01:06 / / with No comments /
00:45 / / with No comments /
00:41 / / in bcg, gruźlica / with No comments /
00:37 / / with No comments /
16:10 / / in fitomenadion, Konakion, vitacon, VKDB, witamina k / with 29 comments /
Nadmiar witaminy K u niemowląt może powodować:https://dziecisawazne.pl/witamina-k/https://parenting.pl/witamina-k-dla-niemowlat
rozpad czerwonych krwinek,
niedokrwistość,
nadmierne wydzielanie potu,
uczucie gorąca,
drgawki,
obrzęki,
żółtaczkę,
uszkodzenia tkanki mózgowej.
W 1992 roku pojawiły się także przesłanki, że iniekcje z witaminy K mogą zwiększyć ryzyko zachorowania na na ostrą białaczkę limfatyczną u dzieci do 6 roku życia. Dalsze obserwacje i badania nie potwierdziły jednoznacznie tych obaw, jednak nie można w 100 proc. wykluczyć takiej zależności.
Sami rodzice często obserwują u dzieci bóle brzucha, kolki, prężenie się, płacz, niepokój.
Niektórzy naukowcy uważają, że to nie przypadek, że wszystkie dzieci przychodzą na świat z niską krzepliwością krwi. Krew pępowinowa jest niezwykle bogata w komórki macierzyste, które są swego rodzaju systemem naprawczym dla całego organizmu. Pokonują barierę krew–mózg i mogą swobodnie przemieszczać się tam, gdzie są najbardziej potrzebne. Jednak aby działać skutecznie, potrzebują rzadkiej krwi i późnego odpępnienia, czyli przecięcia pępowiny dopiero wtedy, gdy przestanie tętnić (zwykle trwa to kilka minut). Być może rozrzedzona krew noworodka nie jest żadną patologią, a wręcz przeciwnie – to skuteczny mechanizmem obronny, który pomaga naprawić ewentualne szkody, które powstały w trakcie porodu.
Należy pamiętać, że nadmiar witaminy K, tak samo jak niedobór, wiąże się z poważnymi konsekwencjami. Przede wszystkim stwarza zagrożenie wystąpienia żółtaczki u niemowląt. U dorosłych zbyt duże ilości mogą prowadzić do anemii, uczucia gorąca oraz nadmiernego pocenia się.
Istotnym zagrożeniem dla noworodków i niemowląt jest krwawienie spowodowane niedoborem witaminy K (vitamin K deficiency bleeding – VKDB). U 50% niemowląt, u których krawienie wystąpiło po ukończeniu 1. tygodnia życia (późna postać VKDB), stwierdza się również krwawienie wewnątrzczaszkowe.
Na duże ryzyko VKDB są narażone noworodki i niemowlęta do ukończenia 3. miesiąca życia karmione wyłącznie piersią, ponieważ zawartość witaminy K w pokarmie naturalnym jest niewystarczająca (zaledwie 1–2 µg/l, a w mieszankach mlecznych – ok. 50 µg/l). Szczególną grupę ryzyka stanowią niemowlęta z cholestazą, u których wchłanianie witaminy K (i innych witamin rozpuszczalnych w tłuszczach) jest zaburzone. Wyniki badań obserwacyjnych dowodzą, że jednorazowe wstrzyknięcie witaminy K domięśniowo po urodzeniu jest najskuteczniejszą metodą zapobiegania zarówno klasycznej postaci VKDB, jak też postaci późnej
Objawy ostrzegawcze, które mogą nawet o kilka tygodni wyprzedzać wystąpienie ciężkiego, zagrażającego życiu krwawienia, to:
• niewielkie krwawienia (pępek, błony śluzowe, przewód pokarmowy),https://www.termedia.pl/Zalecenia-zespolu-ekspertow-dotyczace-profilaktyki-krwawienia-z-niedoboru-witaminy-K-u-noworodkow-i-niemowlat,8,8146,1,1.html
• przedłużająca się żółtaczka,
• biegunka, wymioty,
• brak lub słabe przyrosty masy ciała.
Prof. dr hab. n. med. Ryszard Lauterbach, kierownik Kliniki i Oddziału Neonatologii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, podkreśla, że celem tego badania była ocena skuteczności profilaktyki VKDB u niemowląt z grupy szczególnie dużego ryzyka, czyli dzieci z nierozpoznaną atrezją dróg żółciowych. Ale to właśnie ta grupa stanowi największy problem.
– Częstość występowania późnej postaci VKDB w obu grupach profilaktyki doustnej była identyczna i wynosiła aż 82%! Przy czym częsta była również najcięższa jej postać – krwawienie wewnątrzczaszkowe. Po profilaktyce domięśniowej późna postać VKDB występowała zaledwie u 4% dzieci, przy czym u żadnego krwawienie nie dotyczyło układu nerwowego dziecka. [..]Celowość wprowadzenia zmian w dotychczasowym schemacie profilaktyki autorzy tłumaczą koniecznością wzmocnienia prewencji krwawienia wewnątrzczaszkowego u niemowląt z nierozpoznaną cholestazą, przy czym nie posiadają aktualnych danych dotyczących częstości jej występowania u dzieci w naszym kraju. Moim zdaniem opieranie wskazań w profilaktyce populacyjnej o nieskuteczny schemat suplementacji doustnej wymaga szybkiej weryfikacji – dodaje prof. Lauterbach.
Kiedy wzrasta ryzyko wystąpienia krwawienia u niemowlęcia?http://mamapediatra.blog.pl/?p=717
jeśli mama dziecka w ostatnim okresie ciąży przyjmowała leki przeciwpadaczkowe lub niektóre antybiotyki
jeśli u dziecka występują choroby wątroby lub przewodu pokarmowego
W pierwszej dobie życia stężenia bilirubiny całkowitej nie powinny przekraczać 5 mg%, a granicą prawidłowego wzrostu stężenia w okresie noworodkowym jest 12,9 mg% dla noworodków donoszonych i 15 mg% dla wcześniaków, przy czym stężenia bilirubiny związanej nie powinny przekraczać 1,5-2 mg%. Przyjmuje się, że kliniczne objawy żółtaczki fizjologicznej mogą trwać nie dłużej niż 7-10 dni u noworodków donoszonych i 14 dni u wcześniaków.http://www.czytelniamedyczna.pl/605,cholestazy-u-dzieci-patofizjologia-diagnostyka-i-leczenie.html
Pierwotne kwasy żółciowe są wytwarzane z cholesterolu w hepatocytach. Wtórne kwasy żółciowe powstają przy udziale flory bakteryjnej z pierwotnych kwasów żółciowych, nie wchłoniętych w jelicie krętym (kwas cholowy -> kwas dezoksycholowy, kwas chenoddezoksycholowy -> kwas litocholowy). Stężenia całkowite kwasów żółciowych w surowicy oznacza się na czczo (< 5 µmol/L) i po posiłku (2-3-krotna zwyżka).
Metabolizm kwasów żółciowych (k.ż.) w okresie noworodkowym charakteryzuje się:
– niewydolnością resorpcji k.ż. w jelicie krętym,
– niskimi wartościami klirensu wątrobowego k.ż. z krążenia wrotnego (zdrowe noworodki mają „podwyższone” stężenia k.ż. w surowicy),
– o połowę mniejszą całkowitą pulą k.ż. w porównaniu z osobami dorosłymi,
– sprzęganiem k.ż. głównie z tauryną.
Oznaczenie stężenia kwasów żółciowych jest czulszym testem w wykrywaniu cholestaz niż bilirubiny. Brak obecności kwasów żółciowych w treści dwunastniczej przemawia za niedrożnością dróg żółciowych. W żółtaczkach czynnościowych, jak choroba Gilberta i Dubin-Johnsona, wykazują wartości prawidłowe.
Część składników stałych żółci (na które przypada 2-3% jej ciężaru) podlega krążeniu wątrobowo-jelitowemu). Należą do nich sole i barwniki żółciowe, cholesterol. U zdrowego człowieka wydalone ze stolcem w ciągu doby kwasy żółciowe stanowią ok. 20% ich całkowitej puli. Urobilinogen, będący produktem bakteryjnej przemiany bilirubiny w jelitach, jest w połowie resorbowany i z krążeniem wrotnym dociera do wątroby, skąd jest ponownie wydzielany z żółcią. Tylko niewielka ilość urobilinogenu dociera do dużego krążenia i jest wydalana przez nerki (u dorosłych ok. 4 mg/dobę).
Nie ma ścisłych granic określających tolerancję komórek wątrobowych na przedłużającą się cholestazę. Uważa się, że szczególnie aktywnej diagnostyki wymaga cholestaza okresu noworodkowego i wczesnoniemowlęcego, z powodu szybko postępujących nieodwracalnych zmian destrukcyjnych w obrębie wątroby i dróg żółciowych. U niemowląt nawet jednomiesięczny zastój żółci może prowadzić do żółciowej marskości wątroby. Niezdiagnozowane choroby metaboliczne, które mogą być przyczyną cholestazy, powodują niedorozwój psychoruchowy dzieci, któremu w wielu przypadkach można zapobiec, stosując np. odpowiednią dietę eliminacyjną. U pacjentów pediatrycznych szczególnie w okresie niemowlęcym, bardzo trudno jest różnicować cholestazę wewnątrz- i zewnątrzwątrobową na podstawie nieprawidłowości w badaniach biochemicznych. Zwykle wysokie (> 600 U/L) stężenia GGTP i fosfatazy alkalicznej stwierdza się w atrezji dróg żółciowych i innych przypadkach niedrożności dróg żółciowych, zespołach skąpości wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych, niedoborach α1-antytrypsyny. Wysokie stężenia fosfatazy alkalicznej i niskie GGTP obserwuje się w postępujących rodzinnych cholestazach i wrodzonych zaburzeniach syntezy kwasów żółciowych. Jednocześnie występują zwykle niskie lub średnio podwyższone stężenia powyższych enzymów w chorobach pierwotnie dotyczących hepatocytów, jak np. idiopatyczne noworodkowe zapalenie wątroby. Stężenia kwasów żółciowych i bilirubiny związanej nie są również szczególnie użyteczne w diagnostyce różnicowej cholestaz. W postępujących rodzinnych cholestazach wewnątrzwątrobowych i wrodzonych zespołach skąpości wewnątrzwątrobowych dróg żółciowych stężenia kwasów żółciowych są znacząco podwyższone, natomiast stężenia bilirubiny są podwyższone tylko w niewielkim stopniu. Wysokie stężenia aminotransferaz mogą wskazywać na uszkodzenie hepatocytów. Do postawienia ostatecznego rozpoznania zwykle niezbędne jest wykonanie diagnostyki obrazowej (USG, CT, MR, scyntygrafia wątroby i dróg żółciowych, cholangiografia) oraz badań histopatologicznych.
Diagnostyka różnicowa cholestaz obejmuje bardzo wiele chorób, które ze względu na etiologię można pogrupować następująco: choroby metaboliczne, abberacje chromosomalne (np. zespół Downa), zakażenia, toksemie, cholestazy wewnątrzwątrobowe przetrwałe, cholestezy wewnątrzwątrobowe nawracające, torbielowatości wątroby (ch. Caroliego, torbielowatość mnoga typu dziecięcego), choroby pozawątrobowe, inne przyczyny (wstrząs, hipoperfuzja, choroby rozrostowe, choroby związane z niedrożnością lub zapaleniem jelit, noworodkowy liszaj rumieniowaty).
U jednej czwartej urodzonych siłami natury dzieci występują niewielkie krwawienia w mózgu. Dzieje się tak najprawdopodobniej z powodu nacisku na głowę w czasie przechodzenia przez kanał rodny. Opisane wyniki uzyskali naukowcy, którzy po raz pierwszy wykorzystali rezonans magnetyczny o wysokiej rozdzielczości do zbadania mózgów zdrowych noworodków.
Wybroczyny szybko znikają i najprawdopodobniej nie wpływają długoterminowo na stan zdrowia maluchów (Radiology). W końcu kobiety rodzą pochwowo od milionów lat — stwierdza jeden z autorów raportu, dr Honor Wolfe z University of North Carolina School of Medicine. Krwotoków nie zaobserwowano po cesarskich cięciach, ale lekarz zastrzega się, że nie powinno być to uznawane za okoliczność przemawiającą za tego typu porodami. Z tego powodu nikt, ani rodzice, ani personel medyczny, nie powinien zmieniać planów porodowych.
Wcześniejsze brytyjskie studium wykazało krwawienia domózgowe u 10% noworodków. Było jednak przeprowadzane po upływie dłuższego czasu od porodu i z wykorzystaniem słabszej aparatury.
Akademicy z USA zbadali 88 noworodków (średnio miały one 3 tygodnie). Sześćdziesiąt pięć przyszło na świat w wyniku porodu pochwowego, 23 poprzez cesarskie cięcie. U 17 dzieci z pierwszej grupy odnotowano krwawienie, w drugiej nie dotyczyło to żadnego malucha.
Wielkość dziecka, wielkość jego główki, długość porodu ani też wykorzystanie narzędzi, kleszczy czy próżnociągu położniczego, przy porodzie zabiegowym nie wpływają na krwawienie — uważa dr John Gilmore. Winien jest sam proces rodzenia się. Czaszka jeszcze się nie "utwardziła", jest elastyczna, a szwy zarastają długo po narodzinach. Podczas przechodzenia przez kanał rodny kości zostają ściśnięte, a małe naczynia krwionośne pękają. Nie znaleziono jednak dowodów klinicznych, że coś może się stać z mózgiem maleństwa. Zespół naukowców przeprowadzał badanie mózgu w rok i dwa lata po narodzinach i nie dopatrzył się niczego złego. Zjawisko to nie jest więc najwyraźniej patologią. Autor: Anna Błońska
Opublikowane w pierwszym kwartale 2016 roku przez grupę polskich autorów „Zalecenia dotyczące profilaktyki krwawienia z niedoboru witaminy K” (Standardy Medyczne Pediatria, 2016; 13: 26–37) wzbudziły liczne kontrowersje. Od czasu ich publikacji trwa burzliwa dyskusja nie tylko w środowisku praktyków, ale przede wszystkim w szerszym gronie ekspertów, która koncentruje się wokół dwóch zasadniczych pytań:[..]
Dlaczego takie „zalecenia” powstały i czy opierają się one na wiarygodnych danych naukowych?
Czy i dlaczego do świadomości neonatologów, pediatrów i lekarzy rodzinnych ma trafić przekaz, że to stanowisko ma moc obowiązującego prawa, zatem jego przestrzeganie jest obowiązkiem lekarzy?Na wstępie chciałbym podkreślić, że żadne wytyczne praktyki klinicznej (zalecenia) nie mają mocy prawnej, a lekarz ma obowiązek postępować zgodnie ze stanem aktualnej wiedzy medycznej. Zalecenia, które nie opierają się na najbardziej wiarygodnych z dostępnych danych naukowych lub w trakcie ich interpretacji popełniono błędy, trudno nawet uznać za korzystną wskazówkę dla lekarza i pacjenta.
autorzy wspomnianej publikacji polskiej odnieśli pojedyncze przypadki VKDB u dzieci z nierozpoznaną cholestazą do zaleceń dla całej populacji zdrowych dzieci, przyjmując teoretyczne założenie, że dodatkowa przedłużona suplementacja witaminy K u wszystkich dzieci karmionych piersią, które otrzymały aktualnie zalecaną dawkę witaminy K1 i.m. po urodzeniu, poprawi skuteczność profilaktyki w tej względnie rzadkiej grupie ryzyka. Obecnie nie ma jednak dowodów na to, aby takie postępowanie było rzeczywiście skuteczne, dlatego też podobnej praktyki nie stosuje się w żadnym innym kraju w Europie, ani też w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii czy Nowej Zelandii.[..]
skuteczna profilaktyka VKDB sprowadza się optymalnie do podania jednorazowej dawki witaminy K1domięśniowo (i.m.) wszystkim noworodkom bezpośrednio po urodzeniu, bez dalszej dodatkowej suplementacji witaminy K doustnie (p.o.).http://www.mp.pl/pytania/pediatria/najnowsze-pytania/148940,jak-nalezy-aktualnie-realizowac-profilaktyke-krwawienia-z-niedoboru-witaminy-k-u-noworodkow-i-niemowlat
Czyli 1 mg witaminy K1 i.m. jednorazowo po urodzeniu – metoda ta nie wymaga już dalszej profilaktycznej suplementacji witaminy K p.o.
2. Alternatywnie (np. jeśli rodzice nie wyrażają zgody na podanie witaminy K i.m. lub istnieją rzadkie przeciwwskazania do wstrzyknięć i.m. [hemofilia]):
3 × 2 mg witaminy K1 p.o. (zaraz po urodzeniu + w 4.–6. dż. + w 4.–6. tż.) lub
2 mg witaminy K1 p.o. zaraz po urodzeniu + 1 mg p.o. co tydzień do końca 3. mż.
W razie regurgitacji lub wymiotów w ciągu godziny od podania preparatu p.o. zasadne może być powtórzenie dawki.
"Nie ma żadnych opublikowanych danych potwierdzających korzystny wpływ suplementacji witaminy K w dawce 150 µg/24 h przez 3 miesiące na ryzyko VKDB, którą aktualnie zaleca grupa polskich ekspertów"http://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/artykuly-przegladowe/146950,zapobieganie-krwawieniu-z-niedoboru-witaminy-k-cz-2
"Niezwykle ważnym jest by prawidłowo poinformować pacjentki o suplementacji w domu, gdyż obecnie występujące preparaty na rynku nie są dostosowane do nowych wytycznych!
# Każdy noworodek donoszony po urodzeniu musi otrzymać profilaktyczną dawkę Vit. K -1mg.im. Preferowana jest domięśniowa droga podawania ze względu na skuteczność i wiarygodność podania. Po podaniu domięśniowym dziecko nie wymaga w późniejszym okresie suplementacji Vit.K
# W przypadku odmowy rodziców na domięśniową drogę podania 1mg Vit.K dopuszcza się podaż doustną 2mg Vit K Jeżeli noworodek zwymiotuje lub uleje w ciągu 1 godz. po podaniu doustnym to dawkę trzeba powtórzyć. Przy podaży Vit. K drogą doustną kolejne 2 mg należy podać doustnie w 4-6 dniu i w 4-6 tyg. życia dziecka lub 1mg doustnie1 raz tygodniowo przez okres 3 miesięcy.
# Odmowa rodziców podania dziecku profilaktycznej dawki Vit.K im lub po powinna być odnotowana w dokumentacji i potwierdzona podpisem
http://www.dobrzeurodzeni.pl/aktualnosci/witamina-k-nowe-zalecenia.html
Niezwykle ważnym jest by prawidłowo poinformować pacjentki o suplementacji w domu, gdyż obecnie występujące preparaty na rynku nie są dostosowane do nowych wytycznych!
# Każdy noworodek donoszony po urodzeniu musi otrzymać profilaktyczną dawkę Vit. K -1mg.im. Preferowana jest domięśniowa droga podawania ze względu na skuteczność i wiarygodność podania. Po podaniu domięśniowym dziecko nie wymaga w późniejszym okresie suplementacji Vit.K
# W przypadku odmowy rodziców na domięśniową drogę podania 1mg Vit.K dopuszcza się podaż doustną 2mg Vit K Jeżeli noworodek zwymiotuje lub uleje w ciągu 1 godz. po podaniu doustnym to dawkę trzeba powtórzyć. Przy podaży Vit. K drogą doustną kolejne 2 mg należy podać doustnie w 4-6 dniu i w 4-6 tyg. życia dziecka lub 1mg doustnie1 raz tygodniowo przez okres 3 miesięcy.
# Odmowa rodziców podania dziecku profilaktycznej dawki Vit.K im lub po powinna być odnotowana w dokumentacji i potwierdzona podpisem
W Polsce aktualnie jedynymi preparatami do stosowania pozajelitowo u noworodków i niemowląt są wprowadzone czasowo do obrotu decyzją Ministra Zdrowia (z dnia 8.10.2010 r., przedłużoną na kolejny okres w dniu 28.09.2016 r.) preparaty Konakion MM (2 mg/0,2 ml) i Konakion Prima Infanzia (2 mg/0,2 ml). Są one zarejestrowane w wielu krajach europejskich i można je podawać także doustnie (do opakowania dołączony jest specjalny dozownik umożliwiający bezpieczne podanie leku bezpośrednio do jamy ustnej dziecka).PiśmiennictwoCharakterystyka produktu leczniczego: Konakion MM Paediatric 2 mg/0,2 ml (www.medicines.org.uk/emc/medicine/1699/SPC)
Powszechnie stosowany w przeszłości preparat Vitacon (1 mg/0,5 ml) został wycofany z produkcji z powodu zawartości Cremophoru EL i alkoholu benzylowego. Substancje te, zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, nie są dopuszczone do stosowania u noworodków i wcześniaków. Pozostający w sprzedaży Vitacon (10 mg/1 ml) również zawiera wymienione substancje i to w jeszcze większej dawce niż Vitacon (1 mg/0,5 ml), więc nie może być stosowany zamiennie. Zgodnie z opinią Instytutu Leków nie można go stosować u dzieci <2 .="" b="" roku="" ycia.="">
"Od czasu opublikowania w 2007 roku zaleceń dotyczących profilaktyki VKDB dostępność preparatów witaminy K istotnie się zmieniła. Powszechnie stosowany w przeszłości preparat Vitacon (1 mg/0,5 ml) został wycofany z produkcji z powodu zawartości Cremophoru EL i alkoholu benzylowego. Substancje te, zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, nie są dopuszczone do stosowania u noworodków i wcześniaków. Pozostający w sprzedaży Vitacon (10 mg/1 ml) również zawiera wymienione substancje i to w jeszcze większej dawce niż Vitacon (1 mg/0,5 ml), więc nie może być stosowany zamiennie. Zgodnie z opinią Instytutu Leków nie można go stosować u dzieci <2 .="" br="" roku="" ycia.="">W Polsce aktualnie jedynym preparatem do stosowania pozajelitowego u noworodków jest wprowadzony czasowo do obrotu (decyzja Ministra Zdrowia z dnia 8.10.2010 r.) preparat Konakion MM (2 mg/0,2 ml). Preparat ten jest zarejestrowany w wielu krajach europejskich i można go podawać doustnie (do opakowania dołączony jest specjalny dozownik umożliwiający bezpieczne podanie leku bezpośrednio do jamy ustnej dziecka). Do stosowania doustnego przeznaczony jest także preparat K-Vitum 2 mg (2 mg w kaps. twist-off) i Vitacon (10 mg w tabl.), który jednak wymaga rozważenia w aptece i przygotowania w formie opłatków lub roztworu płynnego.http://www.mp.pl/pytania/pediatria/chapter/B25.QA.1.2.8.
W przypadku wskazań do kontynuacji suplementacji do dyspozycji mamy wiele preparatów witaminy K (wit. K +D) zarówno w formie kropli, jak i kapsułek, zarejestrowanych jako dietetyczne środki spożywcze specjalnego przeznaczenia medycznego. Dotychczas na rynku nie pojawił się niestety preparat zarejestrowany jako lek."
WARNING — INTRAVENOUS AND INTRAMUSCULAR USE Severe reactions, including fatalities, have occurred during and immediately after INTRAVENOUS injection of phytonadione, even when precautions have been taken to dilute the phytonadione and to avoid rapid infusion. Severe reactions, including fatalities, have also been reported following INTRAMUSCULAR administration. Typically these severe reactions have resembled hypersensitivity or anaphylaxis, including shock and cardiac and/or respiratory arrest. Some patients have exhibited these severe reactions on receiving phytonadione for the first time. Therefore the INTRAVENOUS and INTRAMUSCULAR routes should be restricted to those situations where the subcutaneous route is not feasible and the serious risk involved is considered justified.https://www.hospira.com/en/products_and_services/drugs/VITAMIN_K1_NEONATE
Wczesne postaci choroby występują rzadko i zwykle u noworodków (ok. 1%), które nie otrzymały profilaktycznej dawki witaminy K. Do grupy ryzyka należą noworodki, których matki w czasie ciąży były leczone niektórymi lekami przeciwpadaczkowymi (barbiturany, fenytoina), lekami przeciwbakteryjnymi (cefalosporyny, ryfampicyna, isoniazid) lub antagonistami witaminy K (leki przeciwzakrzepowe). Postać późną obserwuje się rzadko (3-5 przypadków/100 000 urodzeń), ale ma ona ciężki przebieg i może się nawet wiązać ze zgonem dziecka lub trwałym uszkodzeniem jego mózgu w wyniku krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego.https://pediatria.mp.pl/choroby/noworodek/66452,choroba-krwotoczna-noworodkow
"W przypadku wystąpienia ciężkiego krwawienia u osób ze sztucznymi zastawkami serca lekarz
zaleci podanie świeżo mrożonego osocza.
· Lek podany domięśniowo, zwłaszcza w dużej dawce może długotrwale zmniejszać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych (acenokumarolu i warfaryny).
· Lek Vitacon nie hamuje działania heparyny (lek przeciwzakrzepowy).
· Pacjenci w podeszłym wieku są bardziej wrażliwi na działanie leku Vitacon. U tych osób lekarz zastosuje najmniejsze skuteczne dawki.
Dziecihttp://medsync.pl/ulotki/390.pdf
Nie zaleca się podawania produktu leczniczego Vitacon wcześniakom, noworodkom oraz dzieciom w wieku poniżej 2 lat. "
Vitacon 1 mg/0,5 ml został wycofany z produkcji z powodu zawartości Cremophoru EL i alkoholu benzylowego. Substancje te, zgodnie z wytycznymi Unii Europejskiej, nie są dopuszczone do stosowania u noworodków i wcześniaków. Pozostający w sprzedaży Vitacon (10 mg/1 ml) również zawiera wymienione substancje i to w jeszcze większej dawce niż Vitacon (1 mg/0,5 ml), więc nie może być stosowany zamiennie.http://www.mz.gov.pl/leki/produkty-lecznicze/braki-lekow/komunikat-w-sprawie-konakion-prima-infanzia-vitamin-k/
Zgodnie z opinią Instytutu Leków nie można go stosować u dzieci
http://kopalniawiedzy.pl/porod-krwawienie-domozgowe-krwotok-wybroczyny-porod-pochwowy-kanal-rodny-czaszka-szwy-cesarskie-ciecie-rezonans-magnetyczny-wysoka-rozdzielczosc-noworodek,1738
"U jednej czwartej urodzonych siłami natury dzieci występują niewielkie krwawienia w mózgu. Dzieje się tak najprawdopodobniej z powodu nacisku na głowę w czasie przechodzenia przez kanał rodny. Opisane wyniki uzyskali naukowcy, którzy po raz pierwszy wykorzystali rezonans magnetyczny o wysokiej rozdzielczości do zbadania mózgów zdrowych noworodków.
Wybroczyny szybko znikają i najprawdopodobniej nie wpływają długoterminowo na stan zdrowia maluchów (Radiology). W końcu kobiety rodzą pochwowo od milionów lat — stwierdza jeden z autorów raportu, dr Honor Wolfe z University of North Carolina School of Medicine. Krwotoków nie zaobserwowano po cesarskich cięciach, ale lekarz zastrzega się, że nie powinno być to uznawane za okoliczność przemawiającą za tego typu porodami. Z tego powodu nikt, ani rodzice, ani personel medyczny, nie powinien zmieniać planów porodowych.
Wcześniejsze brytyjskie studium wykazało krwawienia domózgowe u 10% noworodków. Było jednak przeprowadzane po upływie dłuższego czasu od porodu i z wykorzystaniem słabszej aparatury.
Akademicy z USA zbadali 88 noworodków (średnio miały one 3 tygodnie). Sześćdziesiąt pięć przyszło na świat w wyniku porodu pochwowego, 23 poprzez cesarskie cięcie. U 17 dzieci z pierwszej grupy odnotowano krwawienie, w drugiej nie dotyczyło to żadnego malucha.
Wielkość dziecka, wielkość jego główki, długość porodu ani też wykorzystanie narzędzi, kleszczy czy próżnociągu położniczego, przy porodzie zabiegowym nie wpływają na krwawienie — uważa dr John Gilmore. Winien jest sam proces rodzenia się. Czaszka jeszcze się nie "utwardziła", jest elastyczna, a szwy zarastają długo po narodzinach. Podczas przechodzenia przez kanał rodny kości zostają ściśnięte, a małe naczynia krwionośne pękają. Nie znaleziono jednak dowodów klinicznych, że coś może się stać z mózgiem maleństwa. Zespół naukowców przeprowadzał badanie mózgu w rok i dwa lata po narodzinach i nie dopatrzył się niczego złego. Zjawisko to nie jest więc najwyraźniej patologią."
Do grupy ryzyka wystąpienia wczesnej postaci VKDB należą noworodki matek, które w ostatnim okresie ciąży przyjmowały leki przeciwdrgawkowe (karbamazepina, barbiturany, fenytoina), doustne antykoagulanty (antagoniści wit. K), tuberkulostatyki (ryfampicyna, izoniazyd) i antybiotyki (cefalosporyny). Postępowanie profilaktyczne polega na odstawieniu tych leków u ciężarnej (jeżeli jest to możliwe) co najmniej tydzień przed porodem. Alternatywnie kobiecie w ciąży można podać witaminę K, jednak ze względu na istnienie bariery łożyskowej należy stosować duże dawki (20 mg/24 h). Witaminę K należy także podać noworodkowi jak najszybciej po urodzeniu (i.m. lub i.v.).
Do grupy ryzyka wystąpienia postaci klasycznej VKDB należą natomiast noworodki z porodów zabiegowych, urodzone przedwcześnie, w zamartwicy, z hipotrofią wewnątrzmaciczną i z zespołem aspiracji smółki. Te noworodki wymagają domięśniowego podania witaminy K po urodzeniu.
Do czynników ryzyka wystąpienia późnej postaci VKDB należą: karmienie wyłącznie pokarmem kobiecym, choroby wątroby i dróg żółciowych (m.in. niedobór α1-antytrypsyny, mukowiscydoza, atrezja dróg żółciowych, choroby wirusowe, abetalipoproteinemia), przewlekłe choroby przewodu pokarmowego (zespół krótkiego jelita, przewlekła biegunka, naciek zapalny) oraz stosowanie niektórych leków, takich jak: antybiotyki (przewlekle), salicylany i pochodne kumaryny.
Niewątpliwie choroby wątroby i dróg żółciowych przebiegające z cholestazą należą do najważniejszych (najczęstszych) z wymienionych czynników ryzyka wtórnych postaci VKDB. Dodatkowo ryzyko wystąpienia krwawienia zwiększa się wielokrotnie, jeżeli cholestaza dotyczy dziecka karmionego piersią. Zatem najbardziej zagrożone są dzieci z nierozpoznaną cholestazą karmione naturalnie. W związku z tym bardzo ważne jest wczesne rozpoczęcie postępowania diagnostycznego u noworodków z przedłużającą się żółtaczką (>2–3 tyg.), zwłaszcza karmionych piersią. Takie postępowanie pozwala na wczesne zidentyfikowanie pacjentów z cholestazą, skierowanie ich na specjalistyczną diagnostykę oraz zastosowanie właściwego leczenia i uniknięcie komplikacji wynikających z niedoborów witaminy K.
Lekarze sprawujący opiekę nad dzieckiem z przedłużającą się żółtaczką powinni również pamiętać o konieczności zwiększenia profilaktycznej dawki witaminy K do 50 µg/24 h do czasu ustalenia rozpoznania. W przypadku rozpoznania choroby wątroby lub dróg żółciowych profilaktyczne dawki witaminy K nie mają już zastosowania, konieczne jest podawanie dawek leczniczych (ok. 100 razy większych od dawek profilaktycznych). Proponowane dawki lecznicze witaminy K podawanej doustnie wynoszą 2,5–5 mg co drugi dzień lub 2 mg raz w tygodniu dla dzieci o masie ciała <5 5="" a="" cia="" dzieci="" i="" kg="" mas="" mg="" u="" z="">5 kg.
Noworodkom i małym niemowlętom z objawami krwawienia (np. z przewodu pokarmowego) witaminę K podajemy dożylnie w dawce 1–2 mg. W przypadku stwierdzenia istotnych zaburzeń w układzie krzepnięcia należy przetoczyć osocze świeżo mrożone (lub inny preparat w razie potrzeby) i ponownie podać witaminę K dożylnie. Jeżeli u dziecka z krwawieniem nie stwierdza się odchyleń w badaniu układu krzepnięcia, nie ma wskazań do podania kolejnej dawki witaminy K. Błędem jest podawanie witaminy K domięśniowo w krótkich odstępach, gdyż postępowanie takie wiąże się z ryzykiem uzyskania jej bardzo dużych stężeń we krwi. Należy pamiętać, że efekt działania witaminy K podanej domięśniowo utrzymuje się przez około 3–6 tygodni. (2013, 2014)
"Istnieje powód, dla którego noworodki nie mają pełnej koagulacji… „natura” nie popełniła tutaj błędu."
„Wiecie, czego nie rozumieją ‚zwolennicy syntetycznej witaminy K? Idei, że dzieci mają niższy poziom witaminy K dla korzystnego, ochronnego powodu. (…)
Po pierwsze, do absorpcji witaminy K potrzebujemy dobrze funkcjonującą trzustkę i drogi żółciowe. Układ trawienny Twojego dziecka nie jest w pełni rozwinięty po urodzeniu i dlatego podajemy niemowlętom mleko matki (i opóźniamy pokarmy stałe), dopóki nie ukończą co najmniej 6-miesięcy i dlatego mleko matki zawiera jedynie niewielką ilość witaminy K. Zbyt wysoka ilość witaminy K może obciążyć wątrobę i spowodować uszkodzenie mózgu (między innymi)…
Po drugie, krew z pępowiny zawiera komórki macierzyste, które chronią dziecko przed wykrwawieniem i wykonują wszelkiego rodzaju potrzebne naprawy wewnątrz ciała niemowlęcia.
I tu jest haczyk – aby dziecko mogło uzyskać to ochronne doładowanie komórek macierzystych, należy opóźnić odcięcie pępowiny, a krew musi pozostać rzadka, aby komórki macierzyste mogły łatwo się przemieszczać i wykonywać swoje zadania. Wyobraźcie sobie, że dziecko ma swój własny mechanizm ochronny, który zapobiega krwawieniu i naprawia narządy… co nie zostało odkryte do czasu, kiedy zaczęliśmy regularnie podawać niemowlętom zastrzyki z witaminą K.
Po trzecie, noworodek może mieć niski poziom witaminy K, ponieważ jego jelita nie są jeszcze zasiedlone bakteriami potrzebnymi do jej zsyntetyzowania i „cykl witaminy K” jeszcze nie jest w pełni funkcjonalny u noworodków. I to by miało sens, aby omijać jelita i wstrzykiwać witaminę K wprost do mięśni? Tylko, że nerki dziecka również nie są w pełni funkcjonalne…
I na koniec, kilka obserwacji klinicznych, które potwierdzają hipotezę, że dzieci mają naturalne mechanizmy ochronne, które uzasadniają ich niski poziom witaminy K po urodzeniu (…) Kiedy krew dziecka jest zagęszczona witaminą K, to powoduje sytuację, w której komórki macierzyste muszą przedzierać się przez ten muł (…) Być może kiedyś dotrze to do lekarzy, że komórki macierzyste z krwi pępowinowej są nie tylko ważne i przydatne dla noworodka, ale również to, że istnieje powód, dla którego wymagają one rzadkiej krwi.
Każdy płód, który zostaje wyciśnięty jak mokry ręcznik podczas podróży wąską drogą rodną, może ponieść szkody w każdej części ciała, również w mózgu, więc potrzebuje pewnego wbudowanego „systemu naprawy”.
I komórki macierzyste przechodzą przez barierę krew-mózg. Co więcej, komórki macierzyste mogą dojść … wszędzie !!! Niesamowite, nie sądzicie? Projekt Boży ma rozwiązania na takie problemy sytuacyjne…
Ale … pediatrzy uważają to za … „defekt” … więc chcą podawać witaminę K, która prowadzi do zagęszczenia krwi o prawie 100 razy bardziej, niż jest u człowieka dorosłego. Te zastrzyki z witaminą K, jak wam mówią … (tak samo, jak mówią, że natychmiastowe zaciskanie pępowiny jest bezpieczne i normalne, a opóźnione jest niesprawdzoną interwencją) … to dlatego, że dziecko nie zostało „zaprojektowane” prawidłowo i jeśli nie poda się mu zastrzyku z witaminą K, to dziecko „może wykrwawić się na śmierć”.
Ale jedno pytanie pozostaje bez odpowiedzi:
Dlaczego czynniki krzepnięcia krwi u niemowląt są niskie w ciągu kilku pierwszych dni po urodzeniu? Dlaczego dziecko ma dużo rzadszą krew, w rezultacie? Czyż nie jest to logiczną hipotezą, że rzadsza krew umożliwia swobodniejszy i szybszy dostęp komórek macierzystych krwi pępowinowej do każdej części ciała, która została uszkodzona w trakcie porodu?”
Poniżej fragment wykładu dr Suzanne Humphries z 2014 roku, w którym omawia ona temat podawania witaminy K po urodzeniu. Istnieje powód, dla którego noworodki nie mają pełnej koagulacji… „natura” nie popełniła tutaj błędu.
