorowań na dur brzuszny występuje w Polsce?
W Polsce zapadalność na dur brzuszny od wielu lat utrzymuje się na niskim poziomie (poniżej 0,1 na 100 000 mieszkańców).http://szczepienia.pzh.gov.pl/szczepionki/dur-brzuszny/2/#co-to-jest-dur-brzuszny
Rocznie notuje się nie więcej niż kilka przypadków nowych zachorowań.
Należy liczyć się głównie z zachorowaniami sporadycznymi, zawleczonymi z krajów o niskich standardach higienicznych.
Jakie szczepionki przeciw durowi brzusznemu są zarejestrowane w Polsce?
W Polsce zarejestrowane są trzy szczepionki przeciw durowi brzusznemu:
SZCZEPIONKI MONOWALENTNE
1. Nazwa: Ty- szczepionka durowa
Typ szczepionki: szczepionka przeciw durowi brzusznemu, inaktywowana
Antygeny: inaktywowane bakterie Salmonella typhi
Podmiot odpowiedzialny: Instytut Biotechnologii Surowic i Szczepionek BIOMED S.A.,
Postać: zawiesina do wstrzykiwań
Dawka: 0,5 ml.
2. Nazwa: TYPHI Vi
Typ szczepionki: szczepionka przeciw durowi brzusznemu, polisacharydowa
Antygeny: oczyszczony polisacharyd otoczkowy (Vi) Salmonella typhi (szczep Ty2)
Podmiot odpowiedzialny: Sanofi Pasteur, Francja
Postać: roztwór do wstrzykiwań
Dawka: 0,5 ml.
SZCZEPIONKA SKOJARZONA
Nazwa: TyT- szczepionka durowo – tężcowa
Typ szczepionki: szczepionka przeciw durowi brzusznemu i tężcowi, inaktywowana
Antygeny: inaktywowane bakterie Salmonella typhi i toksoid tężcowy
Podmiot odpowiedzialny: Instytut Biotechnologii Surowic i Szczepionek BIOMED S.A.,
Postać: zawiesina do wstrzykiwań
Dawka: 0,5 ml.
http://www.szczepienia.pzh.gov.pl/main.php?p=3&id=143&sz=1303&to=szczepionka
Dur Brzuszny jest chorobą rzadką ( łącznie 27 przypadków w ciągu 10 ostatnich lat) a cholera od lat w Polsce nie występuje.
Zarówno cholera jak i dur są wywoływane przez bakterie.
Dur który u nas się zdarza, bardzo dobrze reaguje na antybiotyki. Natomiast szczepionki przeciw durowi i przeciw cholerze mają niską immungenność, tzn trzeba się doszczepiać co 2-3 lata.
Żółta febra którą często straszy się przed wyjazdami jest przenoszona przez komary, z rodzaju który w Polsce nie występuje. Zagrożenie to dotyczy pewnych konkretnych regionów, rzadko kiedy całych krajów.
Warto zaznaczyć, że cholera i dur są zależne od warunków sanitarnych. Aczkolwiek zachorowania zdarzają się także w krajach o wyższym poziomie życia epizodycznie, nie umyte ręce i przygotowanie surówki etc.
Szczepienia dostępne w Polsce są zalecane dla osób wyjeżdżających w rejony w których te choroby występują.
0 komentarze:
Prześlij komentarz
Proszę podawać źródła informacji. Chcę aby dyskusja była merytoryczna, krytyka mile widziana, ale spokojna i konstruktywna.
Przekleństwa, spam, atakowanie innych osób - takie posty będą usuwane.